Παραπάνω από ένας μήνας έχει περάσει από την εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης στα σχολεία, ωστόσο τα προβλήματα, η μη ισότιμη πρόσβαση των μαθητών σε αυτή και η εμφανής αμέλεια του υπουργείου Παιδείας παραμένουν.
Τα προβλήματα καταγράφει και αναδεικνύει έρευνα που πραγματοποίησε η «Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση» του τοπικού Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Οι Τρεις Ιεράρχες» με αποκλειστικό πεδίο αναφοράς την ακριτική Ροδόπη.
Η έρευνα αφορά «147 τμήματα Α βάθμιας εκπαίδευσης κάθε είδους στα οποία διδάσκουν 138 εκπαιδευτικοί και φοιτούν 2083 μαθητές μαθήτριες. Είναι το ¼ των τμημάτων, το 1/6 των εκπαιδευτικών, το ¼ των μαθητών της Α βάθμιας εκπαίδευσης Ροδόπης. Ικανό δείγμα για γενίκευση σε όλο τον τοπικό μαθητικό πληθυσμό».
«Τα ερευνητικά δεδομένα κατέδειξαν μεγάλο και πολυποίκιλο αποκλεισμό μαθητών μαθητριών λόγω της τηλεκπαίδευσης» σημειώνεται στην έρευνα. Που συμπέρανε πως:
Το 12, 9% των μαθητών δεν έχει συνδεθεί ποτέ σε ψηφιακή τάξη!
Το 15,7% των μαθητών συνδέεται μόνο περιστασιακά για λόγους που έχουν να κάνουν με οικονομικές ή άλλες δυσκολίες των οικογενειών.
Το 34,2% των μαθητών αντιμετωπίζει ποικίλα προβλήματα ποιότητας σύνδεσης και λειτουργίας του μέσου σύνδεσης (της ψηφιακής πλατφόρμας).
Αθροιστικά τα παραπάνω κατέδειξαν πως μεσοσταθμικά εδώ και ένα μήνα δε συνδέεται καθημερινά το 26,4% των μαθητών-τριών δηλαδή οι ψηφιακές τάξεις έχουν μόνιμα απόντες κάτι παραπάνω από το ¼ του μαθητικού πληθυσμού.
Επιπλέον των παραπάνω καταμετρήθηκε πως από το πλήθος των μαθητών που συμμετέχουν ένα σημαντικό ποσοστό 34,2% συνδέονται μέσω κινητού τηλεφώνου δηλαδή με μέσο που δεν επιτρέπει την πλήρη συμμετοχή και διάδρασή τους. Την ίδια στιγμή τις περίφημες και διαφημισμένες συσκευές (tablet) έχει λάβει μόνο το 2,7% των μαθητών.
Επιπρόσθετα το 49,5% των μαθητών-τριών χρειάζονται επίβλεψη γονέα ώστε να μπορέσουν να συνδεθούν και να συμμετέχουν γιατί απαιτούνται γνώσεις χειρισμού λογισμικών και συστημάτων που δεν έχουν τα παιδιά ειδικά οι ηλικίες του νηπιαγωγείου και των τριών πρώτων τάξεων του δημοτικού.
Τελικό και σημαντικό δεδομένο είναι πως μόλις το 62,2% των μαθητών που συνδέονται πραγματικά παρακολουθούν και συμμετέχουν στο μάθημα. Οι υπόλοιποι/ες είναι εικονικά παρόντες.
Από αυτό το σημείο και πέρα είναι που ξεκινά η παιδαγωγική συζήτηση που είναι επίσης συντριπτική κατά της τηλεκπαίδευσης στις ηλικίες αυτές: για τη μεθοδολογία, τις μορφές, τα στυλ διδασκαλίας, την ύλη που δε βγαίνει. Αλλά αποτελεί περιεχόμενο άλλης έρευνας. Σε αυτή ερευνούμε μόνο το δικαίωμα ουσιαστικής πρόσβασης και συμμετοχής σε ένα έτσι κι αλλιώς υποδεέστερο περιβάλλον».
«Η τηλεκπαίδευση εντείνει τις ταξικές ανισότητες»
Συμπερασματικά η Ανεξάρτητη Ριζοσπαστική Παρέμβαση τονίζει πως «η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί δομικά να αντικαταστήσει τη δια ζώσης εκπαίδευση και σε καμιά περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών. Αντίθετα καλλιεργεί ένα τεχνοκρατικό μηχανιστικό μοντέλο που αναπαράγει και εντείνει τις ταξικές ανισότητες δεν είναι καν δημόσια δωρεάν εκπαίδευση και δεν αντιστοιχεί στις ανάγκες των ηλικιών 4-12 ετών.
Η διαδικασία της τηλεκπαίδευσης οδηγεί σε πολλαπλά είδη αποκλεισμών των μαθητών από την ίδια τη διαδικασία χωρίς καν να εκκινήσει η συζήτηση για το πώς πραγματοποιείται το “τηλεμάθημα”».
