Είναι δάκρυ, δεν είναι κλάψα! Είναι συναισθηματική ρηγμάτωση, δεν είναι απλώς ... ταραγμένο θυμικό! Είναι η απώλεια της επαφής , της πλάτης που ακουμπάει και ζεσταίνεται σε μιά άλλη πλάτη.
Είναι ο γίγαντας που όλως περιέργως έχει ανθρώπινα μέτρα και σταθμά.
Είναι η... αγαπημένη που μετά απο τόσα χρόνια συμβίωσης προκαλεί,ενίοτε, αισθήματα αδιαφορίας . Είναι η ίδια αγαπημένη, που μπορεί να την ξεθώριασαν στα μάτια μας τα πλουμίδια της «ελεύθερης γκόμενας» με το μαϊμού σοφιστικέ στυλάκι, αλλά ξέρουμε οτι αποτελεί την πολύτιμη πέτρα που θα ακουμπήσουμε πάνω της!
Ναι, είναι η ΕΡΤ! Της ενημέρωσης - με τα χίλια κενά - που όμως αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό, σε σύγκριση με την απολύτως ελεγχόμενη και ιδιοτελώς κατευθυνόμενη ενημέρωση της ιδιωτικής ραδιοτηλοψίας.
Είναι η ΕΡΤ! Του δημοσιογραφικού έργου - με τους χίλιους συμβιβασμούς - που όμως δεν πούλησε την ψύχη της στο διάβολο, στους εργολάβους και εργολήπτες των δημοσίων έργων, που αφού απομύζησαν το «τελευταίο σοβιετικό κράτος» (απερίγραπτη «εξυπνάδα»!), τώρα ζητούν την ... πλουραλιστικώς μονοδιάστατη πληροφόρηση, για να απομυζήσουν με την ησυχία τους το «κανονικό κράτος». Αυτό το κράτος που φιλοτεχνούν μέσω των μεταρρυθμιστικών κρεατομηχανών και των σφαγιαστικών εξορθολογισμών.
Είναι η ΕΡΤ! Της Δημοκρατίας , με τις χίλιες ελλειματικές της πλευρές, που όμως έχοντας εγγεγραμμένους στον οργανισμό της όλους εκείνους τους αξιακούς κώδικες που ορίζουν την έννοια της ελευθερίας και του πνεύματος των ανοιχτών οριζόντων, κατόρθωνε (έστω και ανεπαρκώς) να υπηρετεί αξιοπρεπώς την ενημέρωση του Πολίτη, παρά τον διαχρονικό κυβερνητικό ομφάλιο λώρο. Κι αυτό το οφείλει στον (έστω ελλειματικό) δημόσιο έλεγχο, όταν την ίδια στιγμή, στην πλουμιστή ιδιωτική ραδιοτηλοψία οι ιδιοκτήτες της είναι ικανοί, για παράδειγμα, να κάνουν γαργάρα ή να περάσουν στα ψιλά μιά είδηση διατροφικού σκανδάλου, αν η υπεύθυνη εταιρεία διαφημίζεται στο «μαγαζί τους». Πόσο μάλλον όταν διακυβεύονται ... χοντρά πακέτα!
Είναι η ΕΡΤ! Του Πολιτισμού - όχι της Γιουροβίζιον, αν και θα μπορούσε με «λελογισμένο» τρόπο να χωρέσει κι αυτή - αλλά του Χατζηδάκι , του Ελύτη, της Εθνικής Συμφωνικής Ορχήστρας, της Ορχήστρας Σύγχρονης Μουσικής, των σύγχρονων και παλιότερων καλλιτεχών-δημιουργών .
Είναι η ΕΡΤ! Της γνώσης και της νεώτερης Ιστορίας που βρίσκεται «αποθηκευμένη» στο καταπληκτικά πολύτιμο ψηφιακό Αρχείο που διαθέτει (να ένα εργαλείο που θα μπορούσε να συμβάλει στην αποκάλυψη της αποκρουστικής ανάσας των ζόμπι της Χρυσής Αυγής!)
Είναι η ΕΡΤ! Της παράδοσης - εθνικής, μουσικής, θρησκευτικής, πολιτιστικής κλπ,- που ακόμη και τώρα, όπως παρουσιάζεται , απ' αυτόν τον χτυπημένο δίαυλο, λειτουργεί παιδευτικά. Πόσο μάλλον αν στηριχθεί περισότερο απο εμπνευσμένους δασκάλους που δεν θα τη χειριστούν στατικά-μουσειακά, αλλά θα αναδείξουν τη δυναμική της μέσα «στο σήμερα», όχι για να καθηλώνουν, όχι για να φασκιώνουν μυαλά γεμίζοντάς τα με στερεότυπικα, φοβικά, συμπλεγματικά , προγονόπληκτα και ιδεοληπτικά σύνδρομα, αλλά για να δίνουν ερεθίσματα για την δημιουργία «γωνιασμένης» αντίληψης με μασίφ άγκυρες.
Είναι η ΕΡΤ! Της κάθε γωνιάς του Πλανήτη, όπου υπάρχει άνθρωπος που ομιλεί την ελληνική γλώσσα (αλήθεια ποιά εταιρεία μέτρησης έχει τοποθετήσει τα γνωστά μηχανάκια για να μετρήσει ακροατές και τηλεθεατές στην εντός Ελλάδος περιφέρεια, αλλά και στην «παγκόσμια περιφέρεια» με τα εκατομμύρια Ελληνων, για να μάθουμε πόσο «μικρή» είναι η τηλεθέαση και η ακρόαση της ΕΡΤ; 'Η μήπως δεν είναι; )
Είναι η ΕΡΤ! Της - έστω ελλειπούς - αισθητικής, που όμως δεν μπήκε στην αγοραία λογική ή αν θέλετε δεν μπόρεσε να να μπεί σ'αυτή τη λογική , ακριβώς λόγω του κρατικού - δημοσίου χαρακτήρα της, των χαζοχαρούμενων θεαμάτων (μπούτι, στήθος, γόβα, σατέν, και μπούρδα!)Των αλλεπάλληλων και απαραιτήτως με σπόνσορα εκμπομπών μαγειρικής (κατά τα άλλα ο πολίτης που παίνεται «δεν πληρώνει» τα ιδιωτικά κανάλια, πληρώνει όμως τη διαφήμιση της τάδε αλυσίδας σούπερ μαρκετ η οποία ενσωματώνει τα έξοδά της στο... ταπεινό ρυζάκι που διαθέτει απο τα ράφια της! Είναι η ΕΡΤ που δεν έπεσε στη λογική των τούρκικων σειρών (όχι λόγω προέλευσης, αλλά επειδή είναι άθλια), αντιθέτως ακόμη και πρόσφατα πρόβαλε σειρές όπως ο πύργος του Ντάουντον - Downton Abbey.
Είναι αυτή η ΕΡΤ, με τις χίλιες παραλείψεις της, που δεν επιδόθηκε στην αποχαύνωση των ριάλιτι, που δεν «έκανε» προσωπικότητες(!) άτομα της λογικής «περπατάω, μασάω τσίχλα, μιλάω στο τηλέφωνο, άρα εργάζομαι σκληρά», που δεν εμφάνισε τα σουσούδια, αρσενικά και θηλυκά, ως τον ορισμό τού αισιόδοξου συγχρονου ανθρώπου με τη ... θετική ενέργεια!
Είναι η ΕΡΤ των ανθρώπων της! Αυτών που σφαγιάστηκαν πισώπλατα, που εξευτελίστηκαν με το χειρότερο τρόπο! Ναι, υπήρξαν φορές, που κάποιοι απ΄ αυτούς, «λερώθηκαν», απο τα περιττώματα που κουβαλούσαν ορισμένοι ευεπίφοροι σε πιέσεις εντός του ραδιομεγάρου...
Καίγομαι όμως να πω οτι: Μετά απο περίπου 9 χρόνια, στην ΕΡΤ, ως συμβασιούχος, απο τη θέση του αρχισυντάκτη Ειδήσεων στην τηλεοραση , μπορώ να ισχυριστώ οτι γνώρισα συναδέλφους- δημοσιογράφους με ηθικό μέταλλο και αγωνία να μεταφέρουν την είδηση «ως έχει». Δημοσιογράφους -ρεπόρτερ που « έβρεχαν τον πισινό τους για να πιάσουν ψάρια». Που δούλευαν το κείμενό τους με την αγωνία του μαθητή που δίνει εξετάσεις. Συναδέλφους παρουσιαστές που δεν το «έπαιζαν σταρ», αλλα συμμετείχαν με ευθύνη στην παραγωγή του δελτίου ειδήσεων πριν αυτό βγεί στον αέρα. Συναδέλφους του εξωτερικού δελτίου που δεν περιορίζονταν απλως στη μεταφορά της είδησης. Συναδέλφους ανταποκριτές που η επάρκειά τους παρέπεμπε σε μέλη του διπλωματικού σώματος. Συναδέλφους αρχισυντάκτες που τα «έδιναν όλα» για ένα πραγματικά πλήρες δελτίο ειδήσεων, προκειμένου να ενημερωθούν οι πολίτες αυτής της χώρας, κι όχι να «καθοδηγηθούν» απο τούς σπουδαιοφανείς τηλεαστέρες της ιδιωτικής τηλοψίας. Ναι, υπήρχαν και προϊστάμενοι- διευθυντές δημοσιογράφοι που προσπαθούσαν να κρατάνε ισορροπίες, παρά τις γνωστές «δουλείες»...
Κοντολογίς η ανοιχτή ΕΡΤ αποτελεί συστατικό στοιχείο της (έστω κολοβής) Δημοκρατίας! Και τη Δημοκρατία δεν την περιορίζεις και δεν την αναστέλλεις, αντιθέτως την διευρύνεις. Οτιδήποτε άλλο δημιουργεί χώρο στο ... σκοτάδι!
ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΤΕ ΤΗΝ ΕΡΤ ΤΩΡΑ κι αφήστε τους εργαζομένους της, να κάνουν τη δουλειά τους!
*Ο Ιορδάνης Θωμαίδης είναι άνεργος συμβασιούχος δημοσιογράφος στην ΕΡΤ
