Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Διδάχθηκε σχέδιο από τον Π. Σαραφιανό. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία με τους Ν. Νικολάου και Γ. Μόραλη και ψηφιδωτό με τους Ε. Βοΐλα και Γ. Κολέφα, καθώς και στην «Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts» στο Παρίσι.
Δίδαξε στα Εκπαιδευτήρια Κωστέα-Γείτονα, στο Πνευματικό Κέντρο της Νέας Πεντέλης και στην «Ελεύθερη Έκφραση Γυναικών» Βριλησσίων.
Έργα της βρίσκονται στο Υπουργείο Πολιτισμού, την Πινακοθήκη Ε. Αβέρωφ, το Κέντρο Σύγχρονης Εικαστικής Δημιουργίας Ρεθύμνης και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές.
΄Εχει εικονογραφήσει βιβλία και εξώφυλλα μεταξύ των οποίων και τα βιβλία της Ιωάννας Καρυστιάνη.
Θέμα της η ανθρώπινη μορφή. Πορτραίτα εμπνευσμένα από τα «φαγιούμ», θέματα εμπνευσμένα από τις ταινίες του Αϊζενστάϊν. Στην σημαντική εικαστική της πορεία, ο άνθρωπος ήταν πάντα παρών, ο "κάτοικος" των τοπίων της. «Οι άνθρωποι είναι οι κάτοικοι του μακρινού σπιτιού, που ακουμπά πάνω στη γραμμή του κινηματογραφικού ορίζοντα. Είναι εκείνοι, που πλανώνται στον αέρα και δηλώνουν την παρουσία τους μέσα από τον καπνό που βγαίνει από την καμινάδα». (Η. Μόρτογλου)
Η Άννα Παλιεράκη παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Σταύρο Κωνστανταράκο και απέκτησε ένα γιό, το σκηνοθέτη Λεωνίδα Κωνστανταράκο.
Η κηδεία της θα γίνει τη Δευτέρα 7 Απρίλη 2014, στις 3.30 μ.μ. στο Νεκροταφείο Καισαριανής. Αντί στεφάνου η οικογένεια καλεί να κατατίθενται χρήματα στους «Γιατρούς του Κόσμου».
Το Φως που ύφαινε τόσα χρόνια στα έργα της και φώτιζε τα σκοτάδια της εποχής μας, κατοίκησε την ίδια!
Ακολουθεί ένα ποίημα, του συντρόφου της Σταύρου Κωνστανταράκου, πάνω στο έργο της.
Βλέμματα, φώς, κύματα, μνήμες, στιγμές.
Ένα συναίσθημα πληρότητας σε συνεχή προσμονή.
Βασιλεύουσα το τοπίο- ανθρώπινη φιγούρα,
στιγμές από φώς σε κίνηση.
Η περιπέτεια όλων των εκδοχών του φωτός σε μια μόνο στιγμή,
για πάντα.
