Εισήλθαμε αισίως, που λέει ο λόγος, στη νέα χρονιά. Την πλέον ρευστή και αβέβαιη της μεταπολεμικής περιόδου. Μιας περιόδου κατά την οποία το Διεθνές Δίκαιο και οι οικονομικοί κανόνες ήταν σχετικά ρυθμισμένοι και η οικονομική ανάπτυξη στον κόσμο θεαματική. Μια μικρή εξαίρεση αφορά τη δική μας χώρα, όπου τα κόμματα που την κυβερνούσαν μετά τη δικτατορία κατάφεραν να τη χρεοκοπήσουν.

ΚΑΙ, ΠΡΑΓΜΑ εντυπωσιακό, ένα από τα κόμματα που απέτυχαν πέτυχε με τις χορηγίες της ολιγαρχίας του πλούτου, να ανατρέψει την πρώτη αριστερή κυβέρνηση λέγοντας συνεχώς ψέματα για όλα. Και συνεχίζει να λέει αναστέλλοντας ή και καταργώντας όλες τις υποσχέσεις που είχε δώσει για τις φορολογικές ελαφρύνσεις.

ΜΕ ΠΟΙΕΣ βάσεις ξεκινά στο ουσιαστικά πρώτο έτος διακυβέρνησης με δικό της προϋπολογισμό η Ν.Δ.; Πώς θα πιάσει τους αναθεωρημένους προς στα κάτω στόχους για την ανάπτυξη; Το 4% χαρακτηρίζεται πλέον σαν όραμα και το 2,8% σαν πολύ αισιόδοξος στόχος.

ΠΟΙΑ τα στοιχεία που επιτρέπουν την αισιοδοξία; Υπάρχει πολιτική σταθερότητα στην Ευρώπη, τον φυσικό μας πολιτικό και οικονομικό χώρο; Η ύφεση που έχει εμφανιστεί στις μεγάλες οικονομίες έχει αξιολογηθεί; Ο πόλεμος των δασμών που έχει εξαπολύσει ο Αμερικανός Πρόεδρος, που τώρα έχει και επισήμως στρατηγικό εταίρο τον Μπόρις Τζόνσον για τη διάλυση της Ένωσης, θεωρείται δευτερεύουσας σημασίας ζήτημα χωρίς συνέπειες;

Η ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ στην ανατολική Μεσόγειο και τα σχέδια της Άγκυρας να γίνει καθοριστικός παίκτης, ικανός να ρυθμίζει τις εξελίξεις στην περιοχή, πόσο μπορούν να επηρεάσουν τα ελληνικά συμφέροντα; Και στις πιθανές αναταραχές, τις συνέπειες που μπορεί να προκύψουν, εμείς ποια διεθνή στηρίγματα έχουμε;

ΠΟΙΑ ήταν η απάντησή μας στο άνοιγμα της Άγκυρας να συνάψει οικονομική και στρατιωτική (!) συμφωνία συνεργασίας με την αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Λιβύης; Να στείλουμε τον υπουργό Εξωτερικών μας για συμβολική συνάντηση με τον πολέμαρχο Χάφταρ που επιχειρεί να καταλάβει όλη την εξουσία και παρεμπιπτόντως στηρίζεται από τη Ρωσία, την Αίγυπτο και τα Αραβικά Εμιράτα; Γιατί δεν έσπευσαν να τον στηρίξουν οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας που κρατούν στάση αναμονής;

ΜΟΝΟ εντολές για τους χιονισμένους δρόμους είναι αρμόδιος να δίνει ο πρωθυπουργός μας; Ποια εντολή έδωσε και ποια πρωτοβουλία πήρε ώστε να μη βάλουν λουκέτο η μεγαλύτερη ναυπηγική βιομηχανία στο Σκαραμαγκά και η Χαλυβουργική; Από την Τουρκία θα εισάγει φτηνό χάλυβα ο κ. Λάτσης για την καζινοπολιτεία στο Ελληνικό;

ΓΙΑΤΙ, για παράδειγμα, οι χορηγοί του εφοπλιστές δεν έπραξαν το πατριωτικό τους καθήκον, να φτιάξουν από κοινού ένα επιχειρηματικό σχήμα που να μετατρέψει τον Σκαραμαγκά σε ένα από τα καλύτερα ναυπηγεία της Ευρώπης;

ΠΟΙΑ δείγματα των αναπτυξιακών σχεδίων έχουμε; Να πουλήσουμε όσο - όσο όλες τις κρατικού χαρακτήρα επιχειρήσεις, όπως υπερηφανεύτηκε ο υπουργός για την Ανάπτυξη σε ομιλία του στη Νέα Υόρκη; Τι θα κερδίσουν η εθνική οικονομία και η ανάπτυξη από αυτό; Υπάρχει κάποια σχετική μελέτη για να κρίνουμε;

ΜΟΛΙΣ τις τελευταίες ημέρες μάθαμε πως η γερμανική ιδιοκτησία του ΟΤΕ σχεδιάζει να κρατήσει μόνο το λογιστήριο και το ταμείο, παραχωρώντας όλες τις άλλες υπηρεσίες σε εξωτερικούς συνεργάτες, αποφεύγοντας έτσι διεκδικήσεις για καλύτερες συνθήκες εργασίας και υψηλές αμοιβές προς τους εργαζόμενους!

Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ Ελλάδα, που γερνάει και λιγοστεύει επικίνδυνα, παρακολουθεί ατάραχη το επιστημονικό δυναμικό που τόσο χρειάζεται να μεταναστεύει διαρκώς, χωρίς προοπτική επιστροφής. Κι αν συνεχίσει έτσι, δεν θα αργήσει να φτάσει σε μια νέα, ακόμα πιο βαριά δοκιμασία.

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ, ποιες θα είναι οι συνθήκες του ασφαλιστικού συστήματος μετά από δέκα - είκοσι χρόνια, όταν εργαζόμενοι με μειωμένες ή και καθόλου ασφαλιστικές εισφορές θα φτάσουν σε ηλικία να συνταξιοδοτηθούν;

ΠΟΙΕΣ επιλογές θα υπάρχουν αν οι Έλληνες πολίτες δεν γίνουν απαιτητικοί, δεν ελέγχουν εκείνους στους οποίους δίνουν εντολή να κυβερνήσουν και δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους; Τι θα συμβεί; Ποια θα είναι η ύστατη λύση; Να γίνει η χώρα μια νέου τύπου αποικία με ιδιωτικού χαρακτήρα φυτευτή διακυβέρνηση.

ΕΞΑΝΤΛΗΘΗΚΕ ο «πατριωτισμός» στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία, με τους θυμωμένους διαδηλωτές να εξαφανίζονται διά μαγείας μετά την εξαπάτηση του Κ. Μητσοτάκη; Η μόνη εξαγγελία που εφαρμόζεται τελικά είναι «νόμος και τάξη» διά ροπάλου επί δικαίων και αδίκων. Υπάρχει κάπου αλλού τέτοια χώρα που να έχει ευημερήσει; Ποια; Η Χιλή του Πινοσέτ;