Μερικές πρώτες επισημάνσεις μέχρι να ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα και αν αναλύσουμε διεξοδικά τα δεδομένα. Τελικά οι προβλέψεις επιβεβαιώθηκαν. Μετά το Σάρλαντ και το Σλέσβικ-Χόλσταϊν ήρθε το χθεσινό εκλογικό αποτέλεσμα στη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία να επικυρώσει επί της ουσίας το οριστικό τέλος του «φαινομένου Σούλτς». Λίγες βδομάδες πριν, το SPD κατέγραφε πάνω από 14% προβάδισμα έναντι του CDU και ελάχιστοι αμφισβητούσαν την πιθανότητα επανεκλογής της Χανελόρε Κράφτ, Πρωθυπουργό της Ρηνανίας-Βεστφαλίας και σημαίνον στέλεχος του SPD. Να δούμε τα ζητήματα με την σειρά.

Στο επικοινωνιακό αποκαλύπτεται κάτι που από την αρχή ήταν φανερό. Η εναλλαγή Γκάμπριελ - Σουλτς στην ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος ήταν απλά ένα τρικ. Είναι όμως πλέον ολοφάνερο, ότι οι ψηφοφόροι δεν ακολουθούν.

Στα ζητήματα της πολιτικής. Ο Σουλτς επέμενε μονότονα στα θέματα της κοινωνικής δικαιοσύνης χωρίς όμως να προτείνει συγκεκριμένες λύσεις και κυρίως χωρίς να παίρνει διαζύγιο από τις πολιτικές λιτότητας και αποδόμησης του κοινωνικού κράτους, πολιτικές που φέρουν την σφραγίδα του κόμματος του με την «Ατζέντα 2010».

Η ηγεσία του SPD χρέωσε τις δύο προηγούμενες εκλογικές ήττες στους επικεφαλής υποψηφίους του Κόμματος αλλά και στην συζήτηση για τον πιθανό σχηματισμό Κόκκινο-Κόκκινο-Πράσινης Ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Άλλαξε λοιπόν γραμμή τις τελευταίες βδομάδες διαρρέοντας ότι «βλέπει προνομιακά» την συγκυβέρνηση με τους Φιλελεύθερους του FDP, οξύνοντας ταυτόχρονα την κριτική και την πολεμική κατά της Αριστeράς και το Die Linke. Η ίδια η πρωθυπουργός της Ρηνανίας - Βεστφαλίας δήλωσε μόλις λίγες μέρες πριν τις εκλογές ότι «με μένα Πρωθυπουργό δεν υπάρχει η Αριστερά στην Κυβέρνηση». Αυτή η πολιτική έστειλε μέρος των ψηφοφόρων του SPD κατευθείαν στο FDP, δημιουργώντας το υπόβαθρο για πιθανή συγκυβέρνηση CDU με το FDP, εάν τελικά το Die Linke παρά τον διπλασιασμό της δύναμης του δεν καταφέρει να περάσει το 5% και να μπει στην Βουλή.

Βασική νικήτρια σήμερα είναι η ίδια η Μέρκελ. Η Ρηνανία - Βεστφαλία είναι το βασικό πολιτικό βαρόμετρο στην Γερμανία και το αποτέλεσμα είναι σαφές. Πόσο μάλλον όταν μετά από δεκαετίες χάνει την πρώτη θέση το SPD, γεγονός που δείχνει ότι δεν θα αποφύγει και το ίδιο τον κίνδυνο της ΠΑΣΟΚοποίησης του. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα και ο επικεφαλής του είχαν την ευκαιρία να ανακόψουν την πτωτική τους πορεία και να διεκδικήσουν μάλιστα την κυβερνητική εξουσία υπό την προϋπόθεση ότι θα έβαζαν μαζί με την Αριστερά και τους Πράσινους, τα Κοινωνικά επίδικα στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η προσήλωσή τους στο νεοφιλελεύθερο δόγμα και η πρόσδεσή τους στην Μέρκελ, δεν φανερώνει μόνο το στρατηγικό τους αδιέξοδο, θέτει το ιστορικό τους Κόμμα σε υπαρξιακό κίνδυνο, διχάζει την Γερμανία και επιταχύνει την αποσάθρωση της Ευρώπης. Εδραιώνει ταυτόχρονα την καγκελάριο Μέρκελ και την πολιτική του Σόιμπλε, γεγονός που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την προσπάθεια της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει τη χώρα από την κρίση.

Γιώργος Χονδρός

ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ