to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Tο «δικό μας» Ποδόσφαιρο

Οι οπαδοί, ευτυχώς, δεν είναι όλοι ίδιοι. Σε κάθε ομάδα υπάρχουν οπαδοί που διεκδικούν να μην είναι απλά πελάτες. Υπάρχουν παιδιά στις κερκίδες, που ονειρεύονται ένα ποδόσφαιρο αγνό, ομάδες που δεν ανήκουν στα αφεντικά, αλλά στον κόσμο τους, ένα παιχνίδι που δεν είναι εμπόρευμα, με κερκίδες χωρίς βία και ρατσισμό


Υπάρχουμε και εμείς που μας αρέσει να παρακολουθούμε την Ελληνική Super League και την Football League, όχι μόνο από την τηλεόραση, αλλά να βρισκόμαστε τις Κυριακές στις κερκίδες των γηπέδων μας. Αυτό συμβαίνει από αγάπη για το ποδόσφαιρο και την ομάδα μας. Τα προβλήματα όμως είναι πάρα πολλά, το θέαμα είναι κακό, τα γκολ μπαίνουν με το σταγονόμετρο, οι αποφάσεις των διαιτητών είναι περίεργες, όλοι έχουμε κινδυνέψει έστω μια φορά από πέτρες, ευθείες βολές από φωτοβολίδες και τη βία της αστυνομίας. Οι λόγοι αυτοί, μαζί με τα ακριβά εισιτήρια, φέρνουν τις άδειες κερκίδες.

Το ψάρι, όμως, βρομάει από το κεφάλι. Ο Ιβάν Σαββίδης κατάφερε, με την ένοπλη εισβολή του στο γήπεδο, όχι να μας σοκάρει, γιατί απλώς όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει, αλλά κατάφερε να τραβήξει την κουρτίνα και να βγουν όλα στο προσκήνιο.

Η δουλειά των αφεντικών -των μεγάλων ομάδων κυρίως, αλλά και άλλων μικρότερων-, είναι λίγο πολύ γνωστή. Χρησιμοποιούν μια ομάδα και τον κόσμο της ως ασπίδα για την προάσπιση των συμφερόντων τους σε πολιτικό και οικονομικό επίπεδο. Διεκδικούν δημαρχίες ,εταιρίες, ΜΜΕ, αναζητούν κύρος μέσω των ομάδων στις τοπικές οικονομίες .

Στη μέση βρίσκεται η πολιτεία, η ΕΠΟ και οι δικαστές. Γίνανε αρκετά βήματα, όπως αναγκαίος ορισμός μόνιμων δικαστών στην αθλητική δικαιοσύνη, η πρόβλεψη αυστηρότερων ποινών. Είναι, όμως, ξεκάθαρο ότι πρέπει να γίνουν πολλά περισσότερα βήματα. Πρέπει αυτή η κυβέρνηση να πάρει όλο το πολιτικό κόστος, για να καθαρίσει το ποδόσφαιρο από τους “νονούς”, το παράνομο στοίχημα και τα συμφέροντα. Να υπάρχουν όλες οι συνθήκες για να μην φοβάται κανείς να πάει στο γήπεδο με την οικογένεια του και τους φίλους του.

Οι οπαδοί, ευτυχώς, δεν είναι όλοι ίδιοι. Σε κάθε ομάδα υπάρχουν οπαδοί που διεκδικούν να μην είναι απλά πελάτες. Υπάρχουν παιδιά στις κερκίδες, που ονειρεύονται ένα ποδόσφαιρο αγνό, ομάδες που δεν ανήκουν στα αφεντικά, αλλά στον κόσμο τους, ένα παιχνίδι που δεν είναι εμπόρευμα, με κερκίδες χωρίς βία και ρατσισμό. Σε κάθε γήπεδο να υπάρχουν ειρηνικά οπαδοί και των δύο ομάδων και να μην εξαντλεί η δικαιοσύνη την αυστηρότητά της στα καπνογόνα. Τα παραδείγματα είναι πολλά, στον Παναθηναϊκό, στην ΑΕΚ, στον Ηρακλή, στο τρομερό παράδειγμα του ντέρμπι της Προσφυγιάς, όπου οι οπαδοί του ιστορικού Απόλλωνα και του Πανιωνίου είχαν κοινό πανό και κοινή κερκίδα.

Η κίνηση της κυβέρνησης για διακοπή του πρωταθλήματος έχει νόημα, η “αμαρτία” δεν ανήκει μόνο σε μια ομάδα, το πρόβλημα είναι γενικό και για να μην πέσει στο κενό αυτή η προσπάθεια άλλη μια φορά, για να υπάρξει ξανά εμπιστοσύνη από τον κόσμο στο ποδόσφαιρο μας θα πρέπει να μην ξεκινήσει ξανά το πρωτάθλημα μέχρι να αυστηροποιηθεί το πλαίσιο και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι αυτής της κατάστασης.

ΥΓ1: Για εμάς η χαρά στο γήπεδο είναι η φωνή μας, οι φίλοι μας στην κερκίδα και η χαρά του γκολ.

ΥΓ2: Όταν μαθαίνεις στο γήπεδο να χειροκροτείς την αντίπαλη ομάδα και να σέβεσαι τον αντίπαλο οπαδό, μαθαίνεις κάτι χρήσιμο για όλη σου την ζωή.

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)