Μια πράξη που σημάδεψε τη νεώτερη ελληνική ιστορία, όταν ο Καλοχωριανός πιλότος οδήγησε το αεροπλάνο ως τη Ρωσία.

Σε πρόσφατη εκδήλωση, περιγράφοντας την πράξη του ο σμηναγός, ανέφερε πως έγινε μεσούσης της χούντας όταν πήρε ένα πολεμικό αεροπλάνο για να διασχίσει τον ελλαδικό χώρο, κάτω από την ομπρέλα όλων των μαχητικών αεροσκαφών της ελληνικής αεροπορίας, μέσα στο σκοτάδι χωρίς όργανα και κατάφερε όχι μόνο να περάσει τον ελληνικό εναέριο χώρο αλλά και να διασχίσει μια δεύτερη χώρα του ΝΑΤΟ, την Τουρκία, να τον ψάχνουν και να μην τον βρίσκουν τα ραντάρ. «Φτάνει σ’ ένα ξένο κράτος στη Ρωσία. 

Άγνωστος εν μέσω αγνώστων, χωρίς γνώση της γλώσσας κι από αεροπόρος που έχει ένα λαμπρό μέλλον και πλούσιες παροχές, γίνεται οικοδόμος στην Τασκένδη για έξι χρόνια αφήνοντας πίσω οικογένεια, γονείς και φίλους.

Η κηδεία του θα γίνει σήμερα, Δευτέρα 21/8, στην ιδιαίτερή του πατρίδα, το Καλό Χωριό Λασιθίου Κρήτης

Ποιος ήταν

Ο Μιχάλης Μανιαδάκης γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 1933 στο Καλό Χωριό Μεραμπέλου, Τελείωσε τη Σχολή Αεροπορίας (Εκπαιδευτικό Κέντρο Εφέδρων Χειριστών) και μονιμοποιήθηκε στο όπλο. Οι ικανότητές του και η ηθική του ακεραιότητα τον έκαναν γρήγορα να ξεχωρίσει.

Η πράξη του έχει γραφτεί με χρυσά γράμματα στη νεότερη ελληνική ιστορία, καθώς ήταν ο πιλότος που οδήγησε το αεροπλάνο του ως τη Ρωσία, στα χρόνια της επταετίας.

Σε εκδήλωση που έγινε τον Νοέμβριο του 2016 για να τιμηθεί, περιέγραψε ο ίδιος την πράξη του, αναφέροντας πως έγινε μεσούσης της χούντας όταν στις 9 Σεπτεμβρίου του 1970 ως ιπτάμενος υποσμηναγός τότε, που ήταν χαρακτηρισμένος ως αντιφρονών από το καθεστώς των συνταγματαρχών, διέφυγε στη Σοβιετική Ένωση.

Με βάση τα ιστορικά στοιχεία ο ιπτάμενος υποσμηναγός, Μιχάλης Μανιαδάκης είχε φυλακισθεί από τη δικτατορία και στη συνέχεια τον μετέθεταν κάθε τόσο σε διάφορες μονάδες. Ο ίδιος δεν ήθελε να περάσει τις εξετάσεις υποταγής στη χούντα και προτίμησε την «απαγωγή» του αεροσκάφους.

Έτσι βρισκόμενος στα Χανιά παίρνει διαταγή να πάει στο Τατόι και καταστρώνει το σχέδιο του να φύγει με την ντακότα. Το βράδυ της 9ης Σεπτεμβρίου στο αεροδρόμιο των Χανίων, ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής ετοιμάζεται να απογειωθεί και πίσω του βρίσκεται η στρατιωτική ντακότα. Ο Μανιαδάκης ανεβαίνει στο αεροπλάνο και περιμένει να ξεκινήσει το αεροσκάφος της Ολυμπιακής και ακολουθεί η απογείωση της ντακότα, κρατώντας την ίδια πορεία με το πολιτικό αεροσκάφος. Χωρίς χάρτη, χωρίς πυξίδα, χωρίς τα φώτα στο ταμπλό του αεροπλάνου.

Πτήση νυχτερινή

Η πτήση ήταν νυχτερινή και ο Μανιαδάκης πετούσε 16 μέτρα πάνω από τη θάλασσα όπου οι ντακότες είναι απρόσβλητες από βλήματα και δεν τις εντοπίζει το ραντάρ. Αρχικά κατευθύνεται προς την Αθήνα, αλλά ξαφνικά αλλάζει πορεία προς τη Ρόδο. Στο αρχηγείο στη Λάρισα υπήρξε συναγερμός. Μέσω ασυρμάτου, οι αξιωματικοί προσπαθούν να τον πείσουν να επιστρέψει, ενώ δίνεται εντολή να ετοιμαστούν πύραυλοι μικρής εμβέλειας. Τού υπόσχονται ότι ο αρχηγός είδε τον φάκελό του και δεν θα του κάνει τίποτα. Ο κυβερνήτης ζητά επαφή με το FIR της Άγκυρας. Ο πύργος ελέγχου του απαντά ότι είναι παράνομη η είσοδος στη χώρα και δεν έχει καν σχέδιο πτήσης. Ο Μανιαδάκης ζητά από τον πύργο ελέγχου να συνεργαστεί για την ασφάλεια των υπόλοιπων πτήσεων, ενώ από την Ελλάδα ζητούν να καταρριφθεί το αεροπλάνο.

Μάλιστα με βάση το απομαγνητοφωνημένο κείμενο, ο επικεφαλής του ελληνικού αρχηγείου, ζήτησε δύο φορές την κατάρριψη του ελληνικού αεροπλάνου μέσω του επικεφαλής του ΝΑΤΟ, στο αρχηγείο της Σμύρνης. Οι Τούρκοι δεν τον εντόπισαν και ο Έλληνας πιλότος πέτυχε το εντελώς παράτολμο να κάνει μια πτήση οκτώ ωρών, και να φθάσει στη Σεβαστούπολη, αφού είχε ξεφύγει από τον έλεγχο ελληνικών, τουρκικών και νατοϊκών μαχητικών αεροπλάνων και προσγειώθηκε με τη βοήθεια δύο μινκ στην τότε Σοβιετική Ένωση. Η δικτατορία έκρυψε το θέμα, το οποίο αναδείχθηκε μετά τη χούντα ευρύτατα από τον Τύπο.

Ο Μιχάλης Μανιαδάκης μετά την πτώση της χούντας επέστρεψε στην Ελλάδα και αποστρατεύθηκε με το βαθμό του υποσμηναγού. Εργάστηκε στον ιδιωτικό τομέα ως πιλότος ψεκαστικών.

Το 1982, οι περισσότεροι από 1.000 ψηφοφόροι του Καλού Χωριού Αγίου Νικολάου τον εξέλεξαν πρόεδρο της κοινότητας. Στη θέση αυτή παρέμεινε για τέσσερις θητείες.

Ο Μανιαδάκης παραιτήθηκε τελικά από τα καθήκοντά του, μετά τις «καποδιστριακές» συνενώσεις, καθώς, όπως δήλωνε, δεν ήθελε να ζητιανεύει «χρήματα για την Κοινότητά» του.

Πηγές: Στο Κόκκινο - ΑΠΕ