Στις 7 Απριλίου 1948 ιδρύθηκε η Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.) και την ίδια ημερομηνία τέθηκε σε ισχύ ο ορισμός της Υγείας που είχε υιοθετηθεί από Διεθνή Διάσκεψη για την Υγεία, 19-22 Ιουνίου 1946.
Ο ορισμός, που ισχύει και σήμερα, αναφέρει: «Υγεία είναι μια κατάσταση πλήρους σωματικής, νοητικής και κοινωνικής ευεξίας και όχι απλά η απουσία νόσου ή αναπηρίας».
Ο Π.Ο.Υ. είναι διακρατικός Οργανισμός, με έδρα την Γενεύη, και ανήκει στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών, με αρμοδιότητα την διεθνή δημόσια υγεία, έχοντας πλούσιο απολογισμό σε όλη του τη διαδρομή. Υπήρξε καθοριστικός στην εξάλειψη της ευλογιάς και στην οργάνωση του διεθνούς αγώνα κατά της εξάπλωσης μεταδοτικών ασθενειών, κυρίως του AIDS και του Έμπολα, της ελονοσίας και της φυματίωσης. Οι φτωχότερες χώρες του κόσμου, με πρώτες εκείνες της Υποσαχάριας Αφρικής, είχαν και έχουν συμπαραστάτη τους τον Οργανισμό αυτό.
Δυστυχώς, όμως, ο Π.Ο.Υ. υποχρηματοδοτείται, όπως προκύπτει και από το γεγονός ότι ο προϋπολογισμός του για την διετία 2020 – 2021 δεν φθάνει ούτε τα 5 δισεκατομμύρια δολάρια, για την ακρίβεια είναι 4,840 δισ. δολάρια, εκ των οποίων μόλις το ένα δισ. για έκτακτες ανάγκες, όπως η αντιμετώπιση της φονικής πανδημίας του κορονοϊού.
Με την ευκαιρία, λοιπόν, της επικείμενης Παγκόσμιας Ημέρας Υγείας, ένα από τα κύρια αιτήματά μας πρέπει να είναι η γενναία ενίσχυση του Π.Ο.Υ. από την παγκόσμια κοινότητα, ιδιαίτερα από τους έχοντες και κατέχοντες, τις πλούσιες χώρες. Δεδομένου δε του οικουμενικού χαρακτήρα του αιτήματος, να απαιτήσει η Ευρωπαϊκή Αριστερά την επιβολή ειδικού φόρου στις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες, ένα είδος Φόρου Τόμπιν για την διεθνή δημόσια Υγεία.
Σε ότι αφορά την δική μας χώρα και την ΕΕ τα άμεσα αιτήματα έχουν διατυπωθεί, κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, με πρώτο την ενίσχυση του ΕΣΥ μακροχρόνια και όχι περιστασιακά, μέχρι να περάσει η μπόρα.
Όσοι εξ ημών είμαστε υπέρ μιας κοινωνικής Ευρώπης, θα θέλαμε και την ενοποίηση των συστημάτων Υγείας της ΕΕ. Αφού υπάρχει τραπεζική ένωση, γιατί όχι και ενοποίηση των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, της εργασίας συμπεριλαμβανομένης, με την καθιέρωση ευρωπαϊκών συλλογικών συμβάσεων.
Καταλήγοντας, προτείνω να προβούμε σε δράσεις, όχι ανέξοδες, αλλά με αιτήματα. Να βγούμε στα μπαλκόνια χειροκροτώντας τον Π.Ο.Υ. και τους ανθρώπους του, που είναι όλο το νοσηλευτικό προσωπικό παγκοσμίως, αλλά και απαιτώντας την έμπρακτη στήριξή τους, με ενίσχυση και των εθνικών συστημάτων υγείας.
Ο δε Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων και το προεδρείο, στις 7 Απριλίου να οργανώσουν σύντομη ειδική συζήτηση και να φωτιστεί η πρόσοψη του μεγάρου της Εθνικής Αντιπροσωπείας με την σημαία του Π.Ο.Υ. ή τουλάχιστον του ΟΗΕ, ως ελάχιστη ένδειξη παγκόσμιας αλληλεγγύης.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ
