Δίνουν όμως τη μάχη τους μέχρι τέλους... Τη νύχτα των αποτελεσμάτων, όσην ώρα έπαιζαν εκπομπές, στον Δήμο Αριστοτέλη έβγαινε ο Πάχτας πανηγυρικα απο την πρωτη Κυριακή. Όταν σχόλασε η τιβι, ακούστηκαν οι πανηγυρισμοί από την  Ιερισσό. Εχασαν οι χρυσοθήρες και ο πολιτικός τους εκπροσωπος και το μεγκαμου και οι εισαγγελεις και νίκησε το κίνημα.  

Ούτε κερδίζει πάντα η καταστολή. Η Ιερισσός μια πόλη που οι δεκάδες κάτοικοι της κατηγορούνται για τρομοκρατία, απέδειξε ότι η αλληλεγγύη όχι  μόνο είναι το όπλο μας, αλλά ότι είναι και όπλο που κερδίζει μάχες έχοντας μάλιστα απέναντι κράτος και ΜΜΕ στις καταναγκαστικότερες εκδοχές τους.

Το δημοψήφισμα για το νερό, πάλι, απέδειξε δύο άλλα ενθαρρυντικα στοιχεία. Πρώτον, τοπικα δημοψηφίσματα μπορουν να οργανωθούν απο τα κινήματα και μάλιστα με απολύτως έγκυρο τρόπο, έχοντας και πάλι απέναντί τους την κυβέρνηση και τα κυρίαρχα ΜΜΕ να τα αποσιωπούν πλήρως. Δεύτερον, η ιδιωτικοποιηση δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών δεν είναι τόσο αυτονόητη «μεταρρύθμιση» όσο πιστεύουν οι νεοφιλελεδες.

Η αλληλεγγύη και η υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών ακόμα και σε περιοχές που ιστορικα η Αριστερα δεν είναι ισχυρή σε επίπεδο πολιτικης εκπροσώπησης προσδίδει στη διπλή αυτη νίκη ακόμα μεγαλύτερη σπουδαιότητα.