Η κατά σύστημα αλλαγή του εκλογικού νόμου λίγο πριν από τις εκλογές υπήρξε μια παραδοσιακή παθογένεια του πολιτικού συστήματος. Ο εκλογικός νόμος κοβόταν και ραβόταν στα μέτρα των σκοπιμοτήτων του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος -με σταθερό σημείο αναφοράς την άρνηση του μόνου δίκαιου συστήματος, της απλής αναλογικής. Οι ευρωεκλογές ήταν πάντοτε η εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα, αφού η απλή αναλογική με λίστα ήταν το σταθερό σύστημά τους εδώ και 30 χρόνια.
Ωστόσο, ουδέποτε κυβέρνηση μετά την πτώση της δικτατορίας έπαιξε με τις εκλογές τόσο ανεύθυνα, λαϊκίστικα και μικροκομματικά όσο η σημερινή. Είναι η πρώτη φορά τις τελευταίες δεκαετίες που αντικείμενο του πολιτικού παιγνίου γίνεται συνολικά το θεσμικό πλαίσιο των εκλογών.
Κατ' αρχάς μετατέθηκε η ημερομηνία των ευρωεκλογών στις 25 Μαΐου, στο δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών. Αυτή η μετάθεση, που αντίκειται στην πρόνοια της υφιστάμενης νομοθεσίας, δεν πραγματοποιείται προς διευκόλυνση των εκλογέων και του κρατικού μηχανισμού. Αντιθέτως, θα αποτρέψει τη συμμετοχή πολλών ψηφοφόρων και θα σημάνει επιπλέον κόστος πολλών εκατομμυρίων ευρώ. Οι εκλογές αλλάζουν ημερομηνία γιατί η κυβέρνηση προσδοκά ότι κατ' αυτόν τον τρόπο το κλίμα που θα δημιουργήσει η διαφαινόμενη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές δεν θα αποτυπωθεί στο αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών. Θα λέγαμε ότι δεν γίνεται χειρότερα, αν δεν ανακοινωνόταν χτες η αλλαγή στον εκλογικό νόμο των ευρωεκλογών.
Ο σταυρός προτίμησης δεν θεσμοθετείται στις ευρωεκλογές παρά μόνο για να βγει από τη δύσκολη θέση ο Βενιζέλος, που αδυνατεί να ορίσει επικεφαλής της λίστας ΠΑΣΟΚ-58 λόγω των διαγκωνισμών των στελεχών του. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικών ρουσφέτια όλων των εποχών. Ταυτόχρονα, συνιστά ακραία πράξη ευτελισμού που συμβάλλει τα μάλα στην απαξίωση της πολιτικής.
Είναι προφανές ότι τα κόλπα της κυβέρνησης δεν πρόκειται να αποσοβήσουν την ήττα της. Οι πολίτες έχουν ωριμότητα και κριτήριο. Όμως, ασχέτως με τα αποτελέσματα της κάλπης, τα παιχνίδια με τις εκλογές πρέπει να στηλιτευτούν με τον πλέον αυστηρό τρόπο. Όχι μόνο γιατί το βασικό θεσμικό πλαίσιο της δημοκρατίας δεν μπορεί να μεταβάλλεται κατά τα γούστα του εκάστοτε κυβερνώντος. Το σημαντικότερο είναι ότι μια κυβέρνηση που αλλάζει τον εκλογικό νόμο γιατί δεν μπορεί να βρει επικεφαλής στη λίστα, δεν έχει κανέναν ηθικό φραγμό. Μια τέτοια κυβέρνηση είναι επικίνδυνη για τις ελευθερίες όλων μας.
