Όπως αναφέρει ο Χρ. Στάικος:

"Η επίτευξη συμφωνίας με την πΓΔΜ αποτελεί ιστορικό γεγονός και δικαίωση του προοδευτικού χώρου στη χώρα μας που διαχρονικά υποστήριζε μια τέτοια εξέλιξη. 

Πολύ δε περισσότερο για όσους υποστήριζαν και οφείλουν να υποστηρίζουν ότι αυτά αποτελούν θέματα αρχής. 

Ήταν το 2000, όντας τότε μέλος της Νεολαίας ΣΥΝ, που δώσαμε σαν κόμμα μια μάχη για την μη αναγραφή του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες που προέκρινε εκείνη την περίοδο το ΠΑΣΟΚ και η κυβέρνηση Σημίτη. Όταν τότε μάλιστα, πολλοί από το ΠΑΣΟΚ είχαν κρυφτεί και δεν το υπερασπίζονταν. Και πράξαμε ορθά παρόλο που διαφωνούσαμε με τη συνολική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Δεν βάλαμε προαπαιτούμενο να φύγει η τότε κυβέρνηση για να ψηφίσουμε.

Και είναι θετικό που και η απόφαση της ΔΗΜΑΡ κινείται ακριβώς σε αυτή τη λογική για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Ωστόσο, κάποιοι στη ΔΗΜΑΡ, όπως για παράδειγμα ο Θ. Μαργαρίτης, που τότε βρίσκονταν στον ΣΥΝ και υπερασπίζονταν αυτή τη λογική, ενώ λένε ότι συμφωνουν με την λύση που φέρνουμε για το Μακεδονικό, θέτουν ως προϋπόθεση για την ψήφισή της «να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές». Με αυτή τους τη θέση, δεν ξέρω «αν βλέπουν κάποιο δέντρο, αλλά σίγουρα χάνουν το δασος». Σε αντίθεση με αυτό που έπραξαν όταν ήταν τότε στο ΣΥΝ και υποστήριζαν από θέσεις αρχής μια προοδευτική μεταρρύθμιση."