Ξεσπώντας σε φωνές ο υπουργός κατήγγειλε «γκρουπούσκουλα» και συνδικαλιστές της Αριστεράς. «Να πάτε στις συνελεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ», είπε.
Η ομάδα καλλιτεχνών ξέσπασε σε γέλια όταν ο Πάνος Παναγιωτόπουλος κατά την ομιλία του ανέφερε πως ο πολιτισμός στην Ελλάδα «δεν είναι μόνο η εθνική μας ταυτότητα, αλλά και η εθνική μας υπερηφάνεια».
Με πρωτοβουλία της Κίνησης Μαβίλη, καλλιτέχνες από διαφορετικά πεδία παρευρέθηκαν στο Συνέδριο και, αισθανόμενοι ότι χλευάζεται η ίδια η έννοια του πολιτισμού, δήλωσαν την αντίθεσή τους, γελώντας. Όπως σημειώνει η Κίνηση, που ανάρτησε και το βίντεο, το εν λόγω συνέδριο έχει ιδιαίτερη σημασία γιατί αποτυπώνει την Ευρωπαϊκή πολιτιστική πολιτική των ερχόμενων δεκαετιών, ωστόσο δεν προσκλήθηκε ούτε ένας καλλιτέχνης ως ομιλητής, και η ανακοίνωση του Συνεδρίου δεν κοινοποιήθηκε ευρέως.
«Ο Υπουργός Πολιτισμού έκρινε σκόπιμο να ξεκινήσει την εισήγηση του λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρέπει να γίνουμε ανταγωνιστικοί σαν την οικονομία της Κίνας, καθώς το κόστος εργασίας στη Γηραιά Ήπειρο είναι εξαιρετικά υψηλό. Οι όροι που κυριάρχησαν στις ομιλίες των βασικών εισηγητών ήταν: ανταγωνιστικότητα, επιχειρηματικότητα, βιομηχανία, προϊόν κ.ο.κ.», αναφέρει η Κίνηση και σημειώνει:
«Κομβικής σημασίας η φράση της κυρίας Λίνας Μενδώνη, Γενικής Γραμματέως του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού: “Ο πολιτισμός είναι οικονομία”. Τρομακτικό όραμα για τον πολιτισμό, που διατυπώνεται με αφοπλιστικό κυνισμό. Είναι φανερό πως η ελληνική πολιτεία εγκαταλείπει ολοένα και περισσότερο το σύγχρονο πολιτισμό. Παράλληλα προτίθεται, όπως αναφέρθηκε σήμερα, να χρηματοδοτεί μόνο μεγάλους ιδιωτικούς φορείς οι οποίοι και θα καθορίζουν το πολιτιστικό τοπίο της χώρας. Μία πολιτική που μοιάζει να αντικατοπτρίζει το ευρύτερο όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον πολιτισμό».
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αλήθεια, υπηρετεί τις Ευρωπαϊκές αξίες; Και στη σημερινή εκδήλωση, πού βρίσκεται τελικά το φιάσκο; Σε μας που γελάσαμε, ή σε αυτά που ειπώθηκαν;», καταλήγει. (tvxs.gr)
Διαμαρτυρία και της Ένωσης Μη Κερδοσκοπικών Θιάσων
Αντίστοιχα ερωτήματα με την κίνηση Μαβίλη για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης σχετικά με τον πολιτισμό έθεσε και η Ένωση Μη Κερδοσκοπικών Θιάσων, αφού, όπως αναφέρει σε δελτίο τύπου της, ούτε είχε προσκληθεί να παρευρεθεί στο συνέδριο, παρότι εκπροσωπεί 84 θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, ενώ και ο τρόπος που χρηματοδοτούνται και φορολογούνται από το ελληνικό κράτος Αστικές μη κερδοσκοπικές Εταιρίες, δεν τους επιτρέπει να είναι βιώσιμες.
Ολόκληρο το δελτίο τύπου
Η Ένωση Μη Κερδοσκοπικών Θιάσων (ΕΜΚΕΘΙ), παρότι εκπροσωπεί 84 θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, έρχεται σήμερα εδώ απρόσκλητη. Παρ’ όλα αυτά, αφού καλωσορίσουμε με τη σειρά μας τους ξένους προσκεκλημένους, θα θέλαμε να θέσουμε κάποια ερωτήματα:
> Γιατί τα τελευταία χρόνια βιώνουμε με κάθε τρόπο την πλήρη εγκατάλειψη του πολιτισμού και των ανθρώπων του από το κράτος;
Γιατί για πρώτη φορά από το 1976, οι κρατικές επιχορηγήσεις για το θέατρο έχουν παγώσει, χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τους ανθρώπους του θεάτρου και χωρίς στοιχεία, που να αποδεικνύουν ότι ο θεσμός δεν αποδίδει;
Γιατί οι εγκεκριμένες επιχορηγήσεις της περιόδου 2011-2012 δεν έχουν ακόμα δοθεί, και το υπουργείο μας εμπαίζει μεταθέτοντας την ευθύνη στους προηγούμενους υπουργούς;
Γιατί ο τωρινός υπουργός πολιτισμού, που αρνείται από το καλοκαίρι να μας συναντήσει, δεν έχει εκφράσει τις προθέσεις του για το θεσμό των επιχορηγήσεων με τον οποίο κάθε πολιτισμένη χώρα στηρίζει το θέατρο της;
> Γιατί κάθε φορά που υπήρξε απόπειρα για θέσπιση μιας εθνικής πολιτικής για το θέατρο, αυτή καταργήθηκε από την επόμενη κυβέρνηση;
Γιατί όποτε υπήρξαν αντίστοιχα συνέδρια ή πρωτοβουλίες που προτάσσουν την εξωστρέφεια, το ΥΠΠΟ απουσίαζε;
Γιατί, αφού η πληροφορία μέσω διαδικτύου μεταφέρεται πανεύκολα, ξοδεύονται τόσα χρήματα σε τέτοιου είδους συνέδρια που δεν οδηγούν σε δράσεις;
> Γιατί ενώ έχουν παγώσει οι επιχορηγήσεις για το ελεύθερο θέατρο, δίνονται επιλεκτικά σε διάφορους συλλόγους ή σε μεγάλους ιδιωτικούς οργανισμούς, όπως το Μέγαρο Μουσικής;
Αν η τάση που επικρατεί στην Ευρώπη είναι το πολιτιστικό τοπίο να διαμορφώνεται από μεγάλους ιδιωτικούς φορείς, ποια είναι απαραίτητη η μέριμνα ώστε να μη σβήσει η πολυφωνία, ο πειραματισμός και η έρευνα που χαρακτηρίζει πολλούς θιάσους του ελεύθερου θεάτρου, μεγάλους ή μικρούς;
> Γιατί κλήθηκαν ως ομιλητές μόνο μεγάλοι οργανισμοί, όπως φαίνεται και στο πρόγραμμα του συνεδρίου, λες και ο πολιτισμός ή τα θέματα που θίγει το συνέδριο είναι μόνο δική τους υπόθεση;
Γιατί ούτε καν ενημερώθηκε για το συνέδριο το ζωντανότερο κομμάτι του θεάτρου, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες;
> Γιατί στις θεματικές του συνεδρίου οι λέξεις επιχειρηματικότητα και βιομηχανία χρησιμοποιούνται πολύ συχνότερα από τις λέξεις πολιτισμός και δημιουργία;
> Γιατί ακόμα και προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ δείχνουν να μας αγνοούν, καθώς οι προϋποθέσεις που ζητούνται προκειμένου να συμμετάσχουμε σε αυτά είναι αποτρεπτικές για τους περισσότερους από τους μη κερδοσκοπικούς θιάσους, και εφικτές μόνο από μεγαλύτερους οργανισμούς;
> Πώς είναι δυνατόν οι Αστικές μη κερδοσκοπικές Εταιρίες, αν και βέβαια έχουν κι αυτές πολύ μεγάλη ανταποδοτικότητα στην οικονομία ‒απασχολούν κόσμο (καλλιτέχνες, τεχνικούς, ανθρώπους της επικοινωνίας κλπ.), πληρώνουν εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία, φορολογούνται διπλά και τριπλά (ΦΠΑ, φόρος εισοδήματος, χαράτσι)‒ πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίζονται σαν εταιρίες με καθαρά εμπορικό προσανατολισμό;
> Πώς είναι δυνατόν ο πολιτισμός να αντιμετωπίζεται σαν ένα οποιοδήποτε άλλο εμπορικό προϊόν;
* * * * * * * *
Μέσα σ' ένα τοπίο, όχι μόνον ελληνικό, αλλά και ευρωπαϊκό, όπου οι ανισότητα οδηγεί μεγάλο μέρος των ανθρώπων στις αγκαλιές ακροδεξιών και ρατσιστικών μορφωμάτων, εμείς δεν μπορούμε παρά να προτάξουμε και να διεκδικήσουμε την ενίσχυση της παιδείας και του πολιτισμού με επίκεντρο τον άνθρωπο, ως μόνη διέξοδο από το μεσαίωνα της κοινωνίας των αγορών.
