Το 2015, η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα –κατά τη διάρκεια μιας ατσούμπαλης διαπραγμάτευσης με την Ευρώπη για το ελληνικό χρέος- έκανε κάποιες αναφορές στην «Ευρώπη των λαών» αλλά και στην αλληλεγγύη που θα έπρεπε να δείξει η Ευρώπη του βορρά, απέναντι στις χώρες του νότου, προς όφελος της Ευρωπαϊκής ενότητας.

Η ελληνική δεξιά, το 2015, ως αντιπολίτευση φώναζε «γερά Γερούν (Ντάισελμπλουμ)», καλούσε την κυβέρνηση να υπογράψει οποιαδήποτε συμφωνία, ενώ αποκαλούσε «αντιευρωπαϊστές» όσους διαπραγματεύονταν, αδιαφορώντας ή και επικρίνοντας κάθε πρωτοβουλία της τότε κυβέρνησης στην προσπάθεια ανάδειξης του ελλείμματος Δημοκρατίας στην Ε.Ε. αλλά και των οικονομικών ανισοτήτων.

Κάποιοι, τότε, από την πλευρά της αριστεράς υποστήριζαν πως οι αληθινά «αντιευρωπαϊστές» είναι οι δεξιές και εθνικιστικές κυβερνήσεις που συνεχίζουν να οραματίζονται «κράτη-έθνη» και σε περιόδους κρίσης –όπως η κρίση του 2008 αλλά και η σημερινή- στρέφονται στο εσωτερικό τους, εις βάρος της Ένωσης. Τότε, φαίνονταν γραφικοί, σήμερα δυστυχώς επιβεβαιώνονται.

Σήμερα, η ελληνική δεξιά βρίσκεται στη κυβέρνηση και η Σύνοδος Κορυφής της Ευρώπης απέτυχε στη συμφωνία ουσιαστικών οικονομικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, επιβαρύνοντας τις αδύναμες χώρες του νότου, ανάμεσά τους φυσικά και η Ελλάδα. Οι χώρες του βορρά, με κυβερνήσεις ομοϊδεατών του κ.Μητσοτάκη έκλεισαν τα σύνορά τους, απαγορεύουν εξαγωγές υγειονομικού υλικού και σχεδιάζουν μέτρα οικονομικής στήριξης με εσωστρέφεια και όχι αλληλεγγύη.

Ο σοσιαλδημοκράτης Ισπανός πρωθυπουργός –που συγκυβερνά με το αριστερό Podemos- τόνισε στη Σύνοδο Κορυφής πως «αν δεν προτείνουμε τώρα μία ενιαία, ισχυρή και αποτελεσματική απάντηση σε αυτήν την οικονομική κρίση, ο αντίκτυπος της θα είναι πιο σκληρός, οι επιπτώσεις της θα διαρκέσουν περισσότερο και θα θέσουμε σε κίνδυνο το ευρωπαϊκό εγχείρημα στο σύνολό του […] Δεν πρέπει να γίνουν τα ίδια λάθη της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, που έσπειραν τον σπόρο της δυσαρέσκειας και της διχόνοιας και προκάλεσαν την άνοδο του λαϊκισμού».

Στον ίδιο τόνο (!) και ο Έλληνας πρωθυπουργός σχολίασε: «Η χθεσινή σύνοδος κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπήρξε κατώτερη των περιστάσεων[…] Στο μέτωπο της οικονομίας, όμως, η Ευρώπη ενωμένη μπορεί να κάνει πολλά περισσότερα[…] Εδώ δεν υπάρχουν “καλοί” και “κακοί”, ούτε υπεύθυνοι και ανεύθυνοι. Όλοι δεχόμαστε την ίδια απειλή, βράζουμε στο ίδιο καζάνι. Το 2020 δεν είναι 2010 […] η αδράνειά μας θα προσφέρει έδαφος στους κάθε είδους εχθρούς της ευρωπαϊκής ιδέας. Και όμως, αυτή μπορεί και πρέπει να ανανεωθεί μέσα από αυτήν την περιπέτεια».

Ελληνικές δεξιές εφημερίδες ανακαλύπτουν στα σημερινά τους πρωτοσέλιδα την ανάγκη για μια Ευρώπη των λαών και όχι τον αυστηρών οικονομικών μέτρων. Στο παρελθόν, όλα αυτά τα λοιδορούσαν. Το 2015 η αλληλεγγύη ήταν «αριστερή ιδεοληψία», σήμερα ανάγκη.

«Το τερατούργημα της ΕΕ δεν έχει λόγο ύπαρξης αν δεν στηρίζει τους λαούς. Πατριωτικό ανάστημα όρθωσε ο Κυριάκος κατά της Μέρκελ. Ο πρωθυπουργός ζήτησε να ληφθούν μέτρα ανακούφισης που να συνάδουν με την κρισιμότητα των στιγμών που ζούμε. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος καταδικάζει την εμμονή των Γερμανών», διαβάζουμε στην εφημερίδα Δημοκρατία.

Αν η τωρινή στάση της ΝΔ είναι πατριωτική, τότε τα «Γερά Γερούν» του 2015 τί ήταν;
Μη πατριωτική στάση;

Αν προσθέσουμε, επίσης, δηλώσεις των τελευταίων ημερών μερικών δεξιών πολιτικών, όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης με τους «νεοφιλελεύθερους παπαγάλους», ή ο Γιώργος Κύρτσος ή η κριτική που άσκησε ο Στέφανος Μάνος στο νεοφιλελευθερισμό, σκεφτόμαστε μήπως ο «ιός» της σοσιαλδημοκρατίας «μόλυνε» την ελληνική δεξιά.

Το 2015, η μάχη της κυβέρνησης χάθηκε, η Ευρώπη των τεχνοκρατών υπερίσχυσε της Ευρώπης των λαών. Ας ελπίσουμε, η τωρινή οικονομική μάχη των κυβερνήσεων του νότου να μη χαθεί και η Ευρώπη να δράσει γενναιόδωρα και υποστηρικτικά για τις πιο αδύναμες χώρες που θα πληγούν από την νέα οικονομική ύφεση. Σε αντίθεση με την αντιπολίτευση του 2015, η σημερινή αντιπολίτευση «βάζει πλάτη», προς όφελος της κοινωνίας και όχι της μικροπολιτικής.

* Ο Στρατής Ηλιάκης είναι φοιτητής στο Τμήμα ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ