to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

20:45 | 25.02.2016

Πολιτική

«Συλλογικές συμβάσεις: Ανακτώντας το χαμένο έδαφος»: Με επιτυχία η εκδήλωση της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο Ευρωκοινοβούλιο (βίντεο)

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία σήμερα (25-02-16) στις Βρυξέλλες, με συμμετοχή εκπροσώπων ευρωπαϊκών και ελληνικών συνδικάτων, επιστημόνων - ερευνητών των εργασιακών σχέσεων και ευρωβουλευτών το Συνέδριο της GUE/NGL για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις,.


Τις εργασίες του συνεδρίου άνοιξε η πρόεδρος της GUE/NGL,  G.Zimmer. Στον σύντομο χαιρετισμό της αναφέρθηκε στην υποχώρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Ευρώπη, γεγονός που κάνει αναγκαία την συνένωση των δυνάμεων επιστημόνων και εργαζομένων και την τοποθέτηση των συλλογικών συμβάσεων στο επίκεντρο του προβληματισμού. Κυρίως μετά τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. για την αποτροπή του Brexit. «Η Βρετανία περικόπτει επιδόματα. Πολλά κράτη - μέλη περιμένουν την ευκαιρία να κάνουν το ίδιο. Η Γερμανία θα ακολουθήσει το ίδιο παράδειγμα για την παιδική φροντίδα και από τις περικοπές θα αποκομίσει κέρδος 200 εκατομμυρίων», τόνισε η Zimmer και συνέχισε: «Στην Έκθεση της Κομισιόν για το ευρωπαϊκό εξάμηνο θα υπάρξουν συστάσεις για παρέμβαση στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Το έγγραφο των πέντε προέδρων αποτελεί σχέδιο για την Ε.Ε. ως μια ζώνη ενιαίου νομίσματος, με θεσμοποίηση του δικαιώματος να επεμβαίνει στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Η σημερινή μας συζήτηση αποτελεί αφορμή για τα θέματα αυτά, καθώς και πρωτοβουλία για συνεργασία με άλλες δυνάμεις, που είναι διατεθειμένες να υπερασπιστούν τα εργασιακά δικαιώματα και να τα ενισχύσουν».

Το πρώτο πάνελ του συνεδρίου, με τίτλο «ΟΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΤΗΣ ΕΕ -πρωτογενής & δευτερογενής Νομοθεσία», συντόνισε η ευρωβουλευτής της GUE/NGL J. PIMENTA LOPEZ.

Τη συζήτηση άνοιξε ο Πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Θεμάτων Τ. Händel. Έκανε λόγο για τη μεγαλύτερη καταστροφή και αποδιάρθρωση κοινωνικών δικαιωμάτων που συντελέστηκε τα τελευταία δέκα χρόνια, από το Β’ Παγκόσμιο πόλεμο.  Δικαίως η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) στην τελευταία έκθεσή της διαπιστώνει ότι η Ευρώπη χάνει την ευρωπαϊκή ψυχή της. Ο κ. Händel αναφέρθηκε επίσης στην αποδιάρθρωση κατακτήσεων δεκαετιών, ως την καλή ευκαιρία που πρόσφερε η κρίση στις επιχειρήσεις, αλλά και ως ένα συστημικό φαινόμενο στα πλαίσια της πολιτικής της Ε.Ε. για ενίσχυση της δικής της ανταγωνιστικότητας. Αποτελεί επιλογή του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που κινδυνεύει από άλλες χώρες ή ομάδες χωρών (π.χ. BRICS). Παρόλα αυτά,  δεν ακούγεται  η φωνή απόγνωσης της κοινωνίας, δεν υπάρχει η οργανωμένη αντίδραση των συνδικάτων. Ο Τ. Händel τόνισε χαρακτηριστικά την επιδίωξη για μείωση του μισθολογικού, αλλά και του κοινωνικού κόστους, τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και των συλλογικών συμβάσεων. Αυτά καταδεικνύονται στο έγγραφο των πέντε προέδρων που επιβάλλει ένταση της ανταγωνιστικότητας και βελτίωση της ελκυστικότητας προς τα μέσα και προς τα έξω με όρους του κεφαλαίου. Επίσης, είπε ο πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης του Ε.Κ., οι λεγόμενες «βέλτιστες πρακτικές» υποβιβάζουν τον ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου, αποδιαρθρώνουν συλλογικές συμβάσεις και τα εργασιακά δικαιώματα ώστε να μειωθεί το κόστος για το κεφάλαιο. Ακόμη, οι ελάχιστες προδιαγραφές των συνθηκών εργασίας, που επικαλείται η πρόταση Γιούνκερ, είναι μια μέθοδος κατακερματισμού που οδηγεί σε μειώσεις μισθών. Η ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ε.Ε. επιδιώκει μείωση του εργασιακού κόστους. Η πολιτική των δεξιών κυβερνήσεων της Ευρώπης είναι ο αυταρχικός καπιταλισμός, με πιο άμεσες επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων. Πρέπει να οργανώσουμε με θέσεις και προτάσεις την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και εναλλακτικές προτάσεις για άλλη κοινωνική πολιτική, κατέληξε ο T. Händel.

Η Αριστέα Κουκιαδάκη, Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Μάντσεστερ, τόνισε στην παρέμβασή της ότι από την έναρξη της οικονομικής κρίσης νέοι μηχανισμοί δημιουργήθηκαν που θεσμοποίησαν το μονεταριστικό δόγμα της δημοσιονομικής πολιτικής. Μεταξύ αυτών είναι η διαδικασία του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, οι Συστάσεις, το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, ο έλεγχος οικονομικών πολιτικών και οι δανειακές συμφωνίες με τα κράτη μέλη (Μνημόνια). Η διαδικασία εσωτερικής υποτίμησης μέσω των μνημονίων και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων το 2015 επέφεραν αλλαγές στην συλλογική διαπραγμάτευση στις χώρες με δανειακές συμφωνίες. Στην Ελλάδα, στη Ρουμανία, στην Ισπανία οι εργασιακές μεταρρυθμίσεις έγιναν χωρίς τα συνδικάτα. Στόχος είναι, να μειωθεί η συμμετοχή των συνδικάτων στις διαπραγματεύσεις. Σαφής τάση είναι η «αποκέντρωση» των συλλογικών συμβάσεων (σ.σ. δηλαδή, η τάση προς επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις), η περιστολή της συλλογικότητας και η κατάρρευση των πολυμερών διαπραγματεύσεων.

Εκτός από τις πιέσεις στις αμοιβές- συνέχισε η κ. Κουκιαδάκη- σημαντική είναι η κατάτμηση της αγοράς εργασίας, η κατάτμηση του εργατικού δικαίου και η πολλαπλή κατάτμηση των εργασιακών σχέσεων. Στρατηγικές ανάσχεσης ενάντια στην λιτότητα και την ακολουθούμενη οικονομική πολιτική είναι οι προσφυγές στα δικαστήρια της Ε.Ε. στην βάση του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Στο άρθρο 28 του Χ.Θ.Δ. αναγνωρίζεται το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης και συλλογικής δράσης. Βασικό επιχείρημα της Κομισιόν είναι ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν εμπίπτουν στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο, άρα δεν ισχύει ο Χ.Θ.Δ. Επιφυλάξεις διατυπώνονται για την εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου μετά την νομολογία για την υπόθεση Ναβάλ. Αντίθετα, η εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έκρινε ότι καμία υπόθεση που οδηγήθηκε σε αυτό δεν είναι συμβατή με τον Ευρωπαϊκό Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων (σ.σ. του Συμβουλίου της Ευρώπης). Τα άρθρα 151 και 152 της Συνθήκης της Ε.Ε. θέτουν όρια στην λήψη μέτρων σε εθνικό επίπεδο. Για να βγούμε από την κρίση θα πρέπει να αλλάξουμε τις πολιτικές με την συμμετοχή όλων, με απομάκρυνση από την σύλληψη της θεσμοποιημένης λιτότητας. Με στήριξη μισθολογικών πολιτικών και της εγχώριας ζήτησης. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί είναι το κλειδί για την ανάπτυξη πολιτικών που θα οδηγήσουν στην ευημερία των πολιτών.

Στην συνέχεια πήρε τον λόγο η E.Lynch, εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων (ETUC) που εκπροσωπεί 45.000.000 εργαζόμενους, 89 εθνικές συνδικαλιστικές ενώσεις (σ.σ. συνομοσπονδίες) και 22 ομοσπονδίες. Για να είναι αποτελεσματικές οι συλλογικές διαπραγματεύσεις απαιτείται να έχουν συμμετοχή των εργαζομένων και να μη βρίσκονται σε απομόνωση από τα άλλα δικαιώματα. Η απεργία, η ενημέρωση των εκπροσώπων των εργαζομένων, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι είναι βασικά δικαιώματα, αλλιώς οι συλλογικές διαπραγματεύσεις καταντούν επαιτεία. Επομένως, απαιτείται ολιστική αντιμετώπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων με το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι και το δικαίωμα της απεργίας. Αν ο κοινωνικός πυλώνας δεν συμπεριλάβει τα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, τότε η Ευρώπη χάνει την επαφή της με τους εργαζόμενους.

Στην παρέμβασή του ο J. Orrit Doz, εκπρόσωπος Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EESC), έκανε μια ιστορική αναδρομή στην οικοδόμηση της ενιαίας αγοράς στις δεκαετίες του '80 και '90. Ο εμπνευστής της Ζακ Ντελόρ αντιστάθμισε την ενοποίηση της αγοράς με κοινωνικό διάλογο. Από το 2000 παρατηρείται εκφυλισμός της νομοθεσίας και από το 2010 έως το 2015 ο τριμερής κοινωνικός διάλογος είναι ένας διάλογος κωφών στην βάση του δεδομένου συσχετισμού δυνάμεων στην Ευρώπη. Με εξαίρεση την κοινή απεργιακή κινητοποίηση στις 14/10/14, δεν αναπτύχθηκε καμιά άλλη κοινή δράση. Η λιτότητα και το σοκ της κρίσης επιτάσσουν ευρωπαϊκές λύσεις πέρα από τα εθνικά σύνορα.

Ο Heinz Bierbaum, εκπρόσωπος του Δικτύου Ευρωπαίων Συνδικαλιστών (TUNE NETWORK), αναφέρθηκε στον ρόλο του δικτύου ενόψει των προκλήσεων και στους τρόπους ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας στις παρεμβάσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το Δίκτυο αποτελείται από συνδικάτα των κρατών μελών που βρίσκονται υπό αριστερή επιρροή, ιδρύθηκε πριν από 20 χρόνια και σε συνεργασία με την GUE αντιμετωπίζει με επιτυχία οργανωτικά και γλωσσικά προβλήματα. Τριάντα εκπρόσωποι συνδικάτων από τα κράτη μέλη της Ε.Ε. και εκπρόσωποι από την ανατολική Ευρώπη, συνεργάζονται για να ενισχύσουν την ενημέρωση και τη δημιουργία κοινών στρατηγικών αντιμετώπισης. Η TUNE αποτελεί πλατφόρμα για αμοιβαία ενημέρωση και διάλογο, αλλά και πολιτική παρέμβαση.

Ο Κ. Κουμπούνης, εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Εργατών Μετάλλου Βελγίου (FGTB Metal), αναφέρθηκε στο Βέλγικο κοινωνικό μοντέλο, ένα κοινωνικό σύμφωνο που προβλέπει διαβούλευση με τους εργαζόμενους σε τρία επίπεδα: Διεπαγγελματικό, Τοπικό και Επιχειρησιακό. Η βελγική κυβέρνηση με την συμμετοχή της ακροδεξιάς αμφισβήτησε αυτό το κοινωνικό μοντέλο, επέβαλε πάγωμα αποδοχών και συλλογικών διαπραγματεύσεων με βάση το εξής τρίγωνο ευελιξίας: 1) Φιλελευθεροποίηση ωραρίου 2) φιλελευθεροποίηση συμβάσεων εργασίας (περιστολή συμβάσεων αορίστου χρόνου) και 3) ευελιξία στις αποδοχές. Η επίθεση στον χρόνο εργασίας σε ετήσιο επίπεδο συνοδεύεται από επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα και στο δικαίωμα της απεργίας. Επιβλήθηκε η περιχαράκωση της διαμαρτυρίας στην επιχείρηση (π.χ. απαγορεύεται το κλείσιμο δρόμων).

Ο Κ. Κουμπούνης συνέχισε: «Οι συλλογικές συμβάσεις αποτελούν την καρδιά, το κοινωνικό κληροδότημα πολύχρονων αγώνων. Κατακτήθηκαν μετά 2 πολέμους με εκατομμύρια θύματα, και δεν χαρίστηκαν. Η αφαίρεση της δυνατότητας συλλογικής διαπραγμάτευσης από τα συνδικάτα και η ατομική διαπραγμάτευση είναι το σύστημα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα με τα Μνημόνια, με απεριόριστη δυνατότητα εκβιασμού των εργαζομένων. Τα Ευρωπαϊκά Συνδικάτα πρέπει να παίξουν τον ρόλο τους τώρα. Γιατί τώρα γίνεται η επίθεση. Το ερώτημα είναι εμείς τι θα κάνουμε, όχι τι μας κάνουν αυτοί. Απαιτείται συνένωση δυνάμεων και συμμετοχή των εργαζομένων ως φορέων και παραγόντων μιας επιχείρησης. Τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια επιχειρήσεων αποτελούν κατάκτηση».

Το 2ο Πάνελ του Συνεδρίου, με τίτλο «H εμπειρία των αλλαγών στις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις χώρες που βρίσκονται σε μνημόνιο ή έχουν βγει απ’ αυτό», συντόνισε ο ευρωβουλευτής της GUE/NGL ΝEΟΚΛΗΣ ΣΥΛΙΚΙΩΤΗΣ.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Bruno Εstrada Lopez, Αναπληρωτής Διευθυντής της Γενικής Γραμματείας της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας των Επιτροπών Εργαζομένων (CC.OO) στην Ισπανία. Ο Εstrada ανέφερε ότι οι νόμοι που έφεραν την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στην Ισπανία θεσπίστηκαν όχι μόνο από την κεντροδεξιά κυβέρνηση του Ραχόι, αλλά και από την σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο. Τόνισε επίσης, ότι οι ισπανικές κυβερνήσεις σε συνεργασία με την Τρόικα, στο όνομα της "ανταγωνιστικότητας" επέβαλαν απίστευτη συρρίκνωση μισθών και εργασιακών δικαιωμάτων. H ανταγωνιστικότητα αυτή ευνόησε αποκλειστικά τα κέρδη των επιχειρήσεων και των μετόχων, και όχι τους εργαζόμενους. Τέλος, ανέφερε ότι αυτή την στιγμή η Ισπανία έχει 11.000.000 φτωχοποιημένους εργαζόμενους, ενώ τα ποσοστά ανεργίας παραμένουν σε εφιαλτικά επίπεδα.

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε ο Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Σάββας Ρομπόλης.

Αρχικά,  ο κ. Ρομπόλης παρατήρησε την αλλαγή που συντελείται στην αγορά εργασίας της Ευρώπης. «Με την κρίση του κεϋνσιανού προτύπου οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής ιστορικά  συντελείται  στην αγορά εργασίας της Ευρώπης  και  της Ελλάδας η σταδιακή μετάβαση από το συμβασιακό συλλογικό στο συμβασιακό ατομικό, με κινητήρια δύναμη την νεοφιλελεύθερη αντίληψη ανατροπής της ρύθμισης και της συλλογικότητας, σε όφελος της εκτεταμένης απορρύθμισης και της ατομικότητας. Αυτή η αλλαγή επιτεύχθηκε με την ευελιξία. Ευελιξία στους μισθούς, στην ασφάλεια της απασχόλησης και στα επιδόματα ανεργίας».  Επιπρόσθετα ο κ.Ρομπόλης ανέφερε ότι ενώ μειώνονται οι μισθοί, τα κέρδη των επιχειρήσεων και των μετόχων αυξάνονται, ενώ η ατομική σύμβαση εξελίσσεται σε πρότυπο εργασιακής σχέσης. Ακόμη τόνισε ότι «το κράτος αναδεικνύεται ως εγγυητής  της μετάβασης από το φορντικό στο νεοφιλελεύθερο πρότυπο, αποδιαρθρώνοντας το κράτος-πρόνοιας και συρρικνώνοντας τα δικαιώματα της εργασίας, προκειμένου να διασώσει τον χρηματοπιστωτικό τομέα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων».

Εν συνεχεία, ο κ. Ρομπόλης επεσήμανε ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην Νότια Ευρώπη συνδιαμορφώνουν ένα ιδιότυπο καθεστώς «οικονομικής δουλείας». Τέλος, ανέφερε τις δύο νέες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η Ευρώπη στο μέλλον. Πρώτον, όσον αφορά την εργασία, ανέφερε ότι μέχρι το 2020, σύμφωνα με την έρευνα ενός ακαδημαϊκού που παρουσιάστηκε στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, αναμένεται απώλεια 5,1 εκατομμυρίων θέσεων  εργασίας. Η δεύτερη πρόκληση, κατά τον κ. Ρομπόλη, είναι οι πρόσφυγες οι οποίοι αντιμετωπίζονται με ξενοφοβία και ρατσισμό. «Οι εργοδότες βλέπουν στους πρόσφυγες την ευκαιρία να βυθίσουν όλο το μισθολογικό κόστος και το πλαίσιο των εργασιακών προς τα κάτω. Οι μεν ακροδεξιοί θα δέρνουν τους πρόσφυγες οι δε νεοφιλελεύθεροι θα τους εκμεταλλεύονται» σημειώνει ο Ρομπόλης.

Εν συνεχεία τον λόγο πήρε ο Χρήστος Τομπάζος, Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας της Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας. Ο κ. Τομπάζος τόνισε αρχικά ότι οι μνημονιακές πολιτικές έχουν φέρει στην Κύπρο την καταστροφή. «Αυτή την στιγμή η Κύπρος έχει την αρνητική πρωτιά στην μετανάστευση των νέων καθώς 30.000 νέοι Κύπριοι έχουν ήδη μεταναστεύσει. Την ίδια ώρα όμως το εισόδημα του κεφαλαίου παραμένει ακριβώς το ίδιο, ενώ οι εκτιμήσεις για το 2016 είναι ότι θα παρουσιάσει αύξηση». Αυτό δείχνει με το πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι ο μοναδικός στόχος αυτών των οικονομικών πολιτικών είναι η βίαιη μετακίνηση πλούτου από τους φτωχούς στους πλούσιους, τόνισε ο κ. Τομπάζος. Ενώ από τα λίγα θετικά στα χρόνια του Μνημονίου στην Κύπρο ήταν ότι αποφεύχθηκαν οι  ιδιωτικοποιήσεις στους κρίσιμους τομείς της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών. Κατά τον κ.Τομπάζο η απάντηση στα μέτρα λιτότητας είναι αντεπίθεση και αγώνας. Επεσήμανε ότι κρίσιμα πεδία των κοινωνικών αγώνων αποτελούν η διασφάλιση των συνδικαλιστικών ελευθεριών και η επανάκτηση των κοινωνικών δικαιωμάτων, ειδικά για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Τόνισε ότι το κορυφαίο πεδίο αγώνα συνεχίζει να αποτελεί η ειρήνη και η επανένωση της Κύπρου.

Τέλος, είπε με έμφαση ότι τα συνδικάτα της Ευρώπης θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτό που έχουν περισσότερο ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού είναι ο συντονισμός των αγώνων σε ευρωπαϊκό επίπεδο. «Συνολικά στην Ευρώπη υπάρχουν 45.000.000 μέλη σε συνδικάτα φαντάζεστε για τι “στρατό” μιλάμε αν συντονιστεί η δράση τους;» διερωτήθηκε.

Στη συνέχεια μια σύντομη παρέμβαση στο συνέδριο έκανε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, με πρόταση της οποίας άλλωστε πήρε τη σχετική πρωτοβουλία η GUE/NGL. Η Κ. Κούνεβα τόνισε ότι χωρίς συλλογικές συμβάσεις κάθε εργαζόμενος μένει μόνος του με τον ισχυρό εργοδότη απέναντί του και υποχρεώνεται να υπογράψει ατομική σύμβαση χωρίς κανένα εργασιακό δικαίωμα. Είπε ότι χωρίς συλλογικές συμβάσεις χάνουν το νόημα ύπαρξης και τα ίδια τα συνδικάτα, γι’ αυτό και μειώνεται η συμμετοχή των εργαζομένων σε αυτά. Στην Ελλάδα η συμμετοχή των εργαζομένων στα συνδικάτα έχει περιοριστεί στο 20%, από το σχεδόν διπλάσιο ποσοστό πριν 20-25 χρόνια, ενώ μεγάλη μείωση παρατηρείται και στα συνδικάτα των άλλων χωρών της Ευρώπης. Τέλος, η Κ.Κούνεβα τόνισε ότι αυτό που λείπει από την σημερινή Ευρώπη είναι η αλληλεγγύη και κάλεσε να γίνει επιτέλους πράξη με αποτελεσματικό τρόπο.

Την συνεδρία έκλεισε ο Carlos Carvalho, πρώην μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας εργαζομένων Πορτογαλίας. O Carvalho επεσήμανε ότι η υποταγή της προηγούμενης πορτογαλικής κυβέρνησης στην Τρόικα έφερε την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. «Moναδικός στόχος της Τρόικας ήταν να γίνει η Πορτογαλία παράδεισος ενός φτωχού εργατικού δυναμικού ενώ ο κοινωνικός διάλογος για τις εργασιακές σχέσεις ήταν μια φενάκη», είπε.  Επιπλέον, τόνισε την πρόκληση που αντιμετωπίζει η νέα αριστερή κυβέρνηση στη Πορτογαλία. «Η νέα αριστερή κυβέρνηση πρέπει κατεπειγόντως να προχωρήσει στην αναστολή και ανατροπή των ζημιών που έφερε η Τρόικα στους εργαζομένους». Τέλος, σημείωσε ότι «είναι απόλυτα απαράδεκτες παρεμβάσεις του ΔΝΤ και της Ε.Ε. καθώς αμφισβητούν τη λαϊκή κυριαρχία.Η Πορτογαλία θα αγωνιστεί για να δείξει ότι είναι μια προοδευτική χώρα και για τον μέλλον της θα αποφασίσει ο λαός της Πορτογαλίας».

Παρέμβαση στην εκδήλωση της GUE έκανε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτης Βαρδάκης. Ο κ. Βαρδάκης μετέφερε την αγωνία και την ανησυχία των Ελλήνων εργαζομένων ειδικότερα στον ιδιωτικό τομέα. «Οι λέξεις εργασιακός μεσαίωνας και εργασιακές γαλέρες αντικατοπτρίζουν πλήρως την ελληνική πραγματικότητα στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων». Τόνισε ότι οι εφαρμοζόμενες πολιτικές των τελευταίων 6 χρονών κατήργησαν κάθε έννοια εργασιακού δικαίου. Ο κ. Βαρδάκης καταλόγισε τεράστιες ευθύνες στις προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και στην Ε.Ε και στο ΔΝΤ, που ενώ έχουν αναγνωρίσει τα λάθη τους, συνεχίζουν να επιμένουν στις ίδιες καταστρεπτικές πολιτικές. «Η Ελλάδα πλέον δεν έχει απασχολουμένους, αλλά απασχολήσιμους, καθώς οι ελαστικές μορφές απασχόλησης πλέον είναι ο κανόνας στο εργασιακό περιβάλλον», σημείωσε ο κ.Βαρδάκης.

*Στον παρακάτω σύνδεσμο η εκδήλωση με όλες τις παρεμβάσεις.

http://web.guengl.streamovations.be/index.php/event/stream/collective-agreements-regaining-the-lost-ground

Στο παρακάτω βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε ένα μικρό ρεπορτάζ από την εκδήλωση με δηλώσεις από ορισμένους συντελεστές της σημερινής εκδήλωσης.

 

*Το συνέδριο της GUE/NGL παρακολούθησε και ομάδα από συνδικαλιστές, εργατολόγους και δημοσιογράφους που προσκλήθηκαν από την ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα. Το συνέδριο της GUE/NGL στις Βρυξέλλες αποτελεί προπομπό και «πρώτη ύλη» για την ημερίδα που οργανώνουν το Σάββατο, 5 Μαρτίου, στην Αθήνα, οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με το τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ με θέμα: «Συλλογικές Συμβάσεις και Απλήρωτη Δουλειά: Πώς θα ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος σε Ελλάδα και Ευρώπη». Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί στο Cine Κεραμεικός (Κεραμεικού 58 και Μαραθώνος) από τις 10.30 π.μ.- 5μ.μ.

Το σχετικό βίντεο των παρεμβάσεων όπως καταγράφηκε κατά τη ζωντανή σύνδεση

Το πρόγραμμα του συνεδρίου της GUE/NGL:

COLLECTIVE AGREEMENTS: REGAINING THE LOST GROUND

1ο Πάνελ (08.30- 10.00 ή 9.30-11.00 ελληνική ώρα)

Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο του νόμου της ΕΕ (πρωτογενής και δευτερογενής νομοθεσία)

Συντονιστής: João Pimenta Lopes (Ευρωβουλευτής GUE/NGL, Πορτογαλία)

Εναρκτήρια ομιλία: Thomas HÄNDEL, Ευρωβουλευτής GUE/NGL, Πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, ΕΚ

Ομιλητές:

  • Αριστέα ΚΟΥΚΙΑΔΑΚΗ, Πανεπιστήμιο του Manchester

  • Esther LYNCH, εκπρόσωπος Συνομοσπονδίας Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC)

  • Javier ORRIT DOZ, εκπρόσωπος Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (EESC), μέλος του Workers' Group της EESC

  • Heinz BIERBAUM, Εκπρόσωπος του Δικτύου Ευρωπαίων Συνδικαλιστών (TUNE NETWORK)

  • Κωνσταντίνος ΚΟΥΜΠΟΥΝΗΣ, εκπρόσωπος της Ομοσπονδίας Εργατών Μετάλλου Βελγίου (FGTB Metal)

Ακολουθούν ερωτήσεις και συζήτηση

2ο Πάνελ (10:00-11:30 ή 11.00-12.30 ελληνική ώρα)

Η εμπειρία των αλλαγών στις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις χώρες που βρίσκονται σε μνημόνιο ή έχουν βγει απ’ αυτό

Συντονιστής: Νεοκλής Συλικιώτης (Ευρβουλευτής GUE/NGL, Κύπρος)

Ομιλητές:

  • Bruno ESTRADA LÒPEZ, Αναπληρωτής Διευθυντής της Γενικής Γραμματείας της Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας των Επιτροπών Εργαζομένων (CC.OO), Οικονομολόγος, Ισπανία

  • Σάββας Ρομπόλης, Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών, Αθήνα, Ελλάδα

  • Χρήστος ΤΟΜΠΑΖΟΣ, Κεντρικός Οργανωτικός Γραμματέας της Παγκύπριας Εργατικής Ομοσπονδίας, Κύπρος

  • Carlos CARVAHLO, Πρώην μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Γενικής Συνομοσπονδίας εργαζομένων Πορτογαλίας, Πορτογαλία

Ακολουθούν ερωτήσεις και συζήτηση

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)