to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ένας οιηματίας δήμαρχος και μια κάμπια στην Ομόνοια

Ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης σε πρόσφατη συνέντευξη στο προστατευμένο γι’ αυτόν περιβάλλον του ΣΚΑΙ, παραδέχθηκε σχεδόν γελώντας ότι η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου «βγήκε και δεν βγήκε».


 Αυτό το λίγο είχε να πει για ένα φιάσκο που στοίχησε 2 εκατ. ευρώ, μιμούμενος τις αστείες δικαιολογίες ομοϊδεατών του στην κυβέρνηση για τα 6 εκατ. σε μάσκες-γίγαντες, για τα 500 εκατ. του πλωτού φράκτη που δεν ξέρουν τι να τον κάνουν για τα 193 εκατ. για το #σκοιλ ελικίκου, κ.α. Αυτή η συγνώμη που δεν είναι συγνώμη χρησιμοποιείται συχνά από τον υπερόπτη δήμαρχο, πχ όταν δικαιολογήθηκε για τον κόσμο που προσκάλεσε στα εγκαίνια του σιντριβανιού της Ομόνοιας, τότε που ο Χαρδαλιάς και Σια κυνηγούσαν πιτσιρικάδες στις πλατείες για συνωστισμό. Στην ίδια συνέντευξη ρωτήθηκε επίσης για το ξερασμένο γκαζόν της Ομόνοιας και απάντησε ότι φταίει μια κάμπια που το τρώει, αποσιωπώντας το υπερφίαλο της όλης παρέμβασης όπως και την αποτυχία των ενεργειών του. Η οίηση της εξουσίας, της ταξικής και οικογενειακής καταγωγής, του επιτρέπει να μιλά με σιγουριά και να μην αναγνωρίζει την εσφαλμένη γνώμη που είχε για τη πεζοδρόμηση με ένα «βγήκε και δεν βγήκε», θυμίζοντας τον δοκησίσοφο νεανία του Αριστοφάνη στην Ειρήνη.
Δεν είναι όμως μόνος ο κ Μπακογιάννης. Η έπαρση και η αλαζονεία χαρακτηρίζει το σύνολο σχεδόν, της νέας γενιάς στελεχών της ΝΔ, όπως και τον ξάδελφο του σημερινό πρωθυπουργό. Τους επιτρέπει να συνεχίζουν τις καταστροφικές ενέργειες, καλυπτόμενοι από τα φιλικά ΜΜΕ παρά τα εκκωφαντικά λάθη. Αυτό υπαινίχτηκε και ο κ Μπακογιάννης όταν είπε στην ίδια συνέντευξη «ξεχάστε την Πανεπιστημίου όπως την ξέρατε, πάμε για κάτι καινούργιο και μόνιμο». Θα γίνει πολεοδομικό σχέδιο για συνολική ανάπλαση με μόνιμα έργα που θα αρχίσουν το 2021, συμπλήρωσε. Αυτό ακριβώς φοβάμαι.

Η υπερφίαλη ιδέα της πεζοδρόμησης

Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου ταλαιπωρεί τις Αθηναίες και τους Αθηναίους από τον Μάιο 2011, όταν μεσούσης της οικονομικής κρίσης η κυβέρνηση Σαμαρά προκήρυξε διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό. Είχα σημειώσει τότε ότι η πεζοδρόμηση της κεντρικότερης αρτηρίας της πρωτεύουσας δεν εντάσσεται σε έναν στρατηγικό σχεδιασμό της πόλης, αλλά αποτελεί αποσπασματική παρέμβαση «ωραιοποίησης» επαναφέροντας την φθαρμένη ιδεολογία και μεθοδολογία του κινήματος «Σίτυ Μπιούτιφουλ» που κυριάρχησε στις ΗΠΑ την περίοδο 1890-1930. Κατέληγα με τη διαπίστωση ότι η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου δεν αποτελεί προτεραιότητα στα δεκάδες προβλήματα της πόλης και δεν είναι μια κοινωνικά χρήσιμη παρέμβαση. Αντιθέτως από-πολιτικοποιεί τον πιο συμβολικό άξονα της πρωτεύουσας, τον κατακερματίζει σε «χώρους πρασίνου» εντείνοντας, τελικά, την κοινωνική και γεωγραφική αδικία που χαρακτηρίζει την πόλη.
Η αρνητική απόφαση του ΣτΕ και η άρνηση χρηματοδότησης από την ΕΕ σταμάτησαν τότε το έργο. Όμως ο φέρελπις νέος δήμαρχος, εκμεταλλευόμενος την πανδημία, επανάφερε σε light εκδοχή τη πεζοδρόμηση-ποδηλατοδρόμηση αρχίζοντας από την Αμαλίας. Αυτή τη φορά δεν έγιναν σχέδια ούτε διαγωνισμός, αλλά χρησιμοποιώντας τις έκτακτες συνθήκες του COVID-19, τον Ιούλιο έκλεισε «πιλοτικά» -και όπως αποδείχτηκε παράνομα – τρεις λωρίδες κυκλοφορίες, τις έβαψε, τις «στόλισε» με ζαρντινιέρες, φυτά, φοίνικες και σιδερένια παγκάκια. Από την αρχή εμφανίστηκαν τα προβλήματα που είχαμε προβλέψει το 2011 και ο Μεγάλος Περίπατος έγινε #μεγάλος περίγελος προξενώντας, εκτός από τα σχόλια στα social media, αντιδράσεις εντός της κυβέρνησης και στο φιλικό τύπο. Ενώ ο ποδηλατόδρομος και ο πεζόδρομος χωρίς σκιά και δίπλα στα φαρδιά πεζοδρόμια ήταν άδειοι, ΙΧ, λεωφορεία και τρόλεϊ στέναζαν, με τους στρυμωγμένους επιβάτες να κοιτούν με αγανάκτηση πίσω από τις μάσκες τους ελάχιστους πεζούς.

Έτσι κάνουν εκεί στη ΝΔ

Τέσσερις μήνες μετά αναγνωρίζει ότι έγιναν κάποιες αστοχίες αλλά επιμένει στην υπερφίαλη ιδέα της μόνιμης πεζοδρόμησης, όπως ακριβώς κάνουν όλοι/ες στη ΝΔ: επαναφέρουν ιδέες που έχουν απορριφθεί και ανασκευάζουν αποφάσεις οργάνων αλλάζοντας τις συνθέσεις τους. Έτσι γίνεται με την απόσπαση των μνημείων στο σταθμό Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη, τη μετατροπή του Κτιρίου της Μεραρχίας στα Χανιά σε πολυτελές ξενοδοχείο, την ιδιωτικοποίηση του νερού, τις κατασκευές ανεμογεννητριών παντού, κ.ο.κ Για την Πανεπιστημίου ο δήμαρχος και οι σύμβουλοι του, έχοντας την εμπειρία από τις αντιδράσεις του 2011-2013, θα είναι προσεκτικοί και θα κάνουν διαβούλευση για την έξωθεν καλή μαρτυρία. Αυτό έχει φανεί και στην επιτροπή εμπειρογνωμόνων που συνεδριάζει περιοδικά, στην οποία είχαν ακουστεί από τον Ιούλιο οι ιδέες για συνολική πεζοδρόμηση της λεωφόρου. Στο μυαλό του κ Μπακογιάννη υπάρχουν μόνο «πελάτες υπαίθριου χώρου», τουρίστες Έλληνες και ξένοι, “flâneurs” που περιπλανιόνται έχοντας ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή τους. Όχι όμως όσοι και όσες κατοικούν ή εργάζονται στο κέντρο, όσοι το διασχίζουν καθημερινά αναγκασμένοι και αναγκασμένες σε πολύωρα ταξίδια για να εργαστούν και όσοι/ες εκτός κέντρου υφίστανται τις πειπτώσεις. Αυτούς και αυτές ποιοι θα τους εκπροσωπήσουν αντιτιθέμενοι στο «απαστράπτον περιτύλιγμα του κενού» που κυοφορείται;

Σημείωση:
Flâneur: αυτός που γυρνά διαρκώς στην πόλη με στόχο να την καταλάβει, να γεμίσει εμπειρίες από αυτή και να εμεδώσει τα αστικά φαινόμενα. Ο Charles Pierre Baudelaire είναι ο λογοτέχνης που εισήγαγε τον όρο.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)