Ο ειδικός φρουρός Επαμεινώνδας Κορκονέας σημαδεύει και πυροβολεί σε ευθεία βολή στην καρδιά, τον 15χρονο Αλέξη Γρηγορόπουλο, λίγο μετά τις 9 το βράδυ στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα (οδός Αλέξη Γρηγορόπουλου πλέον) και Μεσολογγίου. Η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά του και η δολοφονία του διαπέρασε όλη την ελληνική κοινωνία. Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η ΑΥΓΗ» Νίκος Μορφονιός ειδοποιεί τον «105.5 Στο Κόκκινο» και λίγο αργότερα ο Γιώργος Κυρίτσης δίνει την είδηση στον 'αέρα'.
Το χρονικό της εξέγερσης, όπως το θυμάται ο Νίκος Μορφονιός. «Μόλις έμαθα τι συνέβη μου φάνηκε εξωπραγματικό. Αυτομάτως μου ήρθαν στο μυαλό οι δολοφονίες του Καλτεζά, του Κουμή και της Κανελλοπούλου. Μια αυθόρμητη πορεία ξεκινά από τα Εξάρχεια, μαζεύεται κόσμος μέσα στο Πολυτεχνείο, καταλήψεις διοργανώνονται σε Πολυτεχνείο, ΑΣΟΕΕ και Νομική. Οι συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής εξαπλώνονται σε όλο το κέντρο της Αθήνας. Το επόμενο πρωί διοργανώνεται μια μεγάλη πορεία προς τη ΓΑΔΑ. Τα ΜΑΤ προσπαθούν να την κόψουν, νέες συγκρούσεις, χημικά και μολότοφ. Και μόλις λίγες ώρες μετά τη δολοφονία του Αλέξη, ένας άνδρας των ΜΑΤ σηκώνει το όπλο του και εκεί κι απαθανατίζεται από τον φακό του φωτορεπόρτερ Κώστα Τσιρώνη, σε μια φωτογραφία που κάνει το γύρο του κόσμου.
*Ακούστε ολόκληρη τη ραδιοφωνική συνέντευξη του Νίκο Μορφονιού στην εκπομπή «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο και στη Τζούλυ Τσίγκα για τις μέρες του Δεκέμβρη του 2008
Ένα πολύμορφο ποτάμι βγήκε στο δρόμο για μέρες, για εβδομάδες. Τα συστημικά ΜΜΕ που τις πρώτες δύο ημέρες είχαν προσπαθήσει να αλλοιώσουν την πραγματικότητα – με πρώτο το MEGA που αλλοίωσε το βίντεο ντοκουμέντο της δολοφονίας – αναγκάζονται να αποτυπώσουν την πραγματικότητα. Εξάλλου η τεράστια συμμετοχή του κόσμου στις διαδηλώσεις αλλά και οι κινητοποιήσεις σε όλες τις γειτονιές κάνουν περιττή την ενημέρωση από τα συστημικά ΜΜΕ. Ο καθένας συνειδητοποιεί τι γίνεται από τη γειτονιά του.
Μαθητές, φοιτητές, μεγαλύτεροι σε ηλικία που σηκώθηκαν από τον καναπέ, μετανάστες δεύτερης γενιάς έσπαγαν στους δρόμους κάθε μέρα και κάθε νύχτα την παραπληροφόρηση των συστημικών καναλιών».
Οι μαθητές ταυτίστηκαν αυθόρμητα με τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Στην κηδεία του στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου, ο θρήνος και η θλίψη δίνουν τη θέση τους στην οργή. Μυρίζει μπαρούτι. Ακολουθούν νέες συγκρούσεις. Και λίγες ημέρες μετά, στην οδό Αχιλλέως αστυνομικοί επιχειρούν και πάλι να χρησιμοποιήσουν τα όπλα τους.
Στις 8 Δεκεμβρίου το χριστουγεννιάτικο δέντρο στην Πλατεία Συντάγματος τυλίγεται στις φλόγες. Και από τον Ιανουάριο νέες καταλήψεις. Στη Λυρική Σκηνή, με κινητοποιήσεις που αφήνουν εμβρόντητες και τις αστυνομικές δυνάμεις, στην Ένωση Συντακτών αλλά και στη ΓΣΕΕ.
Ο Δεκέμβρης του 2008 δημιούργησε μια δυναμική ριζοσπαστικοποίησης. Ένα αντι-συναινετικό ρεύμα. Άφησε το δικό του αποτύπωμα στα νέα παιδιά αλλά και σε ενήλικες».
