to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Δεν μπορεί όταν όλα τριγύρω αλλάζουν το κόμμα μας να μένει ίδιο

Δεν εργαζόμαστε για να πείσουμε τους πολίτες ότι εμείς θα είμαστε "η λιγότερο κακή λύση", αλλά για να τους πείσουμε ότι έχουμε όραμα, σχέδιο, πολιτικό προσωπικό, ήθος και αποφασιστικότητα - Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να παίξει πρωτεύοντα ρόλο σ’ αυτή τη νέα κατάσταση ανταποκρινόμενος στα νέα καθήκοντα που η κοινωνία τον καλεί να αναλάβει. Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, με αριστερό προοδευτικό πρόσημο


Η αποδόμηση της κυβέρνησης της Ν.Δ. εξελίσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Η ανεργία μεγεθύνεται, οι εργαζόμενοι διαπιστώνουν ότι επιχειρείται η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, η οικονομία κινείται με τη δυναμική που είχε αποκτήσει το διάστημα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, στο προσφυγικό η κυβέρνηση αυτοσχεδιάζει και έχει στρέψει εναντίον της τους πιο φανατικούς υποστηρικτές της, στα εθνικά απλά απουσιάζει, αντί “αριστείας” διορίζει τους κολλητούς, η Παιδεία μπαίνει σε τροχιά απαξίωσης και ρουσφετιών προς όφελος ιδιωτικών κολεγίων, στην Υγεία υπάρχουν νοσοκομεία που αδυνατούν να λειτουργήσουν, η αστυνομία κυνηγά οποιονδήποτε άλλο εκτός από το κοινό έγκλημα και τους ναρκεμπόρους... Η αδυναμία άρθρωσης πειστικού λόγου οδηγεί υπουργούς ακόμα και σε ανιστόρητες και επικίνδυνες δηλώσεις (Γεραπετρίτης για ευθύνες της απλής αναλογικής στην άνοδο του Χίτλερ και στον Εμφύλιο...).

“Ωραία”, αλλά εμείς τι κάνουμε; Περιμένουμε να καταρρεύσει η κυβέρνηση απλά για να έρθουμε ως η “μόνη λύση”; Χαιρόμαστε που οι πολίτες που ψήφισαν Ν.Δ. τώρα “τιμωρούνται” για την επιλογή τους; Βγαίνουμε “αραιά και που” στα κανάλια για να δηλώσουμε δικαιωμένοι;

Ευτυχώς όχι. Ευτυχώς δεν εργαζόμαστε για να πείσουμε τους πολίτες ότι εμείς θα είμαστε “η λιγότερο κακή λύση”, αλλά για να τους πείσουμε ότι έχουμε όραμα, σχέδιο, πολιτικό προσωπικό, ήθος και αποφασιστικότητα. Εμείς απευθυνόμαστε στην ελληνική κοινωνία έχοντας (για πρώτη φορά) και κυβερνητική εμπειρία. Έχοντας θετική και αρνητική εμπειρία, αλλά σίγουρα “έχοντας εμπειρία”... Ξέρουμε καλά ότι θα στηριχθούμε κυρίως στα “χαμηλά και μεσαία” κοινωνικά στρώματα, αλλά εμείς ενδιαφερόμαστε και για την υγιή επιχειρηματικότητα. Ναι, πρώτη μας μέριμνα θα είναι “της Γης οι κολασμένοι”, οι άνεργοι, οι χαμηλόμισθοι, οι συνταξιούχοι και η νεολαία, αλλά εμείς θα δώσουμε την ευκαιρία και τα μέσα σε καθέναν που έχει μια αναπτυξιακή ιδέα να προσπαθήσει να την υλοποιήσει. Εμάς έχουν λόγο να μας φοβούνται αυτοί που έχουν μάθει στη λογική του “πάρε-δώσε”, της διαφθοράς και της διαπλοκής, αυτοί που οικοδομούν κέρδη πάνω στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων και όχι επενδύοντας στην τεχνολογία, στο ανθρώπινο δυναμικό και στην εξωστρέφεια.

Το εύστοχο και διαχρονικό ερώτημα «τι να κάνουμε;» είναι σήμερα ιδιαίτερα επίκαιρο.

Πρώτον, για ένα κόμμα της Αριστεράς του 21ου αιώνα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ποια είναι η στρατηγική μας στόχευση, ποιο είναι το σύγχρονο γειωμένο όραμά μας, σε ποια κοινωνία προσβλέπουμε. Η απάντησή μας είναι «ελευθερία και ισότητα» ή, πιο απλά, ο συνεχής αγώνας για μια κοινωνία όλο και πιο δημοκρατική, με όλο και πιο μειωμένες τις ανισότητες. Με προσθήκη την οικολογική εγρήγορση και την ηθική στην πολιτική.

Σ’ αυτό το “οραματικό έδαφος” θα γίνει η συνάντησή μας με την κοινωνία, γιατί αυτό θέλουν οι πολίτες. Για να συναντηθούμε, όμως, πρέπει να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα στη σωστή κατεύθυνση.

Πρώτα, πρέπει να καταλάβουμε τι δεν κάναμε σωστά ή τι δεν επικοινωνήσαμε σωστά. Μετά να το διορθώσουμε. Όλα αυτά είναι ευκαιρία να τα συζητήσουμε και να τα αποφασίσουμε στο συνέδριό μας. Όλοι εργαζόμαστε για ένα μαζικό, ενωτικό συνέδριο διεύρυνσης, ανασυγκρότησης και μετασχηματισμού. Είναι κοινός τόπος ότι τίποτα δεν είναι όπως ήταν πριν από κάποιες δεκαετίες. Η Αριστερά δοκιμάστηκε σε κυβερνητικές ευθύνες και, βασικά, πέτυχε. Στη διάρκεια της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας γίναμε όλοι σοφότεροι σε ό,τι αφορά τις απαιτήσεις και τις διεκδικήσεις της κοινωνίας, μάθαμε πώς τίθεται η οικονομία σε πορεία δίκαιης ανάπτυξης και μεγέθυνσης σε όφελος των πολλών. Μάθαμε να συνδυάζουμε το οραματικό με το εφικτό.

Η χώρα μας άλλαξε τα τελευταία χρόνια. Βγήκε από τα Μνημόνια, ανέπτυξε πρωτοβουλίες, ανέκτησε κύρος, βάθυνε δημοκρατικούς θεσμούς. Επίσης, άλλαξαν πολλά στο παγκόσμιο περιβάλλον. Δεν μπορεί όταν όλα τριγύρω αλλάζουν το κόμμα μας να μένει ίδιο. Δεν είναι λειτουργικό, δεν είναι αποτελεσματικό, δεν είναι σύγχρονο. Στην πορεία που όλοι μαζί θα κάνουμε είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί όλοι να συμφωνούμε σε όλα. Στην Αριστερά άλλωστε το έχουμε να διαφωνούμε, να συζητούμε, να συνθέτουμε και να συνεχίζουμε. Δεν είμαστε και δεν θέλουμε να είμαστε “μονολιθικό κόμμα”. Θέλουμε όμως να είμαστε ένα κόμμα της Αριστεράς και της προόδου το οποίο θα μπορεί να έχει μέλη όσους συμφωνούν με τις βασικές αρχές και κατευθύνσεις του κόμματός μας. Έτσι άλλωστε ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ από την αρχή του, ένα “πολύχρωμο” κόμμα που συμφωνούσε στα βασικά, αλλά ο καθένας είχε και τις επιμέρους προσωπικές απόψεις, ευαισθησίες, επιλογές.

Σήμερα η κυβέρνηση φροντίζει με την πρακτική της να μας θυμίζει ότι “η Δεξιά δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά” - ορισμένες φορές μας θυμίζει και τι σημαίνει Ακροδεξιά... Μας θυμίζει τι σημαίνει “δεξιό κομματικό κράτος”, τι σημαίνουν οι “κολλητοί”, τι “οικογενειοκρατία”, τι “αριστεία”. Αυτά δεν είναι ανεκτά από τη δημοκρατική πλειονότητα των πολιτών. Στην πράξη, στην κοινωνία φαίνεται ότι ενεργοποιούνται αυτά που θα μπορούσαν να ονομαστούν “αντιδεξιά κοινωνικά αντανακλαστικά”. Επανέρχονται μνήμες από πρακτικές του παρελθόντος οι οποίες (με τη “βοήθεια” και ορισμένων ΜΜΕ) είχαν ξεχαστεί. Όσο κι αν τα συστημικά ΜΜΕ αποκρύπτουν την αλήθεια, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λειτουργούν, όλο και πιο συχνά, ως πολλαπλασιαστές μιας αδέσμευτης ενημέρωσης η οποία αποκτά όλο και περισσότερους κοινωνούς.

Όλος αυτός ο δημοκρατικός κόσμος βλέπει στην κυβερνητική πρακτική τον λόγο για τον οποίο πρέπει να επιδιώξει σύντομα μια αλλαγή στην κυβερνητική πορεία. Ο καλπάζων νεοφιλελευθερισμός, που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα, που λειτουργεί ακόμα και σαν πλασιέ συμφερόντων κολεγίων, που οδηγεί τη χώρα μας σε ρόλο “προβλέψιμου παρατηρητή” στα εθνικά ζητήματα, που ενισχύει στην πράξη την άρθρωση ρατσιστικού και ξενοφοβικού λόγου, όλα αυτά οδηγούν πλατιές κοινωνικές μάζες σε μια κατεύθυνση: την αντιπαράθεση με τον νεοφιλελευθερισμό, την αναζήτηση νέου πολιτικού αφηγήματος, την οραματική ενότητα των αριστερών και δημοκρατικών δυνάμεων, την ανάδειξη ιδεών και πρακτικών που θα μας “ξεκολλήσουν” από τη στασιμότητα και θα μας οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αύριο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να παίξει πρωτεύοντα ρόλο σ’ αυτή τη νέα κατάσταση ανταποκρινόμενος στα νέα καθήκοντα που η κοινωνία τον καλεί να αναλάβει. Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς ιδεολογικές παρωπίδες, με αριστερό προοδευτικό πρόσημο, το επερχόμενο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ είμαι σίγουρος ότι θα ανταποκριθεί στα “θέλω” της κοινωνίας. Εμείς, ενωτικά, αριστερά, χωρίς να αποκρύπτουμε τις επιμέρους απόψεις μας, είμαστε έτοιμοι για το μεγάλο βήμα.

* Ο Γιάννης Μπαλάφας είναι βουλευτής Νοτίου Τομέα Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)