«Είναι ένα νομοσχέδιο-τομή στο ζήτημα του κοινωνικού κράτους, που έχει δύο βασικούς στόχους», είπε η κ. Αχτσιόγλου, στο πλαίσιο εκτενούς συνέντευξης για το νέο πλαίσιο προστίμων για αδήλωτη εργασία, αλλά και την αυτόματη διόρθωση του θέματος με τις παρακρατήσεις του ΑΚΑΓΕ από επικουρικές.
«Το ζήτημα της υιοθεσίας στη χώρα μας ήταν μία μαύρη σελίδα έτσι όπως ήταν διαμορφωμένο», σημείωσε η υπουργός, «με ατελείωτους χρόνους αναμονής για τους γονείς, την ίδια στιγμή χιλιάδες παιδιά να βρίσκονται σε ιδρύματα και να ακολουθούνται διαδικασίες εκτός επιστημονικής ασφάλειας και διαφάνειας. Αυτή τη στιγμή παρεμβαίνουμε σε δύο κεντρικούς άξονες, αλλάζοντας ουσιαστικά όλο το θεσμικό πλαίσιο για την αναδοχή και την υιοθεσία. Ο πρώτος άξονας είναι η μείωση του χρόνου αναμονής. Πλέον ένα ζευγάρι θα μπορεί να υιοθετήσει, να γίνει ανάδοχος ένας γονέας το πολύ σε 8-12 μήνες αντί για 6 χρόνια», τόνισε η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου Στο Κόκκινο και τον Γιώργο Τραπεζιώτη, σχετικά με το νομοσχέδιο που μεταρρυθμίζει τη διαδικασία υιοθεσίας και αναδοχής.
«Ο δεύτερος σημαντικός άξονας», συνέχισε, «είναι η θεσμική και επιστημονική θωράκιση της διαδικασίας. Δημιουργούνται πλέον μητρώα για τα ανήλικα παιδιά, τους εγκεκριμένους υποψήφιους ανάδοχους ή θετούς γονείς. Με αυτόν τον τρόπο διασφαλίζεται πλέον πλήρως η διαδικασία και γίνεται με απολύτως επιστημονικό τρόπο. Και ο έλεγχος των γονέων για το κατά πόσο είναι κατάλληλοι για να πάρουν ένα παιδί ή το συγκεκριμένο παιδί, και τα δικαιώματα των ίδιων των γονέων, οι οποίοι έχουν σε κάθε περίπτωση το δικαίωμα να υλοποιούνται αυτές οι διαδικασίες διαφανώς και με ταχύτητα».
Αναδοχή από ζευγάρια με Σύμφωνο Συμβίωσης
Η κ. Αχτσιόγλου συνέχισε λέγοντας ότι «το νομοσχέδιο προβλέπει ότι αναδοχή μπορεί να γίνει και από τα άτομα που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Νομίζω πως αυτό είναι εύλογο. Από εκεί και πέρα, είναι επίσης εύλογο ότι όποιος έχει συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, άρα και ένα ομόφυλο ζευγάρι, μπορεί να γίνουν ανάδοχοι γονείς».
Όπως ξεκαθάρισε, «δεν αφορά την υιοθεσία, η υιοθεσία είναι διαφορετικός θεσμός, στον οποίο υπάρχει πλήρης αποκοπή του παιδιού από τον προηγούμενο γονέα και πλήρης υποκατάσταση του θετού γονέα στη θέση του γονέα του παιδιού, ενώ στην αναδοχή έχουμε στην πραγματικότητα παράλληλη ύπαρξη του φυσικού γονέα και του αναδόχου. Ο λόγος που δεν αφορά την υιοθεσία είναι διότι στον Αστικό Κώδικα προβλέπεται ότι η υιοθεσία μπορεί να γίνει μόνο από ζευγάρια που έχουν συνάψει γάμο. Επομένως, εφόσον είναι έτσι ορισμένο στον Αστικό Κώδικα δεν μπορούσε ένας νόμος να υπερσκελίσει τα ορισμένα στον Αστικό Κώδικα».
Διευκρίνισε παράλληλα ότι «το ζήτημα με τα ομόφυλα ζευγάρια αφορά αποκλειστικά τον τομέα της αναδοχής, αφορά τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης. Θα ήταν εντελώς παράλογο και, κατά τη γνώμη μου, θα αντέβαινε και στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο να γινόταν διάκριση μεταξύ των ζευγαριών αν είναι ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια, προκειμένου να τους δοθεί αυτό το δικαίωμα. Αυτά σε σχέση με τα νομικά».
«Σε σχέση με το πολιτικό, θεωρώ ότι από την πλευρά μας και από αυτή την κυβέρνηση είναι μία αυτονόητη επέκταση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών προς μία προοδευτική κατεύθυνση, όπως έχει πολύ μεγάλη υποχρέωση αυτή η κυβέρνηση να κάνει στο χρονικό διάστημα της θητείας της. Έχουμε πει ότι δικός μας στόχος είναι, πέρα από την έξοδο της χώρας από τα προγράμματα επιτροπείας, να υλοποιούμε και παρεμβάσεις που θα δείχνουν το δικό μας χαρακτηριστικό στο πεδιό των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών και στον τομέα της ενίσχυσης της εργασίας», κατέληξε.
