Τη συνέντευξη πήρε η Ιωάννα Δρόσου για την εφημερίδα «Η ΕΠΟΧΗ»
Πριν λίγες μέρες, κατά την ψήφιση του ποινικού κώδικα, βουλεύτριες και βουλευτές αντέδρασαν στο άρθρο για το βιασμό, στηρίζοντας τις οργανώσεις και τις συλλογικότητες που έθεσαν το θέμα, διαδηλώνοντας έξω από τη βουλή, χαρακτηρίζοντας νίκη του κινήματος την τροποποίηση του άρθρου. Γιατί άργησε τόσο το υπουργείο να δεχτεί το λάθος του άρθρου και να το αλλάξει;
Παρόλο που η κυβέρνηση έχει προωθήσει εμβληματικούς νόμους για τα δικαιώματα των γυναικών, όπως κυρίως τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, στο πλαίσιο της οποίας ορίζονται ως βία κατά των γυναικών αδικήματα που μέχρι σήμερα δεν υπήρχαν στη νομοθεσία της χώρας μας, η διατύπωση που προτάθηκε δεν ήταν σύμφωνη με τις δεσμεύσεις που προκύπτουν από τη Σύμβαση. Πραγματικά χρειάστηκε πίεση μέχρι την τελευταία στιγμή για να κερδίσουμε αυτή τη νίκη, ήταν όμως μια μάχη που δώσαμε σε συνεργασία όσες και όσοι τασσόμαστε στο φεμινιστικό κίνημα από διαφορετικούς ρόλους.
Για το άρθρο για τον βιασμό υπήρξε μια διαφωνία με τους νομικούς σχετικά με την προσέγγιση, οι οποίοι έθεταν ζητήματα που είχαν να κάνουν με τον ποινικό κώδικα. Δεν υπήρχε διαφωνία ως προς το ότι η μη συναίνεση είναι βιασμός, οι διαφωνίες είχαν να κάνουν με τη διατύπωση και την εφαρμογή των νόμων. Ως βουλεύτριες και βουλευτές είχαμε θέσει έγκαιρα το θέμα στηρίζοντας και φέρνοντας στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου την καμπάνια που είχε ξεκινήσει η Διεθνής Αμνηστία, γυναικείες οργανώσεις και το τμήμα φεμινιστικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ. Ως προς τη διατύπωση νικήσαμε αλλά μένει να εφαρμοστεί και ο νόμος για την προστασία των θυμάτων και σε αυτό χρειάζεται να καλλιεργηθεί η απαραίτητη παιδεία και στους δικαστές και στην κοινωνία.
Στο κέντρο της παρέμβασης η νησιωτικότητα
Πολλές από τις παρεμβάσεις σου ως βουλευτή αφορούσαν το θέμα της νησιωτικότητας, ένα μείζον ζήτημα, που όμως έχει υποτιμηθεί αρκετά τις τελευταίες δεκαετίες. Τι επιτεύχθηκε σε αυτό τον τομέα και τι μένει ακόμα να γίνει;
Η εκλογική περιφέρεια της Α Πειραιά περιλαμβάνει και τα νησιά του Αργοσαρωνικού, τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα. Τα νησιά αυτά, έχουν τα ίδια προβλήματα με τα πλέον απομακρυσμένα, αλλά όλα τα προηγούμενα χρόνια έμεναν εκτός των πολιτικών για την νησιωτικότητα. Ήταν, λοιπόν, ανάγκη και υποχρέωση μας να μπει στο κέντρο της παρέμβασής μας και να ενταχθούν στη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης για τη νησιωτικότητα. Η ανάγκη για ισόρροπη ανάπτυξη ανάμεσα στην ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα αποτελεί μια πρόκληση. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δούλεψε για την εξασφάλιση ισότιμης πρόσβασης σε κοινωνικά, πολιτιστικά αγαθά και υπηρεσίες και το αντιστάθμισμα του μεταφορικού κόστους. Η εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου είναι το σημαντικότερο μέτρο, που αμβλύνει το αίσθημα της απομόνωσης και ενισχύει σημαντικά την αναπτυξιακή προοπτική των νησιών. Ήδη εφαρμόζεται για τη μεταφορά κατοίκων και εμπορευμάτων σε ακτοπλοϊκά αλλά και αεροπορικά εισιτήρια, εφαρμόζεται πιλοτικά το μέτρο για τα καύσιμα και από το 2020 θα εφαρμοστεί για όλα τα νησιά. Το υπουργείο Παιδείας έχει κάνει εντατική προσπάθεια για την κάλυψη των κενών στα σχολεία και τις ανάγκες των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που φτάνουν στα νησιά. Το υπουργείο Υγείας έχει δουλέψει για την αναβάθμιση των δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και τη στελέχωσή τους. Παράλληλα, με τη δημιουργία χρηματοδοτικών εργαλείων και ενός υποστηρικτικού μηχανισμού υλοποίησης έργων, σε συνεργασία με τους κατά τόπους δήμους και την περιφέρεια, δόθηκε δυνατότητα ουσιαστικής αναβάθμισης των υποδομών. Τόσο από την περιφέρεια και τους δήμους όσο και από το υπουργείο Εσωτερικών, με το πρόγραμμα «Φιλόδημος Ι & ΙΙ» και το υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής έχουν γίνει σημαντικές ενέργειες για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας, τη στήριξη του αθλητισμού και του πολιτισμού, την οδοποιία και την αναβάθμιση και των λιμανιών. Επιπλέον, έγινε μια σταθερή προσπάθεια να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη ακτοπλοϊκή σύνδεση.Για το επόμενο διάστημα, χρειάζεται να αξιοποιηθούν όλες οι αναπτυξιακές δυνατότητες των νησιών, πέρα από τον τουρισμό που αποφέρει κέρδος τους θερινούς μήνες. Να δοθούν κίνητρα για να γυρίσει ο νέος κόσμος στα νησιά και να ζήσει εκεί. Ως άμεσα μέτρα, ήδη έχουν ανακοινωθεί από τον πρωθυπουργό, η μείωση του φόρου εισοδήματος για τους κατοίκους των νησιών κάτω από 3.100 πληθυσμό και η μείωση του ΕΝΦΙΑ στα νησιά κάτω των 1000 κατοίκων, από 1/1/2020.
Σημείο αναφοράς για τον Πειραιά είναι το λιμάνι του. Πώς αποτιμάς τη διαχείριση του λιμανιού, την Cosco, αλλά και την παρέμβαση του δημοσίου;
Η δέσμευση παραχώρησης του ΟΛΠ στην COSCO ήταν κάτι που κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και η υλοποίησή της έγινε πιεστική από τους δανειστές μετά την εκβιαστική διαπραγμάτευση του Ιουλίου 2015. Ακόμα και σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, η κυβέρνηση κατέβαλε σημαντική προσπάθεια να βελτιώσει τη σύμβαση παραχώρησης, να κατοχυρώσει τις εργασιακές σχέσεις, να προστατεύσει τις επιχειρήσεις -χρήστες του λιμανιού από μονοπωλιακές πρακτικές, να οριοθετήσει τη συμμετοχή των παραλιμένιων δήμων σε σημαντικές αποφάσεις για έργα που μπορεί να έχουν αρνητικές επιπτώσεις στις πόλεις, να ενισχύσει και να αποσαφηνίσει τον προβλεπόμενο εποπτικό ρόλο του κράτους στη λειτουργία του λιμανιού. Μέσα σε αυτά που καταφέραμε, το σημαντικότερο ήταν η εξαίρεση του μεγάλου ελεύθερου χώρου των λιπασμάτων και η απόδοσή του στο Δήμο. Μια όαση στην περιοχή, η πρόσβαση των κατοίκων στη θάλασσα, ένας ζωντανός δημόσιος χώρος. Σε ένα βαθμό έχουμε καταφέρει, τουλάχιστον για τους εργαζόμενους του ΟΛΠ, να έχουν εργασιακές σχέσεις, οι οποίες ρυθμίζονται από τον Γενικό Κανονισμό Προσωπικού και αποτιμώνται από τις Συλλογικές Συμβάσεις, που διαπραγματεύονται τα συνδικάτα του χώρου. Όμως στο λιμάνι δραστηριοποιείται και μια θυγατρική της COSCO, η ΣΕΠ, όπου οι συνθήκες είναι διαφορετικές και είναι ζητούμενο, ποιες εργασιακές σχέσεις εν τέλει θα επικρατήσουν. Η παρακολούθηση και η παρέμβαση από την πολιτεία είναι πολύ κρίσιμη. Για τον σκοπό αυτό συστάθηκε και η Δημόσια Αρχή Λιμένων και μαζί με την Γενική Γραμματεία Λιμένων και το Υπουργείο Ναυτιλίας, είναι τα αρμόδια όργανα για να επιβλέπουν την εφαρμογή της σύμβασης παραχώρησης και να διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον. Όπως συνέβη με το master plan του ΟΛΠ, όπου με κρίσιμες παρεμβάσεις έγιναν αλλαγές προς όφελος της τοπικής κοινωνίας.
Συστράτευση με το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ
Είναι μια σύντομη αλλά και έντονη προεκλογική περίοδος. Ποια τα μηνύματα που λαμβάνετε από τις περιοδείες και την επαφή με τον κόσμο;
Ο κόσμος έχει πολλά ερωτηματικά και πολλές προσδοκίες. Ο καθένας έχει διαφορετικές προσδοκίες και τις ιεραρχεί διαφορετικά. Από το 2015, στο πλαίσιο στενής επιτροπείας, δώσαμε μάχες σε συγκεκριμένα πεδία και κερδίσαμε μικρές νίκες που δεν είναι ορατές ευρύτερα, επομένως υπάρχει απογοήτευση για όσα δεν καταφέραμε να κάνουμε. Από τον Αύγουστο του 2018, βγήκαμε από τα μνημόνια και μπορούμε να παίρνουμε κάποια θετικά μέτρα και αρχίζει να γίνεται φανερό και στον κόσμο ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και θέλει να εφαρμόσει πολιτικές υπέρ των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Κυρίως, όταν μπορούμε να συγκρίνουμε τα δύο διακριτά πολιτικά σχέδια που διαμορφώνονται από όσα δημόσια λέει η Νέα Δημοκρατία και από το πολιτικό σχέδιο που έχει παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να υπάρξει και μια συστράτευση των χαμηλών εισοδηματικά στρωμάτων με το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ. Όπου, λοιπόν, μας δίνεται η δυνατότητα, στις περιοδείες, στις συγκεντρώσεις, στην επαφή με τον κόσμο, αυτά τα δύο πολιτικά σχέδια να συγκρίνονται και να αναλύονται, παίρνουμε ένα θετικό μήνυμα υπέρ του προγράμματός μας.
Στόχος πάντα της Αριστεράς ήταν η «διαπαιδαγώγηση της κοινωνίας». Θεωρείς ότι τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ δίδαξε την κοινωνία κάποιες αξίες και αρχές, όπως για παράδειγμα την αλληλεγγύη, που είχαν φθαρεί; Και ποια τα διδάγματα του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδια την κοινωνία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έμαθε να αφουγκράζεται την κοινωνία και να σταθμίζει τις προτεραιότητές του στη βάση των αναγκών της. Έμαθε να κάνει βήματα πίσω όταν χρειάζεται, για να καλύψει στη συνέχεια αυτό το κενό, επαναπροσδιορίζοντας τους στόχους και τα σχέδιά του. Δεν αλλάξαμε την κοινωνία. Έγιναν όμως κάποια βήματα σε θετική κατεύθυνση τα οποία έχουν έναν χαρακτήρα εκπαιδευτικό, κυρίως στο χώρο της αλληλεγγύης αλλά και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με το σύμφωνο συμβίωσης, την νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, τον νόμο για την αναδοχή και την υιοθεσία, την σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, τον αντιρατσιστικό νόμο και άλλα πολλά. Ήταν ευτύχημα που είχαμε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη μεγάλη προσφυγική κρίση του 2016. Στηρίξαμε την συγκινητική αλληλεγγύη των απλών ανθρώπων και δεν αφήσαμε χώρο για να αναπτυχθούν οι μισαλλόδοξες φωνές. Τα προσφυγόπουλα πήγαν στο σχολείο. Δεν τα κάναμε όλα καλά, αλλά ήταν η χώρα μας εκείνη η διαφορετική φωνή της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας, της τήρησης του διεθνούς δικαίου μέσα στην Ευρώπη. Αυτές είναι οι αρχές μας και το ηθικό μας πλεονέκτημα.
