Ο κος Γιώργος Παράβαλος βρέθηκε, όπως και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας τα τελευταία χρόνια «μνημονιακής ευτυχίας», στην δυσάρεστη θέση η 56χρονη σύζυγός του, ασφαλισμένη στο ΕΟΠΥΥ, να νοσήσει πολύ σοβαρά από μια μορφή οξείας λευχαιμίας. Νοσηλεύτηκε σε ιδιωτικό θεραπευτήριο και πήρε εξιτήριο πριν λίγες ημέρες. Απ' τη στιγμή αυτή ξεκινά και η…δεύτερη περιπέτεια της οικογένειας, ένα «σαφάρι» ανεύρεσης του φαρμάκου που θα την βοηθήσει να γίνει καλά.
Ο κος Παράβαλος, το αναζήτησε στα δημόσια νοσοκομεία, όμως το φαρμακευτικό σκεύασμα δεν υπήρχε στο φαρμακείο των νοσοκομείων. Το αναζήτησε μέσω ΕΟΠΥΥ, αλλά κι εκεί τον ενημέρωσαν πως , πρέπει να περιμένει δεκαπέντε μέρες προκειμένου να βρεθεί και να χορηγηθεί. Το χρονικό διάστημα όμως που μπορεί να περιμένει κάποιος χωρίς επιπλοκές στην υγεία του για την συγκεκριμένη ασθένεια, είναι μονάχα δύο ημέρες. Ο θρίαμβος της έλλειψης ευαισθησίας και της γραφειοκρατείας του Υπουργείου Υγείας, σε όλο του το μεγαλείο.
Το Κόκκινο συνομίλησε με τον γιατρό Γιώργο Βήχα από το «Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού» προκειμένου και να βοηθήσει και να μας εξηγήσει-για πολλοστή φορά-τη νοσηρή κατάσταση που αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό οι πολίτες σε περίπτωση που αρρωστήσουν σοβαρά και χρειαστούν ένα ακριβό σκεύασμα. Ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι άνθρωποι σε μια Οδύσσεια μεταξύ ενός διαλυμένου συστήματος υγείας, ελέω μνημονίου και της ίδιας τους της ζωής.
Ο κος Παράβαλος επικοινώνησε ξανά, πριν από λίγο, με τον 105,5 για να μας ενημερώσει πως ο ΕΟΠΥΥ, προκειμένου να βρεθεί μια λύση θα «περάσει» το θέμα από επιτροπή, ώστε σήμερα ή αύριο να βρεθεί και να χορηγηθεί το φάρμακο. Πρόκειται για το σκεύασμα Strycel και εντός δυο ημερών θα πρέπει να ληφθεί απ' την πάσχουσα προκειμένου να μην υπάρξουν επιπλοκές.
Ας «καταδικάσουμε λοιπόν τη βία απ' όπου κι αν προέρχεται» κι ας περιμένουμε ευχόμενοι να πάνε όλα καλά στο τέλος, τόσο για την 56χρονη, όσο και για κάθε άνθρωπο που περιμένει στην ουρά ζητώντας και διεκδικώντας το αυτονόητο: Να ζήσει με αξιοπρέπεια και ποιότητα ζωής.
