Η Νέα Δημοκρατία ως γνωστόν έχει δύο αντιπροέδρους: τους κυρίους  Άδωνι Γεωργιάδη και Κωστή Χατζηδάκη. Οι οποίοι διασώθηκαν του ανασχηματισμού επειδή απλώς είναι αντιπρόεδροι με ρόλο στις εσωκομματικές ισορροπίες.

Η «διάσωση» Γεωργιάδη ξεκίνησε λίγους μήνες μετά τον σχηματισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη, όταν του αφαιρέθηκαν ουσιαστικά όλες οι αρμοδιότητες σε θέματα επενδύσεων και πέρασαν στους υφυπουργούς του. Κι αυτό σχετιζόταν με την περιορισμένη αποτελεσματικότητα, που ήταν αντιστρόφως ανάλογη των δημόσιων τηλεοπτικών παρεμβάσεών του.

Αντιθέτως, η μετακίνηση Χατζηδάκη από το υπουργείο Ενέργειας στο Εργασίας επιδέχεται πολλών αναγνώσεων. Η επικρατέστερη εκδοχή σχετίζεται με την ιδεολογική προσήλωσή του στον νεοφιλελευθερισμό και την αποστολή να προχωρήσει σε δραστική αντιμεταρρύθμιση στις εργασιακές σχέσεις αλλά και στη δρομολόγηση του ιδιωτικού πυλώνα επικουρικής ασφάλισης.

Όμως αυτό αφορά το φαίνεσθαι. Γιατί ο Χατζηδάκης δεν φεύγει ως επιτυχημένος από το υπουργείο Ενέργειας. Ειδικά στον ενεργειακό τομέα, με την αύξηση του ΕΤΜΕΑΡ, έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων από τους παραγωγούς ΑΠΕ, με αποκορύφωμα την επιστολή στον ίδιο τον Μητσοτάκη του γαλλικού κολοσσού Voltalia. Η εταιρεία ουσιαστικά απέσυρε το σχέδιό της για επενδύσεις 2 δισ. σε ΑΠΕ στην Ελλάδα.

Ακόμη, με την εισαγωγή του λεγόμενου target group ο Κ. Σκρέκας θα βρεθεί σύντομα στην ανάγκη αύξησης των τιμών ρεύματος, μια και οι χονδρεμπορικές τιμές ρεύματος έχουν εκτοξευθεί, ενώ και στο πολεοδομικό κομμάτι ο Χατζηδάκης αφήνει πίσω πολλά προβλήματα.

Η ιδεοληψία του δεν σημαίνει ότι θα τα καταφέρει στα εργασιακά.

Για το καυτό μέτωπο των συντάξεων, την καυτή πατάτα θα διαχειριστεί ο σημιτικός υφυπουργός καθηγητής Τσακλόγλου.

Οψόμεθα...