"Για τη στήριξη της ελληνικής οικονομίας" υποτίθεται ότι ελήφθησαν τα μέτρα που ορίζει το Μνημόνιο, στη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την πλήρη απορρύθμιση του εργατικού δικαίου οδηγούν. Η νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων περιλαμβάνει απολύσεις, μειώσεις μισθών, περιορισμένα εργασιακά δικαιώματα, υποβάθμιση του ρόλου της πλήρους και σταθερής απασχόλησης έναντι ευέλικτων μορφών εργασίας. Το Μνημόνιο "πέτυχε" και κάτι ακόμα: την αποδιάρθρωση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Από τη συλλογική διαπραγμάτευση οδεύουμε ολοταχώς στην ατομική. Ο εργαζόμενος αφήνεται μόνος του να διαπραγματευτεί  "ως ίσος προς ίσο" (!) το μισθό και τους λοιπούς όρους εργασίας με τον (ισχυρότερο διαπραγματευτικά) εργοδότη. Η "μάχη" που στήσανε οι μνημονιακές δυνάμεις θυμίζει λίγο Δαυίδ και Γολιάθ, αυτή τη φορά, όμως, η σφεντόνα του Δαυίδ είναι οι συλλογικοί του αγώνες για την ανατροπή του Μνημονίου...

Χαρακτηριστική των εργοδοτικών εκβιασμών είναι η επιστολή που ακολουθεί, που δημοσιεύτηκε στο προσωπικό blog του Πιτσιρίκου : 

"Να αναφέρω κι εγώ την εμπειρία μου από τη δουλειά μου. Δουλεύω στον Κωτσόβολο και είχα μια ακόμα άσχημη εμπειρία. Μας μάζεψαν σήμερα στις 21:00 στο μαγαζί που δουλεύω σε έκτακτο meeting (το οποίο, ως συνήθως, δεν είχε δηλωθεί στην επιθεώρηση εργασίας). Mας είπαν ότι πρέπει να είμαστε όλοι. Γύρισαν παιδιά από άδεια ή ρεπό. Μας είπαν τα εξής:

Έχετε 2 επιλογές:

Η μια είναι να υπογράψετε μια μείωση της τάξης του 12% στα μικτά σας έσοδα, άσχετα πόσα παίρνετε.

Η 2η να υπογράψετε ότι δεν δέχεστε και να απολυθείτε.

Ρωτήσαμε πότε πρέπει να υπογράψουμε και μας είπαν "ΤΩΡΑ". Μετά από ενστάσεις, μας έδωσαν διορία μέχρι αύριο στις 15:00 (ούτε καν στις 17:00 που έρχονται κάποια παιδιά). Ζητήσαμε και τα 2 χαρτιά να τα πάμε σε δικηγόρο και μας είπαν ότι το νομικό τμήμα τους έχει δώσει εντολή να μην τα δώσουν πουθενά (απαράδεκτο και καθ’ όλα παράνομο). Οι περισσότεροι, αποφάσισαν να υπογράψουν (με βαριά καρδιά). Αντιπροτείναμε να γίνει μια κλιμακωτή μείωση ανάλογα με τα έσοδα και μας είπαν ότι δεν υπάρχει διαπραγμάτευση, take it or leave it.

Κάποιοι δεν υπέγραψαν κανένα χαρτί και περιμένουν να δούνε τι θα κάνουν μέχρι αύριο, μιλώντας με τις οικογένειες τους. Εγώ πρέπει να πω στη γυναίκα μου και στο παιδί μου (αλλά και στην τράπεζα που ήδη με κυνηγάει) ότι από τον επόμενο μήνα θα παίρνω 650-700 ευρώ ενώ δουλεύω 8ωρο…

Υ.Γ. Ψηλά το κεφάλι, όσοι μπορούν να παλέψουν και για τους άλλους. Να πούμε στα παιδιά μας ότι δεν φταίμε εμείς που δουλεύουν για φραγκοδίφραγκα… "