Αίσθηση για πολλούς λόγους προκαλεί η ανακοίνωση της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Αρχικώς, στο πρώτο από τα τρία σημεία της δήλωσης προς τους μαθητές, η υπουργός Παιδείας τοποθετεί την 28η Οκτωβρίου του 1940 στις... «παραμονές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου». Στις παραμονές ενός πολέμου δηλαδή που ξεκίνησε... πάνω από έναν χρόνο πριν.
Στο δεύτερο σημείο της δήλωσής της, η υπουργός καταφέρεται κατά του «ατομικισμού». Οπαδός της «αριστείας», της εντατικοποίησης και του ακραίου ανταγωνισμού χωρίς κανόνες, της καταστρατήγησης των συλλογικών διεκδικήσεων και κάθε προστατευτικής δικλείδας για τον κόσμο της εργασίας και της εκπαίδευσης, καταδικάζει ένα από τα μεγαλύτερα «επιτεύγματα» του νεοφιλελευθερισμού παγκοσμίως - τον ατομικό δρόμο και την αποξένωση που ορθώς αναφέρει πως «μαστίζουν την ανθρωπότητα».
Μάλιστα η υπουργός Παιδείας δεν παρέλειψε να μιλήσει για την «απειλή του λαϊκισμού» που «δυναμώνει και απειλεί την ανθρωπότητα», χωρίς να προσδιορίσει ακριβώς τα λεγόμενά της, στρογγυλεύοντας έτσι τη ρητορική κατά της ακροδεξιάς απειλής και αφήνοντας για άλλη μια φορά σε θολό τοπίο την έννοια του «λαϊκισμού» - βορά στους αναθεωρητές της Ιστορίας που επιχειρούν εφιαλτικές και ανιστόρητες ιδεολογικές εξισώσεις.
Καμία αναφορά στον φασισμό, τον Χίτλερ, τον Μουσολίνι, τα στρατεύματα του άξονα που εισέβαλαν στη χώρα. Μόνο ο «λαϊκισμός» ήταν το πρόβλημα της κατοχής.
Καμία αναφορά στο ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ. Μόνο η «έμφυτη τάση του λαού μας να συσπειρώνεται γύρω από ένα στόχο» οργάνωσε την ελληνική αντίσταση στο Ναζισμό.
Ολόκληρη η δήλωση της Νίκης Κεραμέως για την 28η Οκτωβρίου:
«Η 28η Οκτωβρίου 1940 είναι μία ημέρα που φέρει ιδιαίτερο βάρος για τη συλλογική μας ταυτότητα, για τρεις ιδιαίτερους λόγους, ανάμεσα σε άλλους πολλούς, τονίζει η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως στο μήνυμά της για τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου:
Πρώτον: Μας υπενθυμίζει τα επιτεύγματα του Ελληνισμού. Στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, της πιο μελανής ίσως σελίδας της παγκόσμιας ιστορίας, οι αντίξοες συνθήκες και η δυσανάλογη ισχύς προς τον κατακτητή δεν πτόησαν τον ελληνικό λαό. Αψηφώντας κάθε δυσκολία, οι Έλληνες αποφάσισαν να υψώσουν το ανάστημά τους και να αντιταχθούν στις δυνάμεις του μίσους και της βίας, υπερασπιζόμενοι την ελευθερία μας.
Δεύτερον: Αποτελεί διδαχή και αναδεικνύει τις θεμελιώδεις αρχές και αξίες μας. Η έμφυτη τάση του λαού μας να αντιμετωπίζει θαρραλέα τις δυνάμεις, που τον απειλούν, συνιστά επαναλαμβανόμενο μοτίβο στην μακραίωνη ιστορία μας. Η ισχύς αυτή πηγάζει από την ικανότητά μας να συσπειρωνόμαστε γύρω από έναν κοινό στόχο, όταν οι θεμελιώδεις αξίες μας κινδυνεύουν. Στις μέρες μας, που οι ακραίες φωνές του λαϊκισμού επιδιώκουν να δυναμώσουν, που ο ατομικισμός και η αποξένωση μαστίζουν την ανθρωπότητα, είναι πιο κρίσιμο από ποτέ να αναβιώσουμε αξίες, όπως η αυταπάρνηση, ο αλτρουισμός και η αλληλεγγύη, που μας επιτρέπουν, σήμερα, να ζούμε σε μία ελεύθερη, δημοκρατική χώρα.
Τρίτον: Αναδεικνύει τη σημασία της εκπαίδευσης στην προσπάθεια να διατηρήσουμε την εθνική μας μνήμη, καθώς και να καλλιεργήσουμε μια πιο διαδραστική σχέση με το παρελθόν μας. Η αναζήτηση της ιστορικής αλήθειας και η γνωριμία με την ιστορική μας ταυτότητα, η δυνατότητα εντοπισμού και αξιολόγησης αξιόπιστων ιστορικών πηγών , αποτελούν γνώσεις και δεξιότητες που οφείλει να αναπτύξει στους μαθητές ένα σύγχρονο σχολείο.
Αξιοποιώντας το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό της ιστορικής κληρονομιάς μας, μπορούμε να διδάξουμε και να διδαχτούμε από το παρελθόν και να προετοιμαστούμε κατάλληλα για το παρόν και το μέλλον».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
