Η είδηση, όπως τη μεταδώσαμε και στο left.gr, ξεκινούσε με τη στερεότυπη, αναγκαστικά «στεγνή» περιγραφή:
Τουλάχιστον 12 άνθρωποι, ανάμεσά τους και 3 παιδιά, κατά πάσα πιθανότητα πρόσφυγες από τη Συρία, πνίγηκαν όταν τα σκάφη που τους μετέφεραν από τα νοτιοδυτικά παράλια της Τουρκίας προς το νησί της Κω βυθίστηκαν, μετέδωσε σήμερα το πρακτορείο ειδήσεων Dogan.
Ακολουθούσε η πασίγνωστη πια φωτογραφία με τον τούρκο αστυνομικό να μεταφέρει το άψυχο σώμα του «αγοριού με την κόκκινη μπλούζα» όπως αναφέραμε, αφού το όνομά του δεν είχε γίνει φυσικά ακόμα γνωστό,και το σχετκό κείμενο:
Τούρκος αστυνομικός μεταφέρει το άψυχο σώμα ενός παιδιού, σήμερα στο Μποντρούμ
«Τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, που μετέδωσαν σκληρές εικόνες από το νέο προσφυγικό δράμα, αναφέρουν ότι έχασαν της ζωή τους 12 άτομα, μεταξύ των οποίων γυναικόπαιδα, και αγνοείται η τύχη άλλων πέντε.
Στο πρώτο ναυάγιο έχασαν τη ζωή τους επτά άτομα, όταν βυθίστηκε το φουσκωτό σκάφος στο οποίο επέβαιναν 16 Σύροι πρόσφυγες που είχαν αναχωρήσει από παραλία της Αλικαρνασσού. Διεσώθησαν τέσσερα άτομα και παραμένουν αγνοούμενοι άλλοι πέντε.
Λίγη ώρα μετά ήρθε η είδηση της βύθισης και δεύτερου φουσκωτού σκάφους που αναχώρησε επίσης από παραλία της Αλικαρνασσού με προορισμό την Κω. Η λέμβος μετέφερε έξι Σύρους πρόσφυγες, εκ των οποίων πνίγηκαν τέσσερα άτομα, τρία παιδιά και μία γυναίκα. Στην ακτή κατόρθωσαν να επιστρέψουν σώοι, έχοντας όμως χάσει τις αισθήσεις τους, δύο πρόσφυγες».
Η φωτογραφία του νεκρού προσφυγόπουλου κινητοποίησε αμέσως ένα παγκόσμιο κύμα θλίψης αλλά και αγανάκτησης:
Καλλιτέχνες από ολόκληρο τον κόσμο μοιράζονται μέσω twitter την θλίψη για τον χαμό του Αϊλάν Κουρντί, του μικρού αγοριού από τη Συρία που πνίγηκε στο Αιγαίο, μαζί με τον 4χρονο αδελφό του Γαλέμπ και τη μητέρα του, Ριάνα, επιχειρώντας να περάσουν από την Αλικαρνασσό στην Κω.
Τα έργα ανέβαιναν με τα hashtag #KiyiyaVuranInsanlik και #HumanityWashedAshore (Η ανθρωπότητα ξεβράστηκε στην ακτή)
Η οικογένεια του μικρού Αϊλάν είχε ξεριζωθεί τέσσερις φορές, με τελευταίο σημείο διαμονής τους το μαρτυρικό Κομπάνι, απ' όπου έφυγαν με προορισμό την Αλικαρνασσό και ακολούθησε η τραγική κατάληξη. Στο ναυάγιο έχασαν τη ζωή τους ο μικρός Αϊλάν, ο τετράχρονος αδελφός του και η μητέρα του, Ριάνα. Οι σοροί των θυμάτων επαναπατρίστηκαν αργότερα για να ταφούν στο Κομπάνι.
Η είδηση γίνεται πρωτοσέλιδο τόσο στην Ελλάδα όσοκαι σε δεκάδες εφημερίδες ανά την υφήλιο:
(χωρίς ωστόσο να λείπουν και τα εμετικά, ακροδεξιάς κοπής πρωτοσέλιδα δημοσιεύματα)
This is how he should have been lying tonight. Safe. Warm. Alive. Europe didn't let him. #HumanityWashedAshore pic.twitter.com/7063kVPJMk
— şengül hablemitoğlu (@s_hablemitoglu) September 3, 2015
This is how he should have been lying tonight. Safe. Warm. Alive. Europe didn't let him. #HumanityWashedAshore pic.twitter.com/7063kVPJMk
— şengül hablemitoğlu (@s_hablemitoglu) September 3, 2015
[Και η μετάφραση του κειμένου που συνοδεύει το παραπάνω σκίτσο: Να πώς θα έπρεπε να κοιμάται σήμερα αυτό το αγόρι. Ασφαλές. Στα ζεστά. Ζωντανό. Η Ευρώπη δεν τον άφησε. Η ανθρωπότητα ξεβράστηκε στην ακτή.]
Και ακόμα, τις ίδιες πρώτες μέρες μετά το δυστύχημα, διαβάζαμε:
H μαρτυρία του Αμπντουλάχ Κουρντίς, που έχασε γυναίκα και δυο παιδιά στο Αιγαίο
Τέσσερις φορές ξεριζωμένοι: Η ιστορία της οικογένειας του μικρού Αϊλάν
Ένα πρωτοσέλιδο-ντροπή για τον πολιτισμό μας
Ο Καναδάς είχε απορρίψει την αίτηση για βίζα που είχε καταθέσει η οικογένεια του μικρού Αϊλάν - και η μαρτυρία της φωτογράφου που βρέθηκε στην ακτή της Αλικαρνασσού
Μ. Ρέντσι: "Η Ευρώπη δεν μπορεί απλώς να συγκινείται"
Ασφυξία από... γελοίους, απάνθρωπους και κυνικούς
Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή. Τους επόμενους μήνες εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες καταφέρνουν να περάσουν το Αιγαίο και να διασχίσουν σε ένα δύσκολο και οδυνηρό ταξίδι όλες τις συνοριακές γραμμές ως την κεντρική Ευρώπη. Τα σύνορα «υποχωρούν» σιγά σιγά, μέχρι η Ευρωπαϊκή ¨Ενωση να ανασυνταχθεί, να «ξεχάσει» το πρώτο κύμα αλληλεγγύης και ανθρωπισμού, και τελικά να κλείσει ο βαλκανικός διάδρομος, αφήνοντας 50.000 εγκλωβισμένους στην Ελλάδα και χιλιάδες ακόμα στα νησιά του Αιγαίου μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.
Παιδιά όπως ο Αϊλάν και ο αδελφός του πνίγηκαν δεκάδες, ίσως και εκατοντάδες ακόμα στο Αιγαίο, με φονικότερο μήνα τον Ιανουάριο του 2016. Η επέτειος του πνιγμού του μικρού Αϊλάν είναι επέτειος λύπης για όλους εκείνους, άντρες, γυναίκες και παιδιά, που χάθηκαν στο δύσκολο ταξίδι μακριά από τον πόλεμο και τη φτώχεια. Και είναι μαζί και υπενθύμιση πως η προσφυγιά και η μετανάστευση δεν πρόκειται να σταματήσουν όσο υπάρχουν οι αιτίες που τα προκαλούν, είναι υπενθύμιση πως το καθήκον κάθε ενός από εμάς είναι η έμπρακτη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στους κυνηγημένους.
