Αυτός ο θανάσιμος φαύλος κύκλος στον οποίο έχουμε μπει τα δυόμιση τελευταία χρόνια οδηγεί σε καταστροφικές επιλογές, όπως το φορολογικό. Το φορολογικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τις επόμενες ώρες στη Βουλή σκοπεύει να μαζέψει επιπλέον 2,5 δισ. ευρώ από αυτούς που ήδη πληρώνουν φόρους και υπερφορολογούνται. Διότι πολύ απλά, στη στήλη «αύξηση εσόδων από φοροδιαφυγή» υπάρχει ένα ολοστρόγγυλο μηδέν που προβλέπεται να παραμείνει εκεί και το 2013! Οι ελληνικές κυβερνήσεις αυτά τα χρόνια δεν έχουν κάνει τίποτα ούτε για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, ούτε για την απλούστευση της νομοθεσίας, ούτε για τον εκσυγχρονισμό της διοίκησης και των ελεγκτικών μηχανισμών, ούτε για την επιβολή προστίμων. Η περίπτωση της λίστας Λαγκάρντ π.χ. δεν είναι η μόνη αλλά είναι χαρακτηριστική, είναι αυτό που λέμε «εξ όνυχος τον λέοντα».
Η Ελλάδα είναι σαν τον λεπρό της Ευρωζώνης
Η Ελλάδα, έτσι όπως την κατάντησαν οι κυβερνήσεις της, είναι σαν τον λεπρό της Ευρωζώνης και όλοι λένε «εμείς δεν είμαστε Ελλάδα και δεν θα γίνουμε Ελλάδα». Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο ένα πρόγραμμα, ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης και ανάπτυξης, με ριζικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις στο κράτος, τη διοίκηση, το πολιτικό σύστημα, τη φορολογία, τις σχέσεις της εξουσίας με την πραγματική οικονομία, για να μπορέσει η χώρα να αναπτύξει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Αυτό βέβαια απαιτεί άλλη πλειοψηφία, άλλη κυβέρνηση. Εκείνοι που έφεραν σε αυτά τα χάλια τη χώρα είναι οι πλέον ακατάλληλοι για να δώσουν απαντήσεις στα προβλήματα που έχουν κληροδοτήσει.
Απαραίτητη μία ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος
Ολοένα και περισσότεροι, συμπεριλαμβανομένου ακόμη και του Δ.Ν.Τ, διαπιστώνουν ότι ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει αυτή τη στιγμή η Ευρωζώνη παράγει πλεονάσματα για τον Βορρά και ελλείμματα και χρέη για το Νότο. Δε λειτουργούν οι μηχανισμοί της εσωτερικής αναδιανομής και μεταφοράς πλεονάσματος δηλαδή. Η πρόταση Τσίπρα, όπως παρουσιάστηκε στο δημοσίευμα του Guardian, λέει όχι μόνο αυτό που τίθεται πλέον από τους πάντες -πλην της Μέρκελ- ότι δηλαδή χρειάζεται ένα νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, αλλά ότι χρειάζεται και μία ευρωπαϊκή διάσκεψη για το χρέος, με τη συμμετοχή όχι μόνο μελών της Ευρωζώνης, αλλά και άλλων χωρών που επηρεάζονται από αυτήν την εξέλιξη, πχ. Κίνα, Αμερική κλπ, έτσι ώστε να δοθεί μία λύση στο θέμα, κατ’ αναλογία της λύσης που δόθηκε για τη Γερμανία το 1953. Ακόμη και στη Γερμανία πλέον συνειδητοποιούν ότι θα χρειαστεί και νέο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, απλώς το ζήτημα αναβλήθηκε από τη Μέρκελ για μετά τις γερμανικές εκλογές, για λόγους οικονομικών και κυρίως εκλογικών σκοπιμοτήτων.
Αποδυναμώνεται διαρκώς το «δόγμα Μέρκελ»
Τα πράγματα έχουν φτάσει σε ένα σημείο όπου η κατάρρευση του ευρωπαϊκού Νότου θα συμπαρασύρει και τη Γερμανία. Χωρίς μία στοιχειώδη συνοχή της Ευρωζώνης, θα υπονομευτεί η ίδια η γερμανική οικονομία. Οι ίδιοι οι Γερμανοί ομολογούν πια -και ο ίδιος ο Σόιμπλε- ότι το κόστος για την οικονομία τους από μία τυχόν επιστροφή της Ελλάδας στο εθνικό νόμισμα θα ήταν πολλαπλάσιο του κόστους στήριξης της Ελλάδας. Εκτός αυτού, κερδίζουν και από τη δανειοδότηση της χώρας μας. Εκείνοι δανείζονται με μηδενικά ή αρνητικά επιτόκια και εμάς μας δανείζουν, βγάζοντας κέρδος. Τους τελευταίους μήνες πάντως αποδυναμώνεται διαρκώς το «δόγμα Μέρκελ» και εντός της Ευρωζώνης και στην παγκόσμια σκηνή, ακόμη και εντός της Γερμανίας. Γι αυτό, είναι τραγικό λάθος η στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή της κυβέρνησης Σαμαρά να προσδεθεί αυτή την ώρα στο άρμα της Μέρκελ.
