(φωτ. αρχείου)

Να το εξηγήσουμε όσο πιο απλά γίνεται, κυρίως σε αυτούς που αντιλαμβάνονται τα πάντα με όρους οικονομικούς. Αν δεν αντιμετωπίσεις την προσφυγιά και την αναγκαστική μετανάστευση στην πηγή, το μόνο που καταφέρνεις είναι να δημιουργείς μια τεράστια επιχείρηση μεταφοράς και μετακίνησης ανθρώπων, που όσο πιο δύσκολη τόσο πιο ακριβή για τους μετακινούμενους γίνεται. Όσο, δηλαδή, κάποια κράτη υψώνουν τείχη και φράχτες αποτροπής στα χερσαία σύνορα και όσο πιο αυστηρός γίνεται ο έλεγχος των θαλάσσιων συνόρων τόσο περισσότερα χρήματα θα ζητούν οι διακινητές και τόσο πιο πολύ θα επιλέγουν για τις επιχειρήσεις τους ημέρες και νύχτες θεωρητικά δύσκολες για τον εντοπισμό των ανθρώπων που θα μεταφέρουν.

Με απλά λόγια, όσο πιο απροσπέλαστο γίνεται το Αιγαίο σε κανονικές καιρικές συνθήκες τόσο οι διακινητές θα επιλέγουν νύχτες που και οι Αρχές θα δυσκολεύονται λόγω καιρού να πραγματοποιούν τις τυπικές περιπολίες τους. Αυτού του είδους οι επιχειρήσεις γίνονται αυτομάτως και πιο ακριβές, με τους διακινητές να ανεβάζουν όλο και υψηλότερα τις τιμές με δικαιολογία την επικινδυνότητα του εγχειρήματος, και τόσο θα μεγαλώνει το ρίσκο για όσες και όσους παίρνουν την απόφαση να μπουν σε μια βάρκα με 8 και 9 μποφόρ.

Έτσι δουλεύει πλέον το σύστημα, που αποφέρει όλο και περισσότερα χρήματα στους διακινητές και ανεβάζει τρομακτικά τον αριθμό των θανάτων ανθρώπων, που λογίζονται πλέον ως εμπόρευμα και πραμάτεια, από τη μια μεριά, και ασύμμετρη απειλή από την πλευρά της Ελλάδας του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Νότη Μηταράκη που πρέπει πάση θυσία να αναχαιτιστεί. Γιατί αυτές οι πολιτικές είναι που στοιβάζουν δεκάδες ανθρώπους σε βάρκες που προσπαθούν να πιάσουν στεριά μέσα στις φουρτούνες. Γιατί αυτές οι πολιτικές είναι που κάνουν ακόμα πιο πλούσιους τους δουλεμπόρους. Γιατί αυτές οι πολιτικές είναι που πνίγουν ακόμα και μικρά παιδιά.