Ρεπορτάζ: Σταυρούλα Πουλημένη - Στο Κόκκινο
Κατά την σημερινή ακροαματική διαδικασία συνήγορος υπεράσπισης υπενθύμισε ότι το κύριο αποδεικτικό υλικό που χρησιμοποιήθηκε στη δίκη προέρχεται από τους υπαλλήλους ασφαλείας της εταιρείας (που δεν είναι προανακριτικοί υπάλληλοι) αλλά και από έναν αστυνομικό, ο οποίος δεν ήταν μάρτυρας στα γεγονότα αλλά «διάβασε καλά» τη δικογραφία.
Σύμφωνα με τον συνήγορο, ο εν λόγω αστυνομικός δεν μπορεί να θεωρηθεί μάρτυρας καθώς ανέλαβε να «μεταγλωττίσει» μια δικογραφία, να την ερμηνεύσει κατά το δοκούν και όχι να καταθέσει επί γεγονότων. «Δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεικτικό μέσο η ερμηνεία μιας δικογραφίας από έναν εκπρόσωπο της αστυνομίας» σημείωσε χαρακτηριστικά ενώ αναφέρθηκε και ο ίδιος ξανά στον παράνομο τρόπο με τον οποίο συλλέχθηκαν στοιχεία τα οποία χρησιμοποιήθηκαν ως πειστήρια στη δικογραφία.
«Δεν γίνεται παρανόμως συλλεχθέντα αποδεικτικά μέσα να χρησιμοποιούνται κανονικά για την ενοχοποίηση κατηγορουμένων» είπε ακόμη ο εν λόγω συνήγορος τονίζοντας ότι όχι μόνο η προδικασία της δίκης αυτής πάσχει αλλά και το να ληφθούν τα μέσα της προδικασίας υπόψη του δικαστηρίου δημιουργεί την απόλυτη ακυρότητα.
Στην σημερινή διαδικασία των αγορεύσεων έγινε αναφορά σε περίεργα πράγματα που έγιναν κατά τη διάρκεια της προδικασίας της δίκης, όπως π.χ. ότι αστυνομικοί, που δικάστηκαν στη συνέχεια για τον λόγο αυτό, εισέφεραν αποδεικτικά μέσα και συγκεκριμένα ένα σακίδιο με μολότοφ από άλλη δικογραφία στη δικογραφία για τον εμπρησμό του εργοταξίου των Σκουριών. Έγινε αναφορά ακόμη σε άλλους «ερασιτεχνισμούς» εκ μέρους των αστυνομικών στη συλλογή στοιχείων, DNA ενός εκ των οποίων βρέθηκε πάνω σε πειστήρια που χρησιμοποιήθηκαν για τη δίωξη των κατηγορουμένων.
Το συμπέρασμα της αγόρευσης των συνηγόρων ήταν ότι υπό την πίεση της εταιρείας αλλά και της πολιτικής κατάστασης η αστυνομία «βιάστηκε» να φτιάξει μια δικογραφία που κράτησε επί χρόνια σε ομηρία την κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής με αποτέλεσμα κάθε σπίτι να έχει και έναν διωκόμενο. «Η ομηρία αυτή πρέπει να λήξει», δήλωσε συνήγορος, ζητώντας την αθώωση των κατηγορουμένων.
Σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, εικάζεται ότι είχαν φυσική παρουσία στο χώρο του εργοταξίου το βράδυ της 16ης Φεβρουαρίου πέντε κατηγορούμενοι για τους οποίους προτάθηκε η ενοχή για τα αδικήματα της κατοχής εκρηκτικών, έκρηξης διακεκριμένων φθορών και για έναν από αυτούς και για το αδίκημα της οπλοχρησίας ενώ παράλληλα ο εισαγγελέας πρότεινε την αθώωση όλων για τις κατηγορίες της συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, απόπειρας ανθρωποκτονίας και ληστείας. Από τους συνηγόρους σήμερα τονίστηκε ότι κατά την ακροαματική διαδικασία καμία υπόνοια δεν μετατράπηκε σε απόδειξη για να ενοχοποιήσει τους κατηγορούμενους για τις πράξεις αυτές: ούτε δηλαδή η ύπαρξη μερικού γενετικού υλικού σε ένα καπάκι φωτοβολίδας, ούτε η ύπαρξη ενός κάλυκα που δεν αποδείχθηκε πως βρέθηκε και που αλλά ούτε και τηλεφωνικές κλήσεις που αφορούσαν καθημερινές δραστηριότητες των κατοίκων και φιλικές σχέσεις μπορούν να θεωρηθούν επαρκή στοιχεία για να καταδικαστούν οι κατηγορούμενοι.
Οι συνήγοροι επεσήμαναν, επιπλέον, ότι η εξέταση DNA αποτελεί επισφαλές, αόριστο και αβέβαιο μέσο ειδικά όταν είναι γνωστό από ειδικούς ότι το DNA μεταφέρεται, επιμολύνεται και αλλοιώνεται εύκολα και ουδόλως μπορεί να αποδείξει πως και με ποιον τρόπο βρέθηκε σε ένα αντικείμενο, πόσο μάλλον την φυσική παρουσία κάποιου και συμμετοχή σε μία πράξη.
Τέλος, υπενθύμισαν το χάος που επικράτησε στις αρχικές καταθέσεις υπαλλήλων της εταιρείας φύλαξης οι οποίοι στις προηγούμενες δικασίμους ως μάρτυρες παραδέχτηκαν ότι δεν γνώριζαν καν τι κατέθεταν τότε. Οι συνήγοροι εξήγησαν, έτσι, το πόσο επικίνδυνη είναι αυτή η στάση όχι μόνο για τους συγκεκριμένους κατηγορούμενους αλλά για όλους τους ανθρώπους.
