Ένας ακόμα 77χρονος. Ταλαιπωρημένος από τη ζωή, κυκλοφορεί με ένα παλιό Φολκσβάγκεν Σκαραβαίο, μένει με την κυρά του (που την παντρεύτηκε στα 69!) σε μια φάρμα, μακριά από την πρωτεύουσα, το Μοντεβιδέο, καλλιεργεί τα λουλούδια του και τα λαχανικά του και τα 'χει καλά με όλους, γείτονες και περαστικούς. «Τι το εξαιρετικό;» θ' αναρωτηθείτε.
Το εξαιρετικό μ' αυτό τον ατσούμπαλο μπάρμπα είναι ότι ως παλιός αντάρτης πόλης, Τουπαμάρος της Ουρουγουάης, όχι μόνο επέζησε από έξι σφαίρες που έφαγε, ως δραπέτης από τις φυλακές, αλλά μετά τον τραυματισμό του κατάφερε να επιβιώσει σε απόλυτη απομόνωση επί μια δεκαετία σε μια άθλια στρατιωτική φυλακή! Α, τα δύο χρόνια της απομόνωσης τα πέρασε σε ένα σκοτεινό πηγάδι. Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, εκλέχτηκε γερουσιαστής και διετέλεσε υπουργός.
«Ε, καλά, κι εδώ τα έχουν περάσει διάφοροι» θα πείτε. Όντως, κι όσοι τα πέρασαν, έχουν τη σεμνότητα να μην πολυκαμαρώνουν γι' αυτά. Όμως, ο θείος Πέπε πήγε και λίγο παραπέρα. Είναι, βλέπετε, σήμερα, ο προέδρος της Ουρουγουάης, με το Ευρύ Μέτωπο, μια ενωτική παράταξη της Αριστεράς. Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας, ο πονηρός θείος αποστασιοποιήθηκε από το στυλ του Τσάβες στη Βενεζουέλα και του Μοράλες στη Βολιβία, λέγοντας πως η δική του κυβέρνηση θα ακολουθούσε περισσότερο το παράδειγμα του Λούλα στη Βραζιλία και της Μπασελέτ στη Χιλή.
Όταν εκλέχθηκε, έβαλε αντιπρόεδρο τον κύριο ανταγωνιστή του -στα πλαίσια του κόμματος- τον Ντανίλο Αστόρι, έναν σοσιαλδημοκράτη οικονομολόγο, που παρότι ως υπουργός οικονομικών είχε ακολουθήσει συντηρητική οικονομική πολιτική, αύξησε τις δαπάνες στην κοινωνική πρόνοια, την παιδεία και την υγεία. Στην ορκωμοσία του, ο Μούχικα δεν πήγε με την προεδρική Ρολς-Ρόις, όπως ο Λούλα, αλλά με ένα ημιφορτηγό. Ανέβηκε, μάλιστα, στην καρότσα, μαζί με τον αντιπρόεδρο, που δεν φάνηκε να ενθουσιάζεται.
Ο Μούχικα έχει δηλώσει πως δεν θα βάλει προεδρικό βέτο σε νομοσχέδιο για τη νομιμοποίηση των αμβλώσεων, κάτι μάλλον σοβαρό στην καθολική Ουρουγουάη, ενώ τον περασμένο Ιούνιο άρχισε να προωθεί την υπό κρατικό έλεγχο πώληση της μαριχουάνας, προκειμένου να αναστείλει τη ναρκο-εγκληματικότητα.
«Ε, ωραία! Καλός είναι αλλά τι το εξαιρετικό έχει και μας σκότισες;» Το ότι εδώ και τρία χρόνια που είναι πρόεδρος συνεχίζει να κατοικεί στη φάρμα του και να πηγαινοέρχεται με το σαράβαλο Σκαραβαίο. Α! Και το ότι δίνει το 90% του μισθού του στα προγράμματα κοινωνικής αλληλεγύης της κυβέρνησής του, λέγοντας πως αφού τόσοι Ουρουγουάνοι τη βγάζουν με λιγότερα, μπορεί κι αυτός να τα φέρει βόλτα με 1.000 ευρώ το μήνα. Δεν έχει τραπεζικό λογαριασμό, δεν έχει χρέη κι έχει τον τίτλο του φτωχότερου πρόεδρου στον κόσμο.
Δεν έχει σημασία αν
συμφωνούμε πολιτικά. Μπορεί και όχι.
Αλλά, τουλάχιστον, ξέρει να σέβεται την
φτώχεια των δικών του.
