to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

«Έκαψε» μέχρι και τον ανασχηματισμό…

Θέλει μεγάλη τέχνη να τρέχεις μόνος και να βγαίνεις… δεύτερος! Ο Μητσοτάκης το κατάφερε κι αυτό.


Ο ανασχηματισμός είναι ένα από τα αποκλειστικά προνόμια του πρωθυπουργού που, μαζί με τη δυνατότητα που του παρέχει το Σύνταγμα να προκηρύσσει εκλογές, του δίνουν την ευκαιρία να διατηρεί τον έλεγχο του πολιτικού παιχνιδιού ακόμη και σε δύσκολες στιγμές.

Η κυβέρνηση της ΝΔ τον χρειάζονταν τον ανασχηματισμό σε αυτή τη συγκυρία όσο τίποτε άλλο. Όχι βέβαια για λόγους πολιτικούς, μια και τίποτε στην ουσία δεν θα άλλαζε με έναν ανασχηματισμό. Αφού η κυβέρνηση θα συνέχιζε με το ίδιο πρόγραμμα, με το ίδιο, από λίγο ως πολύ, πολιτικό προσωπικό και με τον ίδιο πρωθυπουργό.

Κυρίως τον χρειάζονταν τον ανασχηματισμό για λόγους επικοινωνιακούς και ψυχολογικούς.

Οι διαδοχικές ήττες του καλοκαιριού:

  • πρώτα στη μάχη της πανδημίας, όπου χάθηκε κυριολεκτικά ο έλεγχος τόσο με την πρόωρη υγειονομική υποτροπή και με την αύξηση των θανάτων ανά εκατομμύριο πληθυσμού που μας έφερε στην 4η χειρότερη θέση στην Ευρώπη, όσο όμως και με την αποτυχία του εμβολιαστικού προγράμματος και
  • δεύτερο στην υπόθεση των καταστροφικών πυρκαγιών, όπου κάηκαν 500% περισσότερα στρέμματα δασικής γης από ό,τι τα προηγούμενα καλοκαίρια, οδηγώντας τη χώρα στη μεγαλύτερη οικολογική καταστροφή,
  • έκαναν το «επιτελικό κράτος» να χάσει τις εντυπώσεις της πολυδιαφημισμένης διαχειριστικής του ικανότητας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση είχε απόλυτη ανάγκη από μια, έστω και συμβολική, επανεκκίνηση. Χρειάζονταν δηλαδή ένα νέο ξεκίνημα που θα έδινε στους πολίτες τη χαμένη τους εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, αλλά και στην ίδια την κυβέρνηση θα έφερνε τη χαμένη της αυτοπεποίθηση.

Ο ανασχηματισμός συνήθως είναι μια σίγουρη άσκηση για το ηγετικό προφίλ ενός πρωθυπουργού. Ο πρωθυπουργός τρέχει μόνος του, χωρίς αντίπαλο και έχει την ευκαιρία να επιδείξει τις ηγετικές του ικανότητες, σκηνοθετώντας εκ νέου το κυβερνητικό αφήγημα, αλλάζοντας την κυβερνητική ομάδα και αντικαθιστώντας τους αποτυχημένους υπουργούς με νέους και πολλά υποσχόμενους.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την ημέρα των καταστροφικών πυρκαγιών άρχισε ουσιαστικά να παίζει το παιχνίδι του ανασχηματισμού:

«Ο πρωθυπουργός σκέφτεται και ψύχραιμα, χωρίς βιασύνες, θα απονείμει ευθύνες και θα απομακρύνει τους υπεύθυνους για τις καταστροφές»,

«Ο πρωθυπουργός εξετάζει όλα τα σενάρια και επιφυλάσσεται να αντεπιτεθεί»

«Ο πρωθυπουργός είναι ο μόνος που έχει όλη την εικόνα του πολιτικού παιχνιδιού»

και άλλα παρόμοια ενισχυτικά της ηγετικής παρουσίας του πρωθυπουργού διαδίδονταν τον τελευταίο καιρό.

Αποδεικνύοντας ότι δεν ήταν η χώρα που είχε ανάγκη από ανασχηματισμό, αλλά ο ίδιος ο πρωθυπουργός που είχε την ανάγκη να τονώσει την βαριά τρωθείσα ηγετική του εικόνα.

Πρώτη ήρθε να θολώσει την εικόνα του ανασχηματισμού η δυστοκία στο νέο κυβερνητικό σχήμα. Η καθυστέρηση στην ανακοίνωση της κυβερνητικής σύνθεσης φούντωσε τα σενάρια που ήθελαν τον Μητσοτάκη όμηρο εσωτερικών πολιτικών ομάδων και εξωτερικών διαπλεκόμενων συμφερόντων, που διεκδικούσαν να επιβάλουν τους δικούς τους όρους στη νέα σύνθεση της κυβέρνησης. Ακούστηκαν κάποιες αντιρρήσεις υπουργών να μετακινηθούν, κάποιες αρνήσεις βουλευτών να υπουργοποιηθούν και κάποια απαράδεκτα για δημοκρατική κυβέρνηση βέτο συμφερόντων για κάποιους υπουργούς, για τους οποίους οι διαπλεκόμενοι αξίωναν να παραμείνουν στις θέσεις τους.

Η εικόνα ενός πρωθυπουργού που δεν μπορεί να επιβάλει τη θέλησή του ούτε για να υλοποιήσει το μεγαλύτερο προνόμιο που έχει στη διάθεσή του, τον ανασχηματισμό, δεν είναι και η πιο κολακευτική για έναν πρωθυπουργό που έρχεται από διαδοχικές αποτυχίες και χρειάζεται ενίσχυση της εικόνας του.

Με τούτα και με εκείνα έφτασε η στιγμή του περίφημου ανασχηματισμού. Όπου διαπιστώθηκε ότι η μεγαλύτερη είδηση που θα κέρδιζε την επικαιρότητα, ήταν η δημιουργία ανεξάρτητου υπουργείου Πολιτικής Προστασίας. Με υπουργό ένα όνομα πραγματικά έκπληξη. Τον ναύαρχο και πρώην υπουργό Άμυνας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, Ευάγγελο Αποστολάκη.

Ο Μητσοτάκης, ξεπερνώντας ακόμη και τον ίδιο του τον εαυτό, που κόντεψε να υπουργοποιήσει μέχρι και τον… Σημίτη, έκανε υπουργό στο νέο υπουργείο έναν πρώην υπουργό όχι του ΠΑΣΟΚ, αλλά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος, υποτίθεται, όπως ακούστηκε τουλάχιστον, θα εξέφραζε μια συναινετική πολιτική μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης στα ζητήματα της κλιματικής αλλαγής.

Η έκπληξη Αποστολάκη σκίασε και την απομάκρυνση Χρυσοχοίδη, ο οποίος σήκωσε όλο το βάρος της ευθύνης για την οικολογική καταστροφή, αλλά και την υπουργοποίηση και τρίτου ακροδεξιού βουλευτή, του Πλεύρη και μάλιστα στο καίριο υπουργείο Υγείας.

Όμως τα θαύματα κρατούν τόσο λίγο…

Ο Μητσοτάκης από τις πολλές τρίπλες για να φτάσει να προτείνει τον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ, τρίπλαρε στο τέλος μέχρι και τον εαυτό του. Και έχασε εντελώς τη μπάλα.

Πρώτη ήρθε η αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα. Διαψεύδοντας τα περί συναίνεσης για το νέο υπουργείο και αναφερόμενοι στην υπουργοποίηση Αποστολάκη, μίλησαν για αποστασία. Στο σπίτι του κρεμασμένου όμως, δε μιλάνε για σχοινί…

Ο ναύαρχος, ο οποίος όπως δήλωσε του είχαν υποσχεθεί ότι η υπουργοποίησή του θα ήταν προϊόν συναίνεσης με την αντιπολίτευση, όταν κατάλαβε ότι εξαπατήθηκε, καθώς ο πρωθυπουργός δεν ζήτησε τη συναίνεση του αρχηγού της αντιπολίτευσης, απλώς τον ενημέρωσε για την επιλογή του, κάτι που επιβεβαιώθηκε και από την πλευρά του ΚΙΝΑΛ και της Φώφης Γεννηματά, υπέβαλε με αξιοπρέπεια την παραίτησή του.

Είναι η πιο σύντομη υπουργοποίηση που υπήρξε ποτέ, αφού ο νέος υπουργός παραιτήθηκε πριν ακόμη αναλάβει.

Είναι όμως και η μόνη περίπτωση στην πολιτική ιστορία του τόπου που κάποιος νέος υπουργός παραιτείται μόλις ανακοινώνεται το όνομά του, διαμαρτυρόμενος ότι εξαπατήθηκε.

Η μομφή είναι πολλαπλή για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το χειρότερο όμως είναι ότι ο πρωθυπουργός κατάφερε ακόμη και το αποκλειστικό προνόμιο του ανασχηματισμού, να το κάνει εφιάλτη για τον ίδιον. Πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος.

Έμεινε έτσι η κυβέρνηση… πλευριτωμένη, με μόνη είδηση, αλλά κι αυτή όχι θετική, τους 3 ακροδεξιούς υπουργούς στη σύνθεσή της.

Αν ήταν βουλευτής ο Καρατζαφέρης είναι βέβαιο ότι θα τον υπουργοποιούσαν και αυτόν.

Ο Μητσοτάκης φέτος το καλοκαίρι εκτός από 1,5 εκατομμύριο στρέμματα δάσους, κατάφερε να κάψει ακόμη και τον ανασχηματισμό, που ήταν το τελευταίο του χαρτί για να ανακάμψει.

Τούτων δοθέντων, η πρόβλεψη ότι η κυβέρνηση δεν τον βγάζει τον χειμώνα αρχίζει να ακούγεται όλο και λιγότερο ριψοκίνδυνη…

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)