Φέτος πέρασα μια βδομάδα διακοπές στο Σχίνο στην περιφέρεια της Κορινθίας από την πλευρά της Αττικής. Μόλις 1-1,30 ώρα από την Αθήνα και παρ’ όλα αυτά έχεις την αίσθηση ότι είσαι πολύ μακριά, ίσως σε κάποιο νησί. Κυριολεκτικά δεκάδες παραλίες με αποστάσεις λίγων εκατοντάδων μέτρων η μια από την άλλη με πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα. Αρχαιολογικοί χώροι και τοπία απίστευτης ομορφιάς. Και ακόμα, ελεύθερο κάμπινγκ, στη σημερινή Ελλάδα που ξεπουλιούνται όλα στους ιδιώτες μεγαλοκαρχαρίες.
Ο Κορινθιακός Κόλπος είναι κλειστή και πολύ βαθιά θάλασσα (μέγιστο βάθος 910 μέτρα). Αρχίζει από το Ιόνιο πέλαγος, δυτικά, και καταλήγει στον Ισθμό της Κορίνθου, ανατολικά. Ο κόλπος είναι μια από τις πιο σεισμογενείς περιοχές στην Ευρώπη με ενεργά ρήγματα, μεγάλες κατακόρυφες και οριζόντιες παραμορφώσεις, χερσαίες και υποθαλάσσιες κατολισθήσεις, μέχρι και τσουνάμι εμφανίζονται. Η δράση των υποθαλάσσιων ρηγμάτων έχει σαν αποτέλεσμα τη συνεχή βύθιση του βυθού του Κορινθιακού Κόλπου με ρυθμό 3,6 μέτρα στα 1000 χρόνια.
Ο άλλοτε πάµπλουτος Κορινθιακός κόλπος σε βιοποικιλότητα κατάντησε φτωχός , µε φθίνοντα ζωικά αποθέματα, µε βάναυσα αλλοιωμένες τις ακτές του, μολυσμένος από αλόγιστες βιομηχανικές δραστηριότητες και υπεραλύευση. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια, σύλλογοι, φορείς και διεθνείς οργανώσεις δραστηριοποιούνται σε μια πολυμέτωπη δράση.
Η σημαντικότερη πηγή ρύπανσης του Κορινθιακού Κόλπου είναι το εργοστάσιο παραγωγής αλουµίνας και αλουµινίου «ΑΛΟΥΜΙΝΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΟΣ Α.Ε.» (ΑΤΕ), το οποίο βρίσκεται στα Άσπρα Σπίτια Βοιωτίας (βόρειος Κορινθιακός).
Η κόκκινη λάσπη (red mud) προκύπτει ως στερεό απόβλητο κατά τη διαδικασία παραγωγής αλουµίνας/αλουµινίου από βωξίτη. Κανείς δεν γνωρίζει τις επιπτώσεις από την κληρονοµιά ρύπανσης που έχουν αφήσει πίσω τους οι εκατοµµύρια τόνοι κόκκινης λάσπης που καλύπτουν το βυθό του Κορινθιακού. Η κόκκινη λάσπη χαρακτηρίζεται από υψηλές συγκεντρώσεις βαρέων μετάλλων και η επίδραση της κόκκινης λάσπης στους θαλάσσιους οργανισμούς και κατ’ επέκταση στη δημόσια υγεία, μέσα από τη χρόνια κατανάλωση αλιευμάτων από την περιοχή, δεν έχει μελετηθεί συστηματικά.
Μερικές από τις επιπτώσεις της τοξικότητας των βαρέων μετάλλων στους οργανισμούς είναι η μείωση της ανάπτυξης, οι αλλαγές στο μεταβολισμό αλλά και οι διαταραχές στην αναπαραγωγή και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Παρ’ όλα αυτά, στα νερά του Κορινθιακού βρίσκουν καταφύγιο τα τέσσερα είδη δελφινιών που βρίσκουµε στη Ελλάδα, τα κοινά δελφίνια, τα ζωνοδέλφινα, τα σταχτοδέλφινα και τα ρινοδέλφινα. Ιδιαίτερα για το κοινό δελφίνι, ο Κορινθιακός αποτελεί µια από τις σηµαντικότερες περιοχές σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Η φύση λοιπόν το παλεύει… εμείς;
Για περισσότερες φωτογραφίες κλικ εδώ.
