«Θέλω να πιστεύω ότι οι πολίτες θα συμμετάσχουν στις ευρωεκλογές. το να μην ψηφίσει κάποιος είναι σαν να κλωτσάει τη δημοκρατία. Απεμπολεί ένα δικαίωμα το οποίο κερδήθηκε με πολλούς αγώνες και με πολύ πόνο», τονίζει ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ/Προοδευτική Συμμαχία για τις ευρωεκλογές, Δημήτρης Πλουμπίδης, στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ο διαπρεπής ψυχίατρος και πανεπιστημιακός πιστεύει «ότι τα θετικά οικονομικά αποτελέσματα που έχει επιτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ θα λειτουργήσουν υπέρ του» και ότι «η προσπάθεια της ΝΔ, αλλά και του ΚΙΝΑΛ, να μηδενίσουν το έργο του θα ενοχλήσει τους πιο πληροφορημένους ψηφοφόρους».

Άμεση προτεραιότητά του εφόσον εκλεγεί στο Ευρωκοινοβούλιο θα είναι η συμμετοχή του στη σύγκλιση Βορρά-Νότου, στο να δημιουργηθούν δηλαδή «ενιαία κριτήρια για την κοινωνική φυσιογνωμία της Ευρώπης». «Το Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να θεσμοθετεί κανόνες τους οποίους δεν είναι τόσο εύκολο να μην ακολουθεί η Εκτελεστική Εξουσία», όπως επισημαίνει.

Ο κ. Πλουμπίδης πιθανότητες συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ βλέπει «εάν συγκροτηθεί ένας προοδευτικός πόλος», ενώ με το ΚΚΕ, με το οποίο έχει «σχέση σεβασμού», «αν αποφασίσει να παρέμβει σε αυτά που μπορούν να γίνουν μαζί με άλλες δυνάμεις και όχι μόνο σε όσα θα ήθελε να γίνουν σύμφωνα με τη δική του ιδιαίτερη στρατηγική».

Στο ερώτημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ γιατί δέχτηκε να είναι υποψήφιος απαντά «διότι όφειλα σε μια τόσο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση να είμαι παρών, δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος», ενώ σε όσους τον επικρίνουν ότι χρησιμοποιεί το όνομα του πατέρα του για να εκλεγεί απαντά ότι δεν τον αγγίζει διότι «δεν στηρίζεται πουθενά».

Αναφερόμενος στον πατέρα του, το ιστορικό ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ Νίκο Πλουμπίδη, αφηγείται ότι έμεινε με τους γονείς του -σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας- μέχρι 11 μηνών, έως και τη σύλληψη της μητέρας του το 1949. «Τον πατέρα μου τον ξανασυνάντησα σε ηλικία 5 ετών στη δίκη του, το 1953», ενώ τα γράμματά του από τη φυλακή τα διάβασε μετά την εφηβεία, αλλά «με απασχόλησαν σε βάθος μετά τα 25 μου χρόνια». Επισημαίνει όμως ότι «δεν πρόκειται μόνο για μια οικογενειακή ιστορία», αλλά «συνοψίζει την πολιτική ιστορία μιας ολόκληρης εποχής».

H πλήρης συνέντευξη του Δημήτρη Πλουμπίδη στον Αντώνη Πολυχρονάκη για το Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων έχει ως εξής:

Kύριε Πλουμπίδη, το σύνθημα της πανελλαδικής συνάντησης ΣΥΡΙΖΑ/Προοδευτικής Συμμαχία ήταν «Ενώνουμε δυνάμεις για την Ελλάδα των πολλών και την Ευρώπη των λαών». H Ανανεωτική Αριστερά ήταν ανέκαθεν υπέρ της «Ευρώπης των λαών» σε αντιδιαστολή με αυτήν των μονοπωλίων. Γιατί θεωρείτε επίκαιρο αυτό το σύνθημα;

Επειδή έχουμε βιώσει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν λειτουργήσει, κυρίως, υπέρ των πρακτικών που ευνοούν τα διεθνή μονοπώλια.

Ο επικεφαλής της ευρωομάδας των Σοσιαλδημοκρατών, Ούντο Μπούλμαν, και ο υποψήφιός τους για την προεδρία της Κομισιόν, Φρανς Τίμερμανς, είναι υπέρ της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων, το ΚΙΝΑΛ όμως την απορρίπτει. Βλέπετε πιθανότητες συνεργασίας στο Ευρωκοινοβούλιο;

Εάν συγκροτηθεί ένας προοδευτικός πόλος για να αντιμετωπίσει ζητήματα όπως η διατήρηση των κοινωνικών κεκτημένων, να βάλει «φρένο» στην ολίσθηση σε εθνικισμούς και σε εγωιστικές μικροπολιτικές τότε σίγουρα θα υπάρξουν. Σε επίπεδο ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ δεν υπάρχουν τώρα πιθανότητες συνεργασίας, αλλά τίθενται τόσο σοβαρά ζητήματα ταυτότητας της ΕΕ, κοινωνικής ή αντίθετα νεοφιλελεύθερης ολοκλήρωσης, που θα κρίνουν την πορεία όλων όπως και του ΚΙΝΑΛ.

Κατά της Ευρώπης των μονοπωλίων τάσσεται και το ΚΚΕ. Βλέπετε πιθανότητες συνεργασίας;

Το ΚΚΕ έχει τη δική του πολιτική, μια ισχυρή συνδικαλιστική παρουσία, και αν αποφασίσει να παρέμβει σε αυτά που μπορούν να γίνουν μαζί με άλλες δυνάμεις και όχι μόνο σε όσα θα ήθελε να γίνουν σύμφωνα με τη δική του ιδιαίτερη στρατηγική, τότε ίσως να υπήρχαν πιθανότητες συνεργασίας.

Η δική σας σχέση με το ΚΚΕ ποια είναι;

Είναι σχέση σεβασμού, μέλος του ΚΚΕ όμως δεν υπήρξα ποτέ. Στο τέλος της δικτατορίας οργανώθηκα στον Ρήγα Φεραίο και παρέμεινα στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Αν και η συμμετοχή στις Ευρωεκλογές αυξήθηκε στην Ελλάδα το 2014 συγκριτικά με το 2009 (59.97% και 52.61% αντίστοιχα) παραμένει χαμηλή. Πιστεύετε ότι οι πολίτες θα συμμετάσχουν τον Μάιο;

Είναι ένα από τα βασικά διακυβεύματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στην Ελλάδα μάθαμε από την εμπειρία των μνημονίων ότι οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ή του Μηχανισμού Σταθερότητας έχουν μεγάλη σημασία για την καθημερινότητά μας, κάτι που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει. Γι΄ αυτό θέλω να πιστεύω ότι οι πολίτες θα συμμετάσχουν. Ξέρετε, το να μην ψηφίσει κάποιος θεωρώ ότι είναι σα να κλωτσάει τη δημοκρατία. Απεμπολεί ένα δικαίωμα το οποίο κερδήθηκε με πολλούς αγώνες και με πολύ πόνο.

Η συσπείρωση του κόμματος σας εμφανίζεται χαμηλή. Θα μπορέσετε να πείσετε τους ψηφοφόρους να σας ξαναψηφίσουν;

Η δυσαρέσκεια των πολιτών έχει λειτουργήσει αποσυσπειρωτικά. Ξέρουμε όμως πολύ καλά ότι οι αναποφάσιστοι μπορεί να κρίνουν τις εκλογές. Πιστεύω ότι τα θετικά οικονομικά αποτελέσματα που έχει επιτύχει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία δεν έχουν γίνει ακόμα αισθητά, η μικρή αλλά ουσιαστική βελτίωση του κοινωνικού κλίματος θα λειτουργήσουν υπέρ του. Αυτές οι θετικές εξελίξεις θα γίνουν εμφανέστερες μέχρι τις εθνικές εκλογές.

Κατά την αντιπολίτευση τα κριτήρια για τις ευρωεκλογές πρέπει να είναι εθνικά. Συμφωνείτε με την προσέγγιση αυτή;

Την βρίσκω ιδιαίτερα κοντόφθαλμη. Η προσπάθεια της ΝΔ, αλλά και του ΚΙΝΑΛ, να μηδενίσει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ δεν ανταποκρίνεται σε πραγματικά δεδομένα, και πιστεύω ότι θα ενοχλήσει τους πιο πληροφορημένους ψηφοφόρους.

Ποια θα είναι η άμεση προτεραιότητά σας αν εκλεγείτε;

Για να μπορέσει να υπάρξει Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να συγκλίνουν ο Βορράς και Νότος, να δημιουργήσουμε ενιαία κριτήρια για την κοινωνική φυσιογνωμία τής Ευρώπης. Το Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να θεσμοθετεί κανόνες τους οποίους δεν είναι τόσο εύκολο να μην ακολουθεί η Εκτελεστική Εξουσία. Σ΄ αυτή την κατεύθυνση θα κινηθώ, μέσα στην ομάδα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη Συμφωνία των Πρεσπών;

Είναι απολύτως θετική διότι επιλύθηκε μια εκκρεμότητα που λειτουργούσε επί δεκαετίες σε βάρος της Ελλάδας, αφού πάνω από 130 χώρες είχαν αναγνωρίσει την Βόρεια Μακεδονία, έως τη Συμφωνία των Πρεσπών, με το συνταγματικό της όνομα που ήταν «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Η Συμφωνία συμβάλει στις ομαλές σχέσεις μεταξύ των κρατών της περιοχής, η Ελλάδα αποκτά ένα θετικό και ειρηνικό ηγεμονικό ρόλο, αυξάνει διεθνώς την αξιοπιστία της, κάτι που έχει και οικονομικό αντίκτυπο αφού αυξάνεται η εμπιστοσύνη των αγορών.

Γιατί δεχτήκατε να είστε υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ;

Διότι όφειλα σε μια τόσο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση να είμαι παρών και επειδή βλέπω από την αντίπαλη πλευρά μια ρεβανσιστική διάθεση σε ό,τι αφορά την διαχείριση της Πολιτείας και την πρόθεση να ακυρώσει κοινωνικά κεκτημένα. Δεν μπορώ να είμαι αδιάφορος.

Η κατηγορία ότι χρησιμοποιείτε το όνομα του πατέρα σας για να εκλεγείτε σας ενόχλησε;

Ομολογώ ότι είμαι αρκετά σίγουρος για την προσωπική μου πορεία στην ελληνική κοινωνία, για τις σχέσεις μου με την ελληνική Αριστερά ώστε να μη με αγγίζει καθόλου αυτή η κριτική για νεποτισμό ή ότι είμαι «γόνος». Δεν στηρίζεται πουθενά.

Συναντήσατε τον πατέρα σας μία μόνο φορά. Πώς έγινε;

Μαζί με τους γονείς μου ήμουν μέχρι 11 μηνών, έως και τη σύλληψη της μητέρας μου. Τον πατέρα μου τον ξανασυνάντησα σε ηλικία 5 ετών στη δίκη του, το 1953. Επίσης, η Έλλη Παπά αναφέρει ότι κανονίστηκε πριν τη σύλληψή του να με δει από μακριά. Να περάσει αργά με ταξί την ώρα που έπαιζα κοντά στην Ακρόπολη. Έχω μια και μόνο φευγαλέα ανάμνηση επειδή αυτή η συνάντηση κράτησε λίγα λεπτά.

Πότε διαβάσατε τα γράμματα του πατέρα σας από την φυλακή ;

Μετά την εφηβεία μου. Αποσπασματικά είχα ακούσει για την ύπαρξη τους νωρίτερα, από τις διηγήσεις των μεγάλων. Όλα τα παιδιά του κόσμου έχουν τον τρόπο τους να αντιμετωπίζουν τραυματικά γεγονότα, και ο τρόπος είναι κυρίως η σταδιακή συνειδητοποίηση. Για μένα, μέχρι το 1959, οπότε και αποφυλακίστηκε η μητέρα μου στα εντεκάμισι χρόνια μου, οικογένειά μου ήταν η οικογένεια του αδελφού της. Όλη η οικογένεια της μητέρας μου, αλλά και οι οικογένειες των αδελφών του πατέρα μου, μου προσέφεραν αυτό που χρειάζεται ένα παιδί, δηλαδή την αγάπη και την ασφάλεια.

Πώς διαχειριστήκατε σε προσωπικό επίπεδο το περιεχόμενο των γραμμάτων αυτών;

Τα σημειώματα του πατέρα μου με απασχόλησαν σε βάθος μετά τα 25 μου χρόνια. Δεν θα μπορούσα όμως να τα αντιμετωπίσω μόνος μου αν δεν είχα φίλους, ιστορικούς, παλιούς συντρόφους των γονιών μου, οι οποίοι μου διηγήθηκαν τα γεγονότα και μου επέτρεψαν να τα καταλάβω. Ήταν ένα τεράστιο και βαρύ θέμα για να το διαχειριστεί κανείς μόνος, τόσο να το κατανοήσει και να το εντάξει, όσο και συναισθηματικά. Δεν πρόκειται, όμως, μόνο για μια οικογενειακή ιστορία καθώς συνοψίζει την πολιτική ιστορία μιας ολόκληρης εποχής.

Στο τελευταίο του σημείωμα πριν την εκτέλεση (14/8/1954) ο πατέρας σας έγραφε: «Στο αγαπημένο μου παιδί τον Δημήτρη εύχομαι να γίνει μεγάλος και χρήσιμος άνθρωπος για το καλό το δικό του και του ελληνικού λαού». Σε ποια ηλικία το διαβάσατε και ποια επιρροή είχε πάνω σας;

Το διάβασα αρκετά νωρίς και κατάλαβα ότι μου έδινε μια πολύ βαριά κληρονομιά. Το ξαναδιάβασα πολλές φορές και ομολογώ πως είχε μια βαθιά επιρροή πάνω μου, όπως και στην κοινωνική και επαγγελματική μου πορεία.

 

*Ο Δημήτρης Πλουμπίδης είναι ψυχίατρος, πανεπιστημιακός με κλινική δραστηριότητα και επιστημονικό έργο επικεντρωμένο στην εξωνοσοκομειακή άσκηση της ψυχιατρικής στην κοινότητα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας και έλαβε τον τίτλο ειδικότητας στη Γαλλία όπου έζησε και εργάστηκε δεκατρία χρόνια. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1986 εργάστηκε πολλά χρόνια ως υπεύθυνος του Κέντρου Κοινοτικής Ψυχικής Υγιεινής Βύρωνα- Καισαριανής, του Αιγινητείου. Είναι πρόεδρος της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρείας όπως και της Επιτροπής Ψυχικής Υγείας του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας. Επίσης, εκπρόσωπος της Ελλάδας στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας σε θέματα ψυχικής υγείας. Γεννήθηκε το 1948 στην Αθήνα σε συνθήκες παρανομίας των γονιών του, Νίκου Πλουμπίδη και Ιουλίας Παπαχρίστου.