Μία από τις πιο βασικές και αυτονόητες αρχές του νομικού μας πολιτισμού, η αποφυλάκιση όποιου κρίνεται αθώος στο δικαστήριο, παύει να ισχύει στη χώρα μας για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες. Αυτός είναι ο λόγος που συνεχίζουν να κρατούνται δύο Νιγηριανοί και ένας Σενεγαλέζος, που συνελήφθησαν στη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης στην ΑΣΟΕΕ στις 22 Οκτωβρίου, παρουσία του υφυπουργού Ανάπτυξης Ν. Μηταράκη, για αντίσταση κατά της αρχής και απλή σωματική βλάβη. 

Το δικαστήριο τους αθώωσε στις 10 Δεκεμβρίου, αλλά με ένα προχειρογραμμένο σημείωμα η αστυνομία απέρριψε τις αντιρρήσεις κατά της κράτησης, συνεχίζοντας να τους θεωρεί «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη». Η αυθαιρεσία είναι προφανής και ανοίγει τον δρόμο σε μια βιομηχανία απελάσεων και κρατήσεων των αλλοδαπών, μόνο και μόνο με την άσκηση δίωξης, ακόμα και αν τους αθωώνει η Δικαιοσύνη. 
Σήμερα οι αλλοδαποί υποβάλλουν νέες αντιρρήσεις κατά της κράτησής τους στο Διοικητικό Πρωτοδικείο, όπου αποτελεί σχεδόν πάγια τακτική να απορρίπτονται με στερεότυπες, μη εξατομικευμένες και μη αιτιολογημένες αποφάσεις, με αποτέλεσμα τον εγκλεισμό της μεγάλης πλειοψηφίας όσων ζητούν άσυλο για μεγάλο διάστημα, που φτάνει τους 18 μήνες. Αλλωστε, η κατηγορία της αντίστασης κατά της αρχής συνοδεύει πολύ συχνά τις συλλήψεις αλλοδαπών, των οποίων η καταδίκη είναι σχεδόν βέβαιη, καθώς τα δικαστήρια θεωρούν σχεδόν αυτομάτως αληθείς τις μαρτυρίες των αστυνομικών. 

Σύμφωνα με τους δικηγόρους των τριών αλλοδαπών, η απόφαση της αστυνομίας στο ένα σκέλος της είναι αβάσιμη νομικά και στο άλλο συνιστά εντελώς αυθαίρετη ερμηνεία του νόμου, που αντιβαίνει σε κάθε έννοια λογικής. 

Στο πρώτο σκέλος, η αστυνομία αποφάσισε να κρατηθούν οι τρεις μέχρι να βγει απόφαση για το αίτημα ασύλου (το χρονικό διάστημα δεν μπορεί να υπερβαίνει τις 90 ημέρες, αλλά η κράτηση μπορεί να παραταθεί για 12 μήνες), επικαλούμενη διατάξεις που αφορούν όσους υποβάλλουν αίτημα ασύλου ενώ βρίσκονται ήδη στη φυλακή. Ωστόσο, οι συγκεκριμένοι είχαν ήδη υποβάλει αίτημα, και μάλιστα στην Υπηρεσία Ασύλου της Πέτρου Ράλλη, πριν λειτουργήσει η νέα πολιτική Υπηρεσία Ασύλου στην Κατεχάκη. 

Στο δεύτερο σκέλος, χαρακτήρισε τους κρατούμενους «κίνδυνο για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια της χώρας και συγκεκριμένα διότι ασκήθηκε σε βάρος τους ποινική δίωξη» για τα συγκεκριμένα αδικήματα. Από τη στιγμή όμως που αθωώθηκαν από τις κατηγορίες που τους καθιστούσαν «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη», ποιος ο λόγος που παραμένουν στη φυλακή; 

Η αυθαιρεσία των Αρχών δεν σταματά εδώ. Μία εβδομάδα μετά τη σύλληψή τους, οι δύο κρατούμενοι, στο πλαίσιο της διαδικασίας χορήγησης ασύλου, είχαν προγραμματισμένο ραντεβού με την Επιτροπή Προσφυγών. Μάλιστα, λίγο πριν συλληφθούν είχαν επισκεφθεί το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, προκειμένου να πάρουν νομική συνδρομή. Ωστόσο, όπως ενημερώνει τον Συνήγορο του Πολίτη ζητώντας την παρέμβασή του, ο ένας από τους δύο είχε ειδοποιηθεί μόνο τηλεφωνικά και όχι γραπτά για το ραντεβού. 
Χωρίς χαρτί στα χέρια του και με τη δυσκολία συνεννόησης με τους αστυνομικούς λόγω γλώσσας, έχασε το ραντεβού, γεγονός που θεωρήθηκε «σιωπηρή ανάκληση του αιτήματος διεθνούς προστασίας». Οταν οι δικηγόροι εξήγησαν στην Επιτροπή τους λόγους ανωτέρας βίας για τους οποίους δεν προσήλθε στη συνάντηση, αυτή δήλωσε αναρμόδια και αρνήθηκε να παραλάβει την αίτηση συνέχισης του αιτήματος ασύλου.