Φωτογραφίες τραβηγμένες στην επιστροφή από ταξίδι στην Κύθνο. Για άλλη μια φορά αποδεικνύουν πως η φωτογραφία δεν αποτελεί καταγραφή της πραγματικότητας αλλά σχόλιο, ερμηνεία, και κατά περίπτωση, αποτύπωση μιας ψυχικής κατάστασης του φωτογράφου. Οι φωτογραφίες των, αθώων κατά τα άλλα γλάρων, έχουν βγει σαν από ταινία τρόμου.
Τελικά, ότι ελπίζουμε, φοβόμαστε, αγαπάμε, μισούμε, καταγράφεται όχι μόνο στις πράξεις μας, αλλά και στο μυαλό μας. Ίσως περισσότερο εκεί παρά στις πράξεις μας. Γιατί στις πράξεις μας υπάρχουν υλικοί περιορισμοί και καταναγκασμοί. Ενώ το μυαλό μας υπόκειται σε σαφώς μικρότερη λογοκρισία -κοινωνική ή ορθολογική. Από αυτή την άποψη έχει απολύτως δίκιο ο John Lennon όταν έλεγε:
«Πιστεύω σε όλα, μέχρι να διαψευσθούν. Πιστεύω λοιπόν σε νεράιδες, μύθους, δράκους. Όλα υπάρχουν, ακόμα κι αν υπάρχουν μονάχα στο μυαλό μας. Ποιος λέει ότι τα όνειρα και οι εφιάλτες δεν είναι τόσο αληθινά όσο το εδώ και το τώρα;».