Τις προάλλες ο Καναδάς πέρασε μια σοβαρή δοκιμασία. Ένας αυτοανακηρυγμένος τζιχαντιστής, με βαθειά προβληματικό παρελθόν, πυροβόλησε πισώπλατα τον φρουρό του μνημείου των πεσόντων και μετά εισέβαλε στο Κοινοβούλιο όπου βρήκε το θάνατο από το φρούραρχο της Βουλής. Και τι κατάλαβε απ' αυτό ο ανώνυμος αρθρογράφος της «δημοκρατίας» της Κυριακής; «[οι βουλευτές] επί περίπου πέντε λεπτά χειροκροτούσαν όρθιοι τον ήρωα που σταμάτησε τη δολοφονική μανία του Ισλάμ χιλιοστά πριν από την είσοδο της αίθουσας της Ολομέλειας!» και «Ο εντεταλμένος από τον νόμο φρούραρχος της Βουλής του Καναδά, δίχως να έχει καμία πρόσφατη δυσάρεστη εμπειρία, μόλις απειλήθηκαν η ζωή και ο τρόπος ζωής των συμπολιτών του και το πολιτικό σύστημα υπό το οποίο επέλεξαν να ζήσουν, αντέδρασε όπως πρέπει: με πυρ. Οι βουλευτές, αντί να επικαλεστούν τις ανοησίες που αφοπλίζουν την Ευρώπη και τις ΗΠΑ από το δικαίωμα στην αυτοάμυνα έναντι του Ισλάμ, τον καταχειροκρότησαν. Ο λαός τον θεωρεί, δικαίως, ήρωα. »

Η αλήθεια είναι, βέβαια, πολύ πιο περίπλοκη. Κατ' αρχάς, το καναδικό κοινοβούλιο έχει ήδη απειληθεί δύο φορές στο παρελθόν, μία το 1966 από τη βόμβα ενός μανιακού, ονόματι Πώλ Ζοζέφ Καρτιέ, που ανατινάχθηκε μόνος του στις τουαλέτες της βουλής, και μία το 1984, όταν ένας έφεδρος στρατιώτης εισέβαλε με τρία όπλα και σκότωσε τρεις υπαλλήλους, μέχρι που τον πλησίασε άοπλος ο τότε φρούραρχος Ρενέ Ζαλμπέρ και τον έπεισε να έρθει στο γραφείο του, καθώς είχαν υπηρετήσει στο ίδιο σύνταγμα. Εκεί, ο Ζαλμπέρ τον έπιασε στο λακριντί και τον έπεισε να παραδοθεί.

Παρά, λοιπόν, τις απειλές του παρελθόντος, ακόμη και τώρα οι φρουροί του Κοινοβουλίου είναι άοπλοι, και το μοναδικό πιστόλι φυλάσσεται στο γραφείο του φρούραρχου, του Κέβιν Βίκερς, τον οποίο φάλτσα υμνεί το άρθρο της «δημοκρατίας». Μάλιστα, παρά τα 29 χρόνια διακεκριμένης προϋπηρεσίας του στην αστυνομία, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Βίκερς χρησιμοποίησε όπλο εν θερμώ. Και μόλις πέρυσι, όταν οι ιθαγενείς διαδήλωναν μπροστά στη Βουλή, ο Βίκερς αναγνώρισε έμμεσα το δικαίωμά τους στην ειρηνική διαδήλωση, ανταλλάσσοντας τελετουργικά καπνό (ταμπάκο) με το φύλαρχο των διαδηλωτών.

Δεν μπορώ να αποφύγω τις συγκρίσεις με το εδώ Κοινοβούλιο, όπου οι μεν διαδηλωτές δέχονται χημικό πόλεμο ακόμα κι αν δεν κουνάνε ούτε το δαχτυλάκι τους, ο δε Φρούραρχος αδυνατεί να συλλάβει τον υιό Μπαλτάκο, όταν εισέβαλλε στη Βουλή να δείρει τ' αδέλφια του, τους Χρυσαυγίτες, που του εξέθεσαν τον μπαμπάκα.

Όλα αυτά, βέβαια, θα τα γνώριζε ο ανώνυμος αρθρογράφος της «δημοκρατίας» εάν έψαχνε λίγο την είδηση και δεν επιθυμούσε απλώς να ρίξει το δικό του φαρμάκι. Εάν, δε, ήξερε λίγα αγγλικούλια (όχι πολλά, όσα ο Σαμαράς) και δεν ήταν τόσο ακαμάτης (όχι πολύ, λιγότερο κι απ' τον Μουρούτη) θα ανακάλυπτε πως όταν σε ένα τζαμί της Αλμπέρτα κάποια δίποδα μουσκάρια πήγαν κι έγραψαν με σπρέι «Εδώ είναι Καναδάς, πίσω στα σπίτια σας!», οι γείτονες έσπευσαν και καθάρισαν το τζαμί, αναρτώντας χειρόγραφες πινακίδες με συνθήματα συντροφικότητας κι αλληλεγγύης όπως «Αγάπα το γείτονά σου» κι «Εδώ είναι η πατρίδα σας». Ενδεικτικό της καναδέζικης ανθρωπιάς είναι ότι στο καθάρισμα του τζαμιού πήραν μέρος κι (επαγγελματίες) στρατιώτες των Ενόπλων Δυνάμεων, από την κοντινή βάση, οι οποίοι πενθούσαν τον αδικοχαμένο συνάδελφό τους.

Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για τη «δημοκρατία», ε; Σόρρυ, μάγκες, για τη Δημοκρατία δεν είναι!

Πηγή: Lolsnaps (τους κράζουν μέχρι και οι χαβαλέδες!)