Μοντέλο διαφάνειας Χονγκ Κονγκ είπε στη Βουλή ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης ότι καθιερώνεται στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, με το νομοσχέδιο για το «επιτελικό κράτος». Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο Χονγκ Κονγκ. Ξέρουμε όμως ότι στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός συγχωνεύει όλες τις ελεγκτικές αρχές σε μία, τον επικεφαλής της οποίας διορίζει ο ίδιος. Και αυτός ο επικεφαλής, που μάλλον φωτογραφίζεται στο νομοσχέδιο και είναι προσωπικός του φίλος, θα μπορεί στη συνέχεια να διορίσει τους προϊσταμένους που θέλει και θα μπορεί επίσης να μείνει στο συγκεκριμένο πόστο 10 χρόνια. Ξέρουμε ότι με τον τρόπο αυτό εξουδετερώνεται πλήρως η Γενική Επιθεώρηση Δημόσιας Διοίκησης, η προϊσταμένη της οποίας στοχοποιήθηκε κατά κόρον στο παρελθόν. Εξουδετερώνονται επίσης τα σώματα που κάνουν ελέγχους στις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, τα δημόσια έργα και τις μεταφορές. Ξέρουμε ότι στις διευθύνσεις της νέας Αρχής θα μπορούν να τοποθετούνται και ιδιώτες - προφανώς υπάρχουν πολλά μεγαλοδικηγορικά γραφεία που ενδιαφέρονται.

Τι σημαίνει πρακτικά όλο αυτό; Όπως κατήγγειλε χθες η γενική επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης Μαρία Παπασπύρου, δεκάδες υποθέσεις που βρίσκονται υπό έρευνα κινδυνεύουν να πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων, καθώς κανένα όργανο στον νέο φορέα δεν έχει αυτή την αρμοδιότητα. Οι εισαγγελείς που χειρίζονται τις υποθέσεις διαφθοράς θα μείνουν χωρίς υποστήριξη. Και βεβαίως, αν η κυβέρνηση ήθελε να προχωρήσει η διερεύνηση των υποθέσεων διαφθοράς, θα ξεκινούσε από εκεί την επιχειρηματολογία της. Αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε.

Δεν είναι σαφές πώς είναι η διαφάνεια τύπου Χονγκ Κονγκ. Ένα είναι δεδομένο: αν τα είχε κάνει αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είχε βουίξει ο τόπος. Για μήνες.