(φωτογραφία από πρόσφατη συνέλευση των εργαζόμενων στο εργοστάσιο της ΣΙΔΕΝΟΡ στη Θεσσαλονίκη)
Σε θέσεις μάχης ή επιφυλακής βρίσκει συνδικάτα και εργαζόμενους η νέα πολιτική περίοδος, την ώρα που η κυβέρνηση δίνει τα πρώτα (αντεργατικά) δείγματα γραφής.
Πιο εκκωφαντικό, η αδρανοποίηση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), το οποίο, με πρόσχημα την «αποκομματικοποίηση» -την επικαλέστηκε την Πέμπτη σε δήλωσή του ο υφυπουργός Οικονομικών, Απ. Βεσυρόπουλος– χάνει την αυτοτέλειά του, υπαγόμενο στη Γενική Γραμματεία Εργασίας.
Το δήθεν απο-κομματικοποιημένο (και υποβαθμισμένο) ΣΕΠΕ θα δέχεται εντολές από τη... διορισμένη από την κυβέρνηση γενική γραμματέα Εργασίας, Άννα Στρατινάκη, το παρελθόν της οποίας περιγράψαμε στο προηγούμενο φύλλο της «Εποχής» (14/7/19).
Εν ολίγοις, «κλείσιμο του ματιού» σε όσους επιζητούν συνθήκες εργασιακής ζούγκλας.
Action Line: Αβεβαιότητα αορίστου χρόνου
Πριν καλά – καλά αναλάβει τα καθήκοντά της η κ. Στρατινάκη, έλαβε χώρα, την Πέμπτη 18/7/19, η πρώτη, ίσως, τριμερής συνάντηση, μετά την εκλογή της νέας κυβέρνησης.
Εκεί, το σωματείο των ενοικιαζόμενων στις τράπεζες (ΣΥΔΑΠΤΤ) ζήτησε τη μετατροπή των συμβάσεων αρκετών εργαζομένων στην Εθνική Τράπεζα μέσω της εργολαβικής Action Line από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, με αναγνώριση όλης της προϋπηρεσίας που προκύπτει από τις συνεχόμενες διαδοχικές συμβάσεις (ακόμα και ενός μήνα!) που τους κρατούν επί μεγάλο χρονικό διάστημα σε ομηρία.
Μπορεί το αίτημα να έγινε δεκτό σε μεγάλο βαθμό από την Action Line, ωστόσο, για πρώτη φορά μετά από αρκετό καιρό, ο κύριος εργοδότης (δηλαδή η Εθνική) κράτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, σαφείς αποστάσεις από τις ευθύνες του, εκμεταλλευόμενος, προφανώς, την πολιτική αλλαγή. Πολιτική αλλαγή που μεταφράζεται σε μηδενική πίεση για τον περιορισμό της εργολαβοποίησης, η οποία λαμβάνει μεγάλες διαστάσεις (και) στον τραπεζικό κλάδο.
Νέες «σειρήνες» στην τράπεζα Πειραιώς
Στον ίδιο κλάδο, η διοίκηση τής Τράπεζας Πειραιώς, αφού αναγκάστηκε, λόγω των κινητοποιήσεων των εργαζόμενων (βλέπε ενδεικτικά: http://epohi.gr/mia-prwtognwrh-kinhtopoihsh-tromazei-th-dioikhsh-ths-tra...), να προσδώσει εθελοντικό χαρακτήρα στη μεταφορά των υπαλλήλων της διαχείρισης των κόκκινων δανείων στο νέο εταιρικό σχήμα, τώρα προσπαθεί να απαλλαχθεί από αυτούς, προτείνοντας ένα πρόγραμμα εθελούσιας αποχώρησης.
Το οποίο, σύμφωνα με όσα λένε οι εργαζόμενοι στην «Εποχή», είναι πολύ «κατώτερο» συγκριτικά με των άλλων τραπεζών και προβλέπει ότι, σε περίπτωση πρόσληψης από την Intrum ή από ανταγωνίστρια συστημική τράπεζα εντός του επόμενου έτους, ο εργαζόμενος πρέπει να επιστρέψει εντόκως στην τράπεζα την αποζημίωσή του.
Η συγκεκριμένη εθελούσια επαναφέρει το κλίμα αβεβαιότητας στους εργαζόμενους της συγκεκριμένης τράπεζας, η οποία επιχειρεί με κάθε τρόπο να μειώσει το λειτουργικό της κόστος.
Κλίμα εκφοβισμού στον ΟΛΘ
Την ίδια στιγμή, η καταχρηστική, σύμφωνα με τα σωματεία, απόλυση της Μ.Β., εργαζόμενης στον ΟΛΘ, επανέφερε στο προσκήνιο τις καταγγελίες των εργαζόμενων για εκφοβιστικές πρακτικές και αυθαιρεσίες από πλευράς της εργοδοσίας.
Η πρόεδρος του Σωματείου Διοικητικών Υπαλλήλων του ΟΛΘ και γ.γ. της ΟΜΥΛΕ, Φανή Γουργούρη, τονίζει στην «Εποχή» ότι η σύμβασή της εν λόγω εργαζόμενης δεν λύθηκε νόμιμα, αφού η εργαζόμενη «ανταποκρίθηκε όλο το προηγούμενο διάστημα στα καθήκοντα που της ανατέθηκαν από την ΟΛΘ ΑΕ».
Η κ. Γουργούρη τονίζει ότι η απόλυση αυτή συνδέεται με το μείζον ζήτημα των δεκάδων προσλήψεων ορισμένου χρόνου (μία εξ’ αυτών και η απολυμένη Μ.Β.), δηλαδή 8μηνων, που στην ουσία καλύπτουν πάγιες ανάγκες. Η πρόεδρος των διοικητικών υπαλλήλων διερωτάται γιατί μια εταιρεία σε πορεία ανάπτυξης, όπως ο ΟΛΘ, καλύπτει ανάγκες «εργοστασίου» με οκτάμηνες προσλήψεις και όχι με αορίστου χρόνου συμβάσεις, έστω με δοκιμαστική περίοδο στην αρχή. Πρόσθεσε ότι, όταν ολοκληρωθούν οι επενδύσεις στην 6η προβλήτα, που αναμένεται να υπερδιπλασιάσουν ή και τριπλασιάσουν τη δουλειά, θα ανακύψουν ανάλογες ανάγκες σε προσωπικό.
Η κ. Γουργούρη κάνει επίσης λόγο για πολύμηνες καθυστερήσεις στη διαδικασία διαπραγμάτευσης διοίκησης-εργαζομένων για το γενικό κανονισμό προσωπικού και τη συλλογική σύμβαση εργασίας (ΣΣΕ), προειδοποιώντας ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση οι εργαζόμενοι να καμφθούν και να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις.
Οι «ταραξίες» της ΣΙΔΕΝΟΡ κατεβαίνουν στην Αθήνα
Λίγα χιλιόμετρα μακριά, το σωματείο των εργαζομένων στο εργοστάσιο της ΣΙΔΕΝΟΡ (συμφερόντων Στασινόπουλου) διεκδικεί, εδώ και δύο μήνες περίπου, την υπογραφή νέας ΣΣΕ με στοιχειώδεις αυξήσεις 6% και 8% στα επόμενα δύο χρόνια, δεδομένου ότι από τα μέσα του 2017 η εταιρεία έχει επιστρέψει στην κερδοφορία.
«Ζητάμε ένα μέρος από τις απώλειες που την περίοδο της κρίσης έφτασαν σχεδόν το 40%, με αποτέλεσμα σήμερα ένας νεοπροσλαμβανόμενος να μην λαμβάνει καθαρά ούτε 700 ευρώ, με 10 νυχτερινά και 2 σαββατοκύριακα», λέει στην «Εποχή» ο πρόεδρος του σωματείου, Λευτέρης Κιοσέογλου.
Σημειώνει ότι οι απειλές και η απαξιωτική προς τους εργαζόμενους συμπεριφορά εκπροσώπων της διοίκησης, την περασμένη Τετάρτη 17/7, κατά τη συγκέντρωση στο εργοστάσιο, πείσμωσε τους εργαζόμενους και προαναγγέλλει ότι οι «δέκα ταραξίες», κατά τα λεγόμενα της εργοδοσίας, σύντομα θα κατέβουν μαζικά στα γραφεία της ΒΙΟΧΑΛΚΟ στην Αθήνα κλιμακώνοντας τις κινητοποιήσεις τους.
