Σε συνέντευξή του στο τ/στ Flash TV της Κοζάνης ο Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία, Δημήτρης Παπαδημούλης, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στα αποτελέσματα των γερμανικών εκλογών και στην ήττα Σόιμπλε-Μέρκελκαιστην ανάγκη να ανοίξει ο ευρωτουρκικός διάλογος, τονίζοντας ότι είναι ώρα «η Ελλάδα να μπει οριστικά στην εποχή της απλής αναλογικής και των κυβερνήσεων συνεργασίας».
Αναλυτικά:
To κόμμα των Σόιμπλε και Μέρκελ υπέστη χθες μία πολύ μεγάλη ήττα, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του
To κόμμα του κυρίου Σόιμπλε και της κυρίας Μέρκελ υπέστη χθες μία πολύ μεγάλη ήττα, συγκεντρώνοντας το χαμηλότερο ποσοστό στην ιστορία του. Αυτό δείχνει ότι οι Γερμανίδες και οι Γερμανοί ζητούν μια πολιτική αλλαγή μακριά από το δόγμα Σόιμπλε. Φαβορί για την καγκελαρία είναι ο Όλαφ Σολτς, ο Σοσιαλδημοκράτης. Οι διαπραγματεύσεις θα κρατήσουν πολύ, γιατί υπάρχει μια συγγένεια μεταξύ Σοσιαλδημοκρατών και Πρασίνων, πολιτική και προγραμματική. Ωστόσο, αν ο τρίτος εταίρος είναι οι Φιλελεύθεροι του κυρίου Λίντνερ θα πουλήσει ακριβά το «τομάρι» του για να μπει σε αυτό το τρικομματικό συνασπισμό. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να φτάσουμε στα Χριστούγεννα με καγκελάριο Μέρκελ.
Επειδή η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη χώρα στην Ευρώπη, καθώς και η ισχυρότερη οικονομία, το ερώτημα είναι «τι θα αλλάξει»; Προσωπικά συνιστώ να κρατάμε μικρό καλάθι για τη στάση της Γερμανίας απέναντι στην Τουρκία και την επιθετικότητα του Ερντογάν γιατί συχνά, και δικαίως, μας πικραίνει και μας εξοργίζει. Δεν περιμένω εκεί μεγάλες αλλαγές. Επειδή πολλές φορές έχουμε απογοητευτεί είτε από τους Αμερικάνους, είτε από τους Γερμανούς σε αυτό το θέμα, προτιμώ να περιμένουμε να δούμε πράξεις, γιατί από λόγια έχουμε μπουχτίσει.
Ένα θέμα που μας καίει είναι το Σύμφωνο Σταθερότητας και οι αλλαγές σε αυτό. Με άλλα λόγια, μεγαλύτερη ευελιξία και ρεαλισμός, ούτως ώστε να μην έχουμε και πάλι μονόπλευρη λιτότητα στον ευρωπαϊκό νότο και στην Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο χρέος στην Ευρωζώνη, πάνω από 200% του ΑΕΠ. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό πρώτον, ο Μητσοτάκης να διεκδικήσει αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας για τα ελλείμματα και τα χρέη. Δηλαδή να μην επανέλθουμε στα κριτήρια του Μάαστριχτ τον Δεκέμβριο του 2022, όπου λήγει αυτό το πάγωμα του συμφώνου.
Και δεύτερον, επειδή δεν ακούω τον Μητσοτάκη ενεργό σε αυτήν την διεκδίκηση, όπως είναι ο Μακρόν ή ο Ντράγκι ή ο Ισπανός ή Πορτογάλος πρωθυπουργός, να δούμε τώρα, έπειτα από την ήττα του Σόιμπλε και της Μέρκελ, αν ο ΌλαφΣολτς θα στρίψει σε αυτό το θέμα προς την κατεύθυνση που ζητούν οι Πράσινοι, η Αριστερά και η πλειοψηφία του ΕΚ.
Υπάρχουν ορισμένα πράγματα που τα ζήλεψα κατά την προεκλογική συζήτηση στη Γερμανία. Χθες, ενώ ακόμη μετράγαμε ψήφους, οι 7 αρχηγοί συζήτησαν μεταξύ τους όχι μόνο για τα αποτελέσματα, αλλά και πάνω στην πολιτική και προγραμματική ατζέντα της μελλοντικής κυβέρνησης συνεργασίας. Στην Ελλάδα, δεν έγινε καν το ντιμπέιτ τον Ιούλιο του 2019 μεταξύ Τσίπρα και Μητσοτάκη γιατί, πολύ απλά, ο Μητσοτάκης το φοβήθηκε και το αρνήθηκε.
Επίσης στη Γερμανία, που είναι η πλουσιότερη χώρα στην ΕΕ, έχουν αναλογικό εκλογικό σύστημα στις κυβερνήσεις συνεργασίας εδώ και δεκαετίες. Εν αντιθέσει, στην Ελλάδα προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι καταστροφή η αναλογική και οι κυβερνήσεις συνεργασίας. Αυτό ήταν το βασικό κήρυγμα του Μητσοτάκη στη Θεσσαλονίκη «Ή εγώ ή το χάος», εννοώντας ότι αν δεν μου δώσετε αυτοδυναμία θα σας πάω σε δεύτερες εκλογές. Το λέει συκοφαντώντας κάτι που ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες κι έχει και πολύ καλύτερα αποτελέσματα. Ας μην ξεχνάμε ότι την Ελλάδα την χρεοκόπησαν, την έβαλαν στα μνημόνια και το πληρώσαμε πανάκριβα οι μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Βέβαια, τη μεγαλύτερη ευθύνη την έχει η κυβέρνηση της ΝΔ από το 2004-2009, η οποία εκτίναξε ελλείμματα και χρέη με αποτέλεσμα κι ο Γιούνκερ, που είναι ομοϊδεάτης της ΝΔ, να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και να πει ότι φτάνουν πια οι πλαστές τακτικές.
Πρέπει η Ελλάδα να μπει οριστικά στην εποχή της απλής αναλογικής και των κυβερνήσεων συνεργασίας
Η συζήτηση περί Ευρωστρατού είναι μία συζήτηση που γίνεται χρόνια στην ΕΕ χωρίς να οδηγεί σε συγκεκριμένα και απτά αποτελέσματα. Εκτιμώ ότι έτσι θα συνεχιστούν τα πράγματα, δεν περιμένω δηλαδή στα επόμενα λίγα χρόνια αποφάσεις σε αυτό το θέμα. Όσον αφορά το πώς παίρνονται αποφάσεις στο Συμβούλιο, νομίζω ότι καμία χώρα δεν είναι διατεθειμένη τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και άμυνας να τα αφαιρέσει από τη λίστα, όπου οι αποφάσεις απαιτούν ομοφωνία. Άρα δεν κινδυνεύουμε από αυτό.
Αντίθετα, πιστεύω ότι σε μια σειρά ζητημάτων όπως είναι για την προστασία της δημόσιας υγείας, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής ή τον σεβασμό του κράτους δικαίου από φαινόμενα διαφθοράς στην κατάχρηση των κοινοτικών κονδυλίων θα πρέπει να προχωρήσουμε στο να λαμβάνονται οι αποφάσεις με ευρύτερη πλειοψηφία. Αυτό συμφέρει την Ελλάδα, διότι όσο και για αυτά απαιτείται ομοφωνία, δεν θα δούμε ποτέ κοινή, ευρωπαϊκή πολιτική για την υγεία, το περιβάλλον, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής των γιγάντων των πολυεθνικών και των ψηφιακών μέσω του διαδικτύου. Η ΕΕ θα είναι όμηρος του κάθε Όρμπαν.
Μόλις φτιαχτεί η γερμανική κυβέρνηση, που ενδεχομένως να πάρει χρόνο, νομίζω ότι πρέπει στην ατζέντα η ελληνική κυβέρνηση να βάλει, αν και μέχρι τώρα ο κύριος Μητσοτάκης δεν το αγγίζει αυτό το θέμα, το ζήτημα του ευρωτουρκικού διαλόγου. Μέχρι τώρα για τον διάλογο αυτό αποφασίζει το Βερολίνο με ολίγον από Παρίσι. Εμείς πρέπει να θέσουμε εκεί το εξής: Αν κύριοι θέλετε αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης Ευρώπης – Τουρκίας, πρέπει η Τουρκία να δεσμευτεί ότι θα σταματήσει την επιθετικότητα για τα ζητήματα περί υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, καθώς και τις μονομερείς παράνομες ενέργειες και να δεχτεί την εθνική γραμμή που χάραξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και στη συνέχεια ακολούθησε και ο Ανδρέας Παπανδρέου για συνυποσχετικό για προσφυγή στη Χάγη. Αν δεν το δεχτείτε κύριοι της τουρκικής ηγεσίας, δεν έχει αναβάθμιση της τελωνειακής ένωσης Ευρώπης – Τουρκίας, πράγμα που καίει πάρα πολύ την κυβέρνηση της Άγκυρας.
Για το αν θα υπάρξουν πολιτικές αλλαγές στην Ελλάδα και στην Τουρκία έπειτα από αυτές τις εκλογές στην Γερμανία, δεν νομίζω ότι αυτομάτως θα έχουμε κάποιες αλλαγές. Αλλά θεωρώ πως ειδικά για την Ελλάδα θα πρέπει να κρατήσουμε την σημασία και την αξία της απλής αναλογικής και των κυβερνήσεων συνεργασίας. Πρέπει να μπει και η Ελλάδα οριστικά σε αυτήν την εποχή καθότι οι μονοκομματικές κυβερνήσεις σημαίνουν κράτος και δημόσιο ταμείο λάφυρο του κόμματος, ελλιπείς έλεγχοι, περισσότερη αδιαφάνεια καθώς και διαφθορά. Το ζήσαμε αυτό και με τη χρεοκοπία της χώρας μας όπου τον λογαριασμό τον πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
Τώρα, για την Τουρκία, νομίζω ότι φροντίζουν οι ίδιοι οι Τούρκοι πολίτες κι έχω την εντύπωση ότι ο Ερντογάν τις επόμενες εκλογές, παρά τις προσπάθειες που κάνει, θα τις χάσει είτε έχει αντίπαλό του τον σημερινό δήμαρχο της Κωνσταντινούπολης, είτε τον δήμαρχο της Άγκυρας. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι η επόμενη κυβέρνηση στην Τουρκία και ο επόμενος πρόεδρός της θα είναι πολύ πιο θετικός στα θέματα όπου υπάρχουν διαφορές μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Γι’ αυτό κι εμείς στην Ελλάδα πρέπει να αποκτήσουμε μια πιο σοβαρή, συμμετρική και με διεκδικήσεις εξωτερική πολιτική.
Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν σοβαρές εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και η Βουλή να μην έχει στοιχειώδη ενημέρωση
Πρέπει σε αυτά τα θέματα, παρά τις μεγάλες διαφορές μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, να υπάρχει μια ανοιχτή γραμμή πάντα μεταξύ του νυν πρωθυπουργού και του πρώην πρωθυπουργού, που πιθανόν να είναι και πάλι πρωθυπουργός αν έτσι αποφασίσει ο ελληνικός λαός, και εννοώ του Αλέξη Τσίπρα. Ακόμη, οφείλει να υπάρχει και μια ανοιχτή γραμμή και μεταξύ Δένδια και Κατρούγκαλου, διότι δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν σοβαρές εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά και η αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς και η Βουλή να μην έχει στοιχειώδη ενημέρωση. Ένα παράδειγμα αποτελεί το αλαλούμ που είχε γίνει με το αν θα συμβεί συνάντηση Ερντογάν και Μητσοτάκη στην Αμερική κι εμείς μαθαίναμε για αυτό το ενδεχόμενο μέσω του Ερντογάν.
Η συμφωνία των Πρεσπών χειροκροτήθηκε στην ΕΕ από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, από την Αριστερά μέχρι και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα που ανήκει η ΝΔ. Όλοι ξέρουν ότι κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έκανε αντιπολίτευση σε αυτήν τη συμφωνία για τα «ψηφαλάκια», διότι ο ίδιος υποστηρίζει την πολιτική που ακολουθούσε ο πατέρας του πριν 30 χρόνια και στη συνέχεια η Ντόρα Μπακογιάννη. Τώρα, τα μνημόνια αυτά, που υλοποιούν θετικές για την Ελλάδα και τα εθνικά μας συμφέροντα προβλέψεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τα φέρνει στη Βουλή γιατί φοβάται τον Σαμαρά και τις επιφυλάξεις του Καραμανλή. Νομίζω ότι μετά την συνέντευξη του Σαμαρά το Σάββατο, όπου χαρακτηρίζει τη ΝΔ ένα νέο Ποτάμι έτσι όπως την οδηγεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα τα καταχωνιάσει ακόμη πιο βαριά στο συρτάρι του.
Αυτό πιστεύω όμως ότι βλάπτει τα εθνικά συμφέροντα. Δεν είναι δυνατόν η εξωτερική μας πολιτική να χαράσσεται με βάση κομματικές ή εσωκομματικές σκοπιμότητες. Ο σκληρός πυρήνας των αρνητών και των πολέμιων της συμφωνίας των Πρεσπών, με τους οποίους συμμάχησε ο Μητσοτάκης για να γίνει πρωθυπουργός, είναι σήμερα ο σκληρός πυρήνας των αντιεμβολιαστών, που μαζί με την ανεπαρκή κυβερνητική πολιτική που δεν στήριξε το ΕΣΥ και δεν πήρε τα δέοντα μέτρα σε διάφορους τομείς, οδηγούν την Ελλάδα στο να είναι πολύ πίσω στους εμβολιασμούς. Η Πορτογαλία έχει εμβολιάσει πάνω από το 80% του πληθυσμού της, ενώ εμείς κάτω από το 60%. Κινδυνεύουμε από μία πανδημία των ανεμβολίαστων τους επόμενους μήνες, αν δεν αλλάξουμε ρότα σε μια σειρά πραγμάτων.
