«Ο Παύλος Μπακογιάννης ενέπνευσε πολλούς με την περίφημη φράση του ότι: «Στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα».

Για μένα, αυτό αποτέλεσε οδηγό όλα αυτά τα τελευταία χρόνια, που ασχολούμαι με την πολιτική. Όπως αισθάνομαι και υπερήφανος που μετέχω στην εθνική συμφιλίωση που πρέσβευε και για την οποία αγωνιζόταν ο αείμνηστος Παύλος, η οποία γίνεται πράξη με δυο Κόμματα, που έχουν δύο διαφορετικούς ιδεολογικούς κόσμους, αλλά πολιτικά συγκλίνουν και συνεργάζονται, με μοναδικό σκοπό να υπηρετήσουμε τη Πατρίδα μας σε κρίσιμες εποχές.

Και για πρώτη φορά θα ήθελα να εξομολογηθώ, ότι με βαραίνει το γεγονός, ότι εκείνο το πρωινό της 26ης Σεπτεμβρίου 1989, έμελλε από το δικό μου το στόμα να ακούσουν απευθείας από το ραδιόφωνο τα δυο του παιδιά, Αλεξία και Κωνσταντίνος, τη δολοφονία του πατέρα τους.

Δε φταίω, αλλά ήταν η δική μου η φωνή. Και τους ζητώ συγγνώμη».