* Γράφει η Αιμιλία Λυμπεράκη-Besson


Άλλωστε,  οι βαθιές αλλαγές και οι μεγάλες τομές που έχει επειγόντως ανάγκη η ελληνική κοινωνία δεν είναι υπόθεση ενός κόμματος. Είναι υπόθεση της ίδιας της κοινωνίας, της αυτενέργειας και της διαπλαστικής δράσης των κοινωνικών μερίδων, των ομάδων και των ανθρώπων που συνιστούν το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της. Η εκλογή του Προέδρου και της Κ.Ε. γίνεται υπόθεση του λαού και ο λαός θέλει να τον εκπροσωπήσουν οι άξιοι ηγέτες.

Η αποστολή και ο στόχος συνδέει το πάθος με το όραμα. Μόνο άτομα με κριτική, δημιουργική και ηθική κρίση μπορούν να βγάλουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ από το τέλμα και να τον συνδέσουν και πάλι με την κοινωνία και το σύνολο.

Καθένας από εμάς είναι χρήσιμος στο πλαίσιο του μεγάλου εγχειρήματος, χρησιμότεροι, ωστόσο, είναι όλοι εκείνοι που αγωνιούν ν’ αλλάξουν οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που βιώνουμε. Όποιος υποτιμά τον ψηφοφόρο και με την συμπεριφορά του τον θυμώνει ή και τον διώχνει, υπονομεύει, τελικά, αυτό που υποτίθεται πως υπερασπίζεται. Είναι κρίμα και είναι λάθος.

Εκτιμώ ότι είναι χρέος μου ως Αριστερή, έχοντας την ιστορία μου και την συγκεκριμένη μου πορεία, να υποβάλω την υποψηφιότητά μου στο ύστατο αξίωμα του Κόμματος, με γνώμονα την ανατροπή της σημερινής κατάστασης και την ελπιδοφόρα πολιτική αλλαγή στην κοινωνία, βασισμένη στην επανάσταση των αξιών. Το επίδικο είναι ο διάλογος και οι ζυμώσεις με την ίδια την κοινωνία. Με αυτό το σκεπτικό, άλλωστε, έγιναν και οι καταστατικές αλλαγές του κόμματος, για να συνδέονται με τα κοινωνικά προβλήματα.

Η πολιτική αλλαγή, η ηγεμονία θα γίνει με «ιδεολογική πειθώ» που είπε και ο Γκράμσι. Η κοινωνία θα οδηγηθεί σε μια «ανώτερη» αντίληψη της ζωής. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα κερδίσει την χαμένη αξιοπιστία του στην κοινωνία, μόνο όταν κάνει μια βαθιά αυτοκριτική και με το πρόγραμμά του πείσει όλους τους πολίτες που απείχαν στις τελευταίες εκλογές, μόνο όταν κινητοποιήσει τον αριστερό ψηφοφόρο που θέλει να δει τον εαυτό του να εκφράζεται από τις αξίες του κόμματος και τα πιστεύω του να γίνονται πράξη.

Χωρίς βαθιά και έντιμη αυτοκριτική για τα λάθη και τις αστοχίες που έγιναν από την Ηγεσία και τα μέλη, βάζοντας στο κάδρο των ευθυνών τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε να θέσουμε τα θεμέλια για την κοινωνία που ονειρευόμαστε.

Μια Αριστερά με τις ανθρωπιστικές αξίες, χωρίς τη δυνατότητα υποταγής του «εγώ» στο «εμείς» είναι απογοητευτική πρώτα απ’ όλα για όσους την υπηρετούν χωρίς προσωπική ατζέντα. Γιατί Αριστερά πρώτιστα σημαίνει ανιδιοτέλεια, κράτος δικαίου, κοινωνική δικαιοσύνη, ευθύνη και συνέπεια λόγων και έργων. Σημαίνει ήθος και σεμνότητα. Ελεύθερος είναι ο πολίτης που εκφράζει τον εαυτό του, που πραγματώνεται! Άλλωστε, διαχρονικά, η κοινωνία δεν λειτουργούσε με συλλογικότητες, αναφέρεται στον Ηγέτη και ο άξιος Ηγέτης έχει χρέος ν’ απαντά στις ανάγκες της.

Αυτός ο τόπος χρειάζεται επειγόντως κάποιες μεγάλες μεταρρυθμίσεις. Γιατί, με ημίμετρα και χωρίς αλλαγές στην Παιδεία, στη Δικαιοσύνη, στην Υγεία και στη Δημόσια Διοίκηση, θα φτάσουμε πάλι στα ίδια αδιέξοδα. Η εμπειρία απέδειξε ότι καμία μεταρρύθμιση δεν πετυχαίνει χωρίς να έχουν κομμάτι «ιδιοκτησίας» οι άμεσα εμπλεκόμενοι. Μεταρρύθμιση σημαίνει ξεβόλεμα, αξιολόγηση, στοχοθεσία, αξιοκρατία.
Αυτό που αναζητείται είναι ηγεσίες που δεν σκιάζονται από το πολιτικό κόστος. Και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πλήρωσε το κόστος με την ήττα του στις τελευταίες εκλογές. Αλλά ακόμη και αν βρεθούν τέτοιες ηγεσίες με τη μορφή πολιτικών που διαθέτουν όραμα και τσαγανό, δεν φτάνουν. Χρειαζόμαστε ηγέτες σε κάθε τμήμα της κοινωνίας, σε κάθε οργανισμό. Άτομα που θα πάρουν στην πλάτη τους τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και θα πείσουν τους συναδέλφους τους ότι αξίζει να γίνουν προς το συμφέρον όλων.

Η δημοκρατία είναι πολίτευμα αισθητικό, που σε καμιά περίπτωση δεν δέχεται το άσχημο, όποια μορφή κι αν έχει. Όταν το ωραίο γίνει τρόπος ζωής, τότε κανείς δεν δέχεται το φθηνό. Και οι πολίτες μαθαίνουν να επιλέγουν πολιτικούς με αρχές και όραμα.
Στο άμεσο μέλλον, η ουσιαστικότερη δημοκρατία θα καθορίζεται όχι από κάποιους τυπικούς θεσμούς, αλλά από τη δυνατότητα ευρύτερης συμμετοχής τμημάτων του λαού σε ανώτερες μορφές κουλτούρας.

Όσο ποιοτικότερη παιδεία παίρνει το μεγαλύτερο μέρος του λαού, τόσο ποιοτικότερη δημοκρατία θα έχουμε. Η δημοκρατία είναι πολίτευμα ευαισθησίας και μόνο η παιδεία μπορεί να προάγει.

Όλες και όλοι μαζί λοιπόν συλλογικά στην προσπάθεια να δώσουμε τις δέουσες λύσεις στα μεγάλα και επείγοντα προβλήματα της χώρας και της εποχής. Στην προσπάθεια να διεξαγάγουμε νικηφόρα τη μεγάλη μάχη που θ’ αλλάξει τους σημερινούς συσχετισμούς δυνάμεων. Ενάντια στον αυταρχικό νεοφιλελευθερισμό και σε κατεύθυνση αριστερή,  προοδευτική, δημοκρατική. Στο δικό μας αριστερό προοδευτικό όραμα για την κοινωνία, σε κατεύθυνση που θα εμπνέει, ενόσω θα ανοίγει έμπρακτα ένα μέλλον ελπιδοφόρο, κοινό για όλες και για όλους.

Για να το πετύχει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ χρειάζεται ιδεολογική ταυτότητα σύγχρονης Αριστεράς - ή πολιτική που θα απορρέει από αυτή ως οδηγός για το κυβερνητικό του πρόγραμμα- και πρωτίστως πολιτικό προσωπικό που όλα αυτά θα τα κάνει λόγο, κείμενα, πράξη, κυβερνητική δράση.

Εν κατακλείδι, ας επενδύσουμε σε δύο υλικά, σύμφωνα με τον Πρόεδρο, για να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο μέλλον, «την καινοτομία και το ανθρώπινο κεφάλαιο». Συνειδητά κομματικά μέλη, οργανωτές και πολλαπλασιαστές της συλλογικής αριστερής και προοδευτικής πολιτικής σκέψης για τη δική μας οραματική κοινωνία.

* Η Αιμιλία Λυμπεράκη-Besson είναι 
   - Συγγραφέας, Υποψήφια για την Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ
   - Δημόσιος λειτουργός Υπουργείου Παιδείας & Θρησκευμάτων
   - Συντονιστικό ΟΜ Πεντέλης
   - Φύλο ΝΕΒΑ