to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Ένα, δύο, τρία μητροπολιτικά πάρκα

Κάποτε ονειρευόμασταν τρία μεγάλα μητροπολιτικά πάρκα στην Αθήνα. Στο Ίλιον το "Αντώνης Τρίτσης", στο Γουδί και στο Ελληνικό


Κάποτε ονειρευόμασταν τρία μεγάλα μητροπολιτικά πάρκα στην Αθήνα. Στο Ίλιον το "Αντώνης Τρίτσης", στο Γουδί και στο Ελληνικό. Με αυτή τη σειρά, δρομολογήθηκαν, σχεδιάστηκαν και αγκαλιάστηκαν από τον κόσμο, διεκδικήθηκαν από κινήματα για περισσότερο από είκοσι χρόνια.

Το «Τρίτσης», χίλια στρέμματα, είναι το μοναδικό που θεσμοθετήθηκε και διαμορφώθηκε επί υπουργίας Λαλιώτη. Στη συνέχεια ζούσε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Αφρόντιστο, εγκαταλειμμένο παρά την υψηλή ποιότητα και ομορφιά του τοπίου. Έγινε άλλη μία σοβαρή προσπάθεια επί υπουργίας Τίνας Μπιρμπίλη. Οι γύρω δημοτικοί άρχοντες όμως συναγωνίζονταν στο ποιoς θα αποσπάσει περισσότερα κομμάτια για ασύμβατες χρήσεις και οικοδόμηση. Μάντρες απορριμματοφόρων, σκουπίδια, αποψιλώσεις εκτάσεων, εγκατάλειψη των βιοτόπων, καταστροφές εξοπλισμού.

Το Γουδί, τρεισήμισι χιλιάδες στρέμματα, μετά τον σχεδιασμό του δεινοπάθησε. Η θεσμοθέτησή του ήταν έτοιμη από το 1998, επί κυβέρνησης Σημίτη. Από τότε βρισκόταν στο ίδιο συρτάρι τού εκάστοτε αρμόδιου υπουργού. Εμπόδιο κυρίως η στρατιωτική παράδοση, που δύσκολα δέχεται ακόμη και σήμερα να παραχωρήσει ανενεργά στρατόπεδα. Καταστροφική επιλογή επίσης, μέσα στο Ολυμπιακό πανηγύρι του 2004, υπήρξε το θεόρατο και άχρηστο Μπάντμιντον στην καρδιά του πάρκου. Θετικές εξαιρέσεις, η Γλυπτοθήκη, το μικρό αλλά κλειστό Πάρκο Στρατού και οι μεγάλες διοργανώσεις φεστιβάλ τα καλοκαίρια.

Στο Ελληνικό η ιστορία είναι γνωστή. Η δημιουργία του πάρκου ανετράπη το 2009 επί υπουργίας Σουφλιά. Τότε αποφασίστηκε η πώλησή του. Τα κινήματα πολιτών και η Αυτοδιοίκηση εμπόδισαν αυτή την εξέλιξη για πολλά χρόνια. Τους τελευταίους μήνες της κυβέρνησης Σαμαρά, το 2014, υπεγράφη η σύμβαση παραχώρησης σε ιδιώτες. Από τότε ώς το 2017 εξελίχθηκε σε θεσμικό και επικοινωνιακό επίπεδο ένας πόλεμος. Η απώλεια ήταν η οικοδόμηση τριών χιλιάδων στρεμμάτων. Το κέρδος ήταν η διαμόρφωση άλλων τριών χιλιάδων στρεμμάτων ελεύθερων χώρων και μητροπολιτικού πάρκου, όπως και η διάσωση σημαντικών μνημείων.

Πού βρισκόμαστε σήμερα:

Στο «Τρίτσης» εδώ και δύο χρόνια υπάρχει μια στιβαρή διοίκηση με συμμετοχή τής Αυτοδιοίκησης, τοπικών φορέων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Βήμα - βήμα προχώρησε ο έλεγχος του χώρου, η καθαριότητα και προστασία του πρασίνου, το νοικοκύρεμα, η διάσωση των λιμνών. Ο Δήμος Ιλίου δυσκολεύεται να προσαρμοστεί· διεκδικεί ακόμη εκτάσεις. Ο Δήμος Αγίων Αναργύρων, η Περιφέρεια, ο ΑΣΔΑ, το Πολυτεχνείο και το Γεωπονικό με την τεχνογνωσία τους, η ΕΥΔΑΠ με το απαραίτητο νερό, στηρίζουν. Κάπου-κάπου εμφανίζεται από το πουθενά κάποια άσχετη υπουργική τροπολογία απόσπασης τμημάτων. Τρέχει η διοίκηση να το μαζέψει. Όμως, το πάρκο έχει αναβιώσει· αναβαθμίζεται συνεχώς.

Στο Ελληνικό προχωράει η ίδρυση του φορέα διαχείρισης του Πάρκου με ισχυρή πλειοψηφία του Δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Γιατί το πάρκο -παρά τις κασσάνδρες και τους καλοθελητές- τελικά θα είναι δημόσιο. Οι επενδυτές είναι υποχρεωμένοι, με βάση το ψηφισμένο από τη Βουλή πλαίσιο, να αρχίσουν τα έργα διαμόρφωσής του αμέσως μόλις εγκατασταθούν.

Στο Γουδί, λίγες μέρες πριν, ανακοινώθηκε, στο ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο, ο οδικός χάρτης. Είναι ο ορισμός του περιγράμματος του πάρκου διά νόμου· ό,τι έπρεπε να έχει γίνει από το 1998, η συγκρότηση φορέα διαχείρισης στο ίδιο δημόσιο πρότυπο συμμετοχής, και η έναρξη των έργων.

Εν ολίγοις, πολίτες, κινήματα, Αυτοδιοίκηση και επιστημονική κοινότητα διεκδίκησαν τρία μητροπολιτικά πάρκα στην Αθήνα. Αν όλα πάνε καλά, τα δύο και μισό από αυτά κατοχυρώνονται, οργανώνονται και κατασκευάζονται. Ολόκληρο το «Τρίτσης», ολόκληρο το Γουδί και το μισό Ελληνικό, ως μητροπολιτικοί χώροι υψηλού πρασίνου.

Μαζί τους, άλλα τρία υπερτοπικής εμβέλειας έχουν ξεκινήσει: το πάρκο στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας υπό την ευθύνη του δήμου, η αναβάθμιση του Πεδίου του Άρεως και το μεγάλο έργο του Φαληρικού Όρμου, τα δύο τελευταία από την Περιφέρεια. Ειδικά στο Φάληρο και οι πιο κακόπιστοι πείθονται, καθώς βλέπουν τους γερανούς να δουλεύουν πυρετωδώς στο επί 14 χρόνια κουφάρι των Ολυμπιακών έργων. Το «ταμείο» φαίνεται ότι κλείνει θετικά, μετά δύο δεκαετίες αγώνων και τρία χρόνια συστηματικής δουλειάς. Δεν θα το έλεγε κανείς αποτυχία!

Υστερόγραφο: Επί του πιεστηρίου συμβαίνει άλλο ένα στιγμιότυπο του "πολέμου" στο Ελληνικό. Η "Ελληνικόν Α.Ε." προχώρησε σε άλλη μία αντικοινωνική απρέπεια, ζητώντας από το Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, μία από τις πιο επιτυχημένες εθελοντικές δομές της Ελλάδας της κρίσης, να εγκαταλείψει έναν χώρο λίγων τετραγωνικών μέτρων γιατί "εμποδίζει την επένδυση". Αιδώς!

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)