to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

Δεν είναι μόνο ο Κουφοντίνας

Στο κράτος δικαίου η προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων περιλαμβάνει και την πλειοψηφία και τη μειοψηφία, και τους εγκληματίες και τους μη εγκληματίες, αλλά και το ίδιο το Κράτος, που δεν μπορεί να μην εγγυάται τέτοια δικαιώματα, ούτε να παραβιάζει τους νόμους που το ίδιο θεσπίζει


Η απεργία πείνας αποτελούσε πάντα ένα ισχυρό εργαλείο πίεσης και διεκδίκησης θεμελιωδών συνήθως δικαιωμάτων των κρατουμένων προς τις διοικήσεις των φυλακών είτε προς το κράτος γενικά. Σήμερα βρισκόμαστε ενώπιον άλλης μιας περίπτωσης απεργίας πείνας, αυτής του Δημήτρη Κουφοντίνα, που έχει ως αιτία την άρνηση ικανοποίησης του αιτήματός του, να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, άρνηση που αιτιολογείται επίσημα με μια σειρά από αντιφατικές συχνά αιτιάσεις οι οποίες όμως βρίσκονται μακράν του κράτους δικαίου.

Ειδικότερα, διαπιστώνονται ζητήματα που θέτουν σε δοκιμασία θεμελιακές για μια το κράτος δικαίου εγγυήσεις και αρχές. Βρισκόμαστε ενώπιον του παράδοξου για μια Δημοκρατία φαινομένου, άνθρωποι που με άμεσο ή έμμεσο τρόπο έχουν πέσει θύματα τρομοκρατίας, να αποφασίζουν για τους θύτες εγκλημάτων τρομοκρατίας, ζήτημα που υπερβαίνει τις εγγυήσεις ενός κράτους δικαίου.

Επίσης, στο κράτος δικαίου η προστασία θεμελιωδών δικαιωμάτων περιλαμβάνει και την πλειοψηφία και τη μειοψηφία, και τους εγκληματίες και τους μη εγκληματίες, αλλά και το ίδιο το Κράτος, που δεν μπορεί να μην εγγυάται τέτοια δικαιώματα, ούτε να παραβιάζει τους νόμους που το ίδιο θεσπίζει και κυρίως, δεν μπορεί να νομοθετεί με βάση ατομικές περιπτώσεις. Στο κράτος δικαίου η Διοίκηση δεν μπορεί να επικαλείται το έγκλημα του κρατούμενου ως κριτήριο για τη μεταχείρισή του, πόσο μάλλον δεν μπορεί να καλλιεργεί φραστικούς λαϊκισμούς με εκφράσεις τύπου «πολυδολοφόνος» που απαξιώνουν τον νομικό μας πολιτισμό.

Στην πραγματικότητα στην περίπτωση Κουφοντίνα διαφαίνεται μια ανταποδοτική λογική με εκδικητικό χαρακτήρα, μια παραλλαγή βεντέτας, που αποκαλύπτει πως αντιλαμβάνονται τη Δικαιοσύνη οι έχοντες την εξουσία του αποφασίζειν.

Αλλά τι θα προκαλούσε η διασφάλιση μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης σε έναν κρατούμενο ισοβίτη καταδικασμένο για εγκλήματα τρομοκρατίας; Εδώ και χρόνια «διάσημοι» κρατούμενοι και άλλοι, προέβησαν σε απεργίες πείνας, επειδή έτυχαν δυσμενούς μεταχείρισης σε κρίσιμες στιγμές της έκτισης ποινής ή κράτησής τους (από αυτήν του πρώην πρύτανη του Παντείου το 2007 έως αυτήν του Νίκου Ρωμανού το 2015 ή εκείνες των Νίκου Μαζιώτη  ή και της Πόλας Ρούπα και πιο πρόσφατα του Βασίλη Δημάκη).

Η θετική έκβαση όλων αυτών των περιπτώσεων με εξαίρεση του πρώην πρύτανη του Παντείου, μας δείχνει, ότι η αναγνώριση των δικαιωμάτων των παραπάνω κρατουμένων δεν εμπόδισε τη λειτουργία των φυλακών, δεν έθεσε σε κίνδυνο την πειθαρχία και την ασφάλεια τους και κυρίως, καθόλου δεν υπονόμευσε το κύρος του κράτους. Αντίθετα, ξέρουμε ότι η τακτική της αναλγησίας δεν δικαιώνει τα θύματα, δεν αποτρέπει άλλα εγκλήματα και επιτείνει την ένταση.

Αλλά δεν είναι μόνον ο Κουφοντίνας, που τα εγκλήματά του προκαλούν παρανόμως δυσμενή μεταχείριση. Ένας άλλος «διάσημος» κρατούμενος, ο Νίκος Παλαιοκώστας αποτελεί ένα ακόμα δείγμα της αναλγησίας των αρχών, της υπερβολής αλλά και ενός νομικού πολιτισμού που αντιφάσκει με τα ισχύοντα: ο Παλαιοκώστας εκτίει μακροχρόνια ποινή, δεν έχει διαπράξει φόνο και δεν του έχει χορηγηθεί ποτέ άδεια από όσο πληροφορούμαστε και τέλος, του απορρίφθηκε το αίτημα της αποφυλάκισης με όρους που κατά το νόμο είχε δικαίωμα.

Οι περιπτώσεις αυτές αποκαλύπτουν μια γενικότερη πρακτική και μια αντίληψη που θέλει ισοβίτες και βαρυποινίτες να ζουν ανάλογα με τη βούληση των αρμοδίων και όχι του νόμου. Είναι η περίπτωση όπου η επίκληση του νόμου είναι προσχηματική και οδηγεί στην ουσιαστική παραβίασή του με πολύ δυσμενείς επιπτώσεις. Και αυτό πρέπει να σταματήσει άμεσα. Ας γίνει με τον Κουφοντίνα η αρχή.

tags: άρθρα

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)