«Στην τελική ευθεία μπαίνει η δίκη της Χρυσής Αυγής με την εξέταση των μαρτύρων υπεράσπισης κατά την οποία το δικαστήριο θα έχει για πρώτη φορά μπροστά του χρυσαυγίτες που θα υποχρεωθούν να αποκαλύψουν το πραγματικό πρόσωπο της Χ.Α. Ήδη το δικαστήριο έχει πλήρη εικόνα για την εγκληματική δράση αλλά και τον τρόπο λειτουργίας της οργάνωσης». Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Δημήτρης Ψαρράς, μίλησε χθες στην εκπομπή «ιστορίες που γράφουν Ιστορία» Στο Κόκκινο, με την Τζούλυ Τσίγκα. Το τελευταίο βιβλίο του «Ο Αρχηγός – το αίνιγμα του Ν. Μιχαλολιάκου» (εκδόσεις Πόλις) είναι αφιερωμένο στη Μάγδα Φύσσα. Μια φωτεινή φυσιογνωμία, όπως την χαρακτηρίζει ο ίδιος.
Η μη μετάδοση της δίκης αποτελεί ένα μεγάλο λάθος και απέναντι στην ιστορία του τόπου. Άλλες εμβληματικές δίκες είχαν μεταδοθεί και καθημερινά εκδίδονταν τα πρακτικά τους. Τώρα δε μεταδίδεται γιατί οι ίδιοι οι χρυσαυγίτες κατηγορούμενοι αφενός δεν παρίστανται, αφετέρου έδωσαν λυσσαλέα μάχη να μην υπάρξει ούτε μαγνητοφώνηση της ακροαματικής διαδικασίας. Έτσι η δίκη πέρασε λίγο στα δημοσιογραφικά αζήτητα, απ' την άλλη όμως ήταν και η πρώτη απόδειξη ενοχής των κατηγορουμένων.
Σήμερα η δίκη δεν καθυστερεί. Έχουμε 12 με 15 δικάσιμες το μήνα, ένας ρυθμός εξοντωτικός και για το δικαστήριο και για τους παράγοντες της δίκης. Τις όποιες καθυστερήσεις τις έχει επιδιώξει η Χ.Α., όπως έκανε και το 2016 στην μεγάλη απεργία των δικηγόρων όταν ενώ η Πολιτική Αγωγή πήρε εξαίρεση προκειμένου να συνεχιστεί η δίκη, οι συνήγοροι των χρυσαυγιτών δεν έκαναν το ίδιο, με αποτέλεσμα η δίκη να διακοπεί για 6-7 μήνες. Επίσης με τα αναγνωστέα, η Χρυσή Αυγή καθυστέρησε όσο μπορούσε, ζητώντας να αναγνωστούν άσχετα έγγραφα. Ταυτόχρονα, όμως στα αναγνωστέα παρουσιάστηκαν σημαντικά ντοκουμέντα που έχουν αντληθεί από τους Η/Υ και από τα σπίτια των κατηγορουμένων, βίντεο, έγγραφα κλπ.
Τώρα μπαίνουμε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα φάση, αυτή των μαρτύρων υπεράσπισης. Για πρώτη φορά το δικαστήριο θα έχει μπροστά του χρυσαυγίτες, οι οποίοι θα υποχρεωθούν να αποκαλύψουν το πραγματικό πρόσωπο της οργάνωσης.
Όλο αυτό τον χρόνο μέχρι σήμερα, η δίκη έχει βγάλει αδιάσειστα στοιχεία και το δικαστήριο έχει πλήρη εικόνα για την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής αλλά και για τον τρόπο λειτουργίας της. Αυτό που κρίνεται είναι αν υπάρχει μια εγκληματική οργάνωση που διαπράττει όλα αυτά τα εγκλήματα.
Στο τελευταίο βιβλίο μου «Ο αρχηγός» το ερώτημα στο οποίο προσπαθώ να απαντήσω είναι πώς από το 1980 που βρισκόταν στο περιθώριο, η Χρυσή Αυγή μετασχηματίστηκε σε κόμμα, και μάλιστα 3η δύναμη στη Βουλή, κάτι που δε θα γινόταν χωρίς τον Μιχαλολιάκο. Και στη δίκη, με βάση αυτά που έχουν εισφερθεί, φαίνεται πως υπάρχει ιεραρχία κατεύθυνσης. Νομίζω εκεί θα καταλήξει και το δικαστήριο, ότι χωρίς τον Μιχαλολιάκο και χωρίς τον στενό πυρήνα δεν υπάρχει Χρυσή Αυγή. Υπήρχε ουσιαστικά μία ομάδα εφόδου, του Πειραιά, υπό τους Λαγό, Δεβελέκο κλπ, που μεταφέρεται ως μηχανοκίνητο τάγμα στη Βόρεια Ελλάδα ή στα νησιά του Αιγαίου. Κι αυτό δείχνει την αδυναμία της οργάνωσης. Δεν πρόκειται για ένα κίνημα εγκληματιών.
Εκμεταλλεύονται κάθε είδους κινητοποίηση με εθνικιστικό ή αντιαριστερό χαρακτήρα για να μπει σ' αυτήν προσπαθώντας έτσι να νομιμοποιήσει και την πολιτική παρουσία της. Οι σχεδιασμοί της Χρυσής Αυγής σχετίζονται με τις εκλογές γι' αυτό και θα ήθελα να βλέπω όλες τις πλευρές του συνταγματικού τόξου να έχουν κοινή στάση σ' αυτό το θέμα.
