Πολλά χαμογελαστά πρόσωπα στο τρίτο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ στην Πανεπιστημιούπολη. Δεν ήταν μόνο η μεγάλη προσέλευση νέων που δημιουργούσε την αίσθηση της λαϊκής νεανικής γιορτής. Ούτε μόνο το ότι ο κόσμος περνούσε καλά και το έδειχνε· ή ότι όλες οι πολιτικές συζητήσεις και τα πολιτιστικά δρώμενα πήγαν σύμφωνα με τον προγραμματισμό των διοργανωτών. Όλα αυτά βέβαια έχουν τη σημασία τους που δεν είναι σε καμιά περίπτωση αμελητέα. Είναι ωραία να είμαστε πολλοί μαζί, είναι ωραία να μπορείς να διασκεδάζεις, ακόμα και αν δεν έχεις λεφτά.
Είναι όμως ακόμα πιο ωραία να είσαι σε μια γιορτή διαφορετική. Μια γιορτή που δεν στήνεται από εταιρίες για να βγει κέρδος, αλλά από κόσμο που προσφέρεται εθελοντικά και που θα αγωνιά μέχρι την Κυριακή το βράδυ για το αν θα βγουν τα έξοδα. Είναι ακριβώς αυτή η εθελοντική προσφορά που κάνει διαφορετικό το Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και όλα τα αριστερά φεστιβάλ. Είναι τα παιδιά που ξημεροβραδιάζονται από την προηγούμενη Παρασκευή (δηλαδή 10 μέρες τώρα) για να στηθεί ο χώρος, και από την έναρξη του φεστιβάλ την βγάζουν με τέσσερις ώρες ύπνο. Είναι οι πιο μεγάλοι, των Οργανώσεων Μελών του ΣΥΡΙΖΑ, που στελεχώνουν τα πόστα για να βοηθηθεί η Νεολαία. Είναι όλος αυτός ο κόσμος που αφιερώνεται στο σκοπό όχι γιατί θα του πει κανένας μπράβο (ποιος θα το μάθει άλλωστε;) ή γιατί θα βγάλει χρήματα (αφού δεν πληρώνεται), αλλά γιατί θεωρεί ότι αυτό είναι που πρέπει να κάνει. Συμμετέχουν όχι γιατί τούς έδωσε την εντολή κάποιος, αλλά γιατί τους το υπαγορεύει η έσω φωνή τους.
Σε μια εποχή που (σχεδόν) όλα γίνονται για το χρήμα, και όπου η πολιτική έχει εκπέσει σε ένα άθλιο παζάρι συνδιαλλαγής αξιωμάτων και προσπορισμού πλούτου, το Φεστιβάλ δείχνει ότι τα πράγματα μπορούν να γίνονται κι αλλιώς. Με τον τρόπο της Αριστεράς, χωρίς ιδιοτέλειες. Μάλιστα όχι από λίγους, αλλά από πολλούς, πάρα πολλούς.
Είναι πολλά τα χαμόγελα σε αυτή τη γιορτή της αριστερής ανιδιοτέλειας γιατί είναι ωραία να είμαστε πολλοί μαζί και να ξαναβρίσκουμε το κέφι μας. Είναι ωραία να ενισχύεται η εμπιστοσύνη στις ιδέες μας.
