Λίγες ημέρες αργότερα καλούσε τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής Ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ να εμποδίσουν αυτό το« σύστημα εξουσίας» να μετεξελιχθεί σε καθεστώς και να συστρατευτούν με τους πολίτες στον αγώνα αυτό της αντίστασης.
Μεθοδολογικά θα πορευτούμε επισημαίνοντας και στη συνέχεια προσθέτοντας, σχολιάζοντας και επικαιροποιώντας συγκεκριμένα σημεία από τη μελέτη με τίτλο «Σκέψεις για την εσωτερική δομή της Δημοκρατίας» του καθηγητή Γεωργίου-Αλέξανδρου Μαγκάκη.
Ο αείμνηστος πολιτικός, ακαδημαϊκός και μαχητής υπέρ των δημοκρατικών θεσμών Με τιμούσε με τη φιλία και τη συνεργασία του. Ουδέποτε πρόκειται να ξεχάσω τη μνημειώδη αγόρευσή του στη Βουλή, με την ιδιότητα του υπουργού Δικαιοσύνης της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ υπό τον Ανδρέα Παπανδρέου, στην οποία με άφθαστη ρητορική δεινότητα αναφέρθηκε σε ιστορικά δεδομένα και συγκεκριμένα στην ύπαρξη και λειτουργία τον Απρίλιο του 1967 και δικαστικής χούντας παράλληλα με τη στρατιωτική. Και πράγματι πρώτος πρωθυπουργός των δικτατορικών κυβερνήσεων υπήρξε ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, υπουργικά δε χαρτοφυλάκια κατέλαβαν αρεοπαγιτες, πρόεδροι εφετών, εφέτες, εισαγγελείς εφετών και νομικοί σύμβουλοι του κράτους.
Ας μου επιτρέψουν οι αναγνώστες να επισημάνω επίσης ότι ο Γεώργιος –Αλέξανδρος Μαγκάκης και ο Γιάννης Μανωλεδάκης υπήρξαν μεταπολεμικά οι σπουδαιότεροι καθηγητές του Ποινικού Δικαίου, από τους μη ευρισκόμενους βεβαίως σήμερα στη ζωή.
Γράφει, λοιπόν, ο αγωνιστής διανοούμενος.
α. «Για την ύπαρξη λοιπόν ελεύθερης δημοκρατικής Πολιτείας επιβάλλεται οι εξουσίες αυτές να ασκούνται από διαφορετικά όργανα, να είναι δηλαδή μ’ αυτήν την έννοια χωρισμένες. Αλλά και η τρίτη εξουσία, η δικαστική, πρέπει και αυτή να είναι χωρισμένη από τις δύο άλλες, γιατί αν ασκείται από τους ίδιους φορείς, τότε η λειτουργία της ρέπει αναγκαία προς την αυθαιρεσία και αποβλέπει όχι στην απονομή Δικαιοσύνης, αλλά στην καταπίεση των πολιτών, γίνεται δηλαδή και αυτή όργανο τυραννίας».
Επίκαιρο σχόλιο. Η πρόσφατη εφαρμογή του άρθρου 86 του Συντάγματος σε συνδυασμό με το νόμο περί ευθύνης υπουργών (βλέπε επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης στη Βουλή) και οι βορβορώδεις απειλές κυβερνητικών αξιωματούχων (για να θυμηθούμε τον όρο) κατά των εισαγγελέων διαφθοράς παρέχουν στο σύστημα στοιχεία πού «ρέπουν αναγκαία προς την αυθαιρεσία», μέχρι να ταυτιστούν με αυτή.
β. «Ουσιαστικό στοιχείο της Δημοκρατίας συνιστά η αναγνώριση των «δικαιωμάτων του ανθρώπου». Τα δικαιώματα αυτά, που τα λέμε και «ατομικές ελευθερίες», γιατί το καθένα του αποτελεί πραγμάτωση της ελευθερίας σ’ έναν ορισμένο τομέα της ζωής, είναι ασφαλώς η ψηλότερη και πολυτιμότερη κατάκτηση του πολιτισμού. Από την ισχύ ή την περιφρόνησή τους κρίνεται αν το καθεστώς μιας χώρας είναι πολιτισμένο ή βάρβαρο. Η καθιέρωσή τους είναι συνυφασμένη με τη Δημοκρατία και η διαφύλαξή τους ανήκει στον ουσιαστικό πυρήνα της».
Επίκαιρο σχόλιο. Η ανάθεση στους ένστολους της «ασφάλειας» βαρύνοντα εξουσιαστικού ρόλου στην κοινωνική λειτουργία του πολιτικού συστήματος, η κατάργηση δικαιωμάτων (βλέπε δικαίωμα του συνέρχεσθαι) και ο κατεξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στα πρόσωπα προσφύγων και μεταναστών παρέχουν στοιχεία βαρβαρισμού.
γ. «Αποφασιστικό στοιχείο για την ουσιαστικότερη δημοκρατική λειτουργία της κοινωνικής ζωής και για την προστασία της Δημοκρατίας από τον κίνδυνο της υποταγής της κρατικής εξουσίας στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα συνιστά ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία. Μόνο συνεπώς με τον κρατικό παρεμβατισμό στην οικονομία επιτυγχάνεται η κοινωνική Δημοκρατία και συγκρατούνται τα μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα από το να μην «αφηνιάσουν» και εξουθενώσουν τη δημοκρατική, πολιτική και κοινωνική λειτουργία, μεταβάλλοντας όλο τον κοινωνικό οργανισμό σε υπηκόο τους».
Επίκαιρο στόχο. Κυβέρνηση στην απόλυτη υποταγή και εξυπηρέτηση των αφηνιασμένων οικονομικών και εν προκειμένω και μιντιακών συγκροτημάτων. Η παρέμβαση στην οικονομία προέρχεται μόνο από το μεγάλο κεφάλαιο και τους ταξικούς συμμάχους του.
Το σύστημα είναι, δυστυχώς, εδώ ως καθεστώς πλέον, με συγκεκριμένα απολυταρχικά χαρακτηριστικά. Ο πατριωτισμός των Ελλήνων οφείλει, κατ’ επιταγή του Συντάγματος, να είναι σε εγρήγορση, με κινητήριο μοχλό τη μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη.
*Ο Κώστας Ζώρας είναι ομότιμος καθηγητής, πρώην Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου
