κ.Παπαδημούλη, τι νόημα θα είχε μία συνάντηση του πρωθυπουργού με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας ζητάει αποκλειστικά πρόωρες εκλογές; Το να συναντήσεις τον πρωθυπουργό, για να ζητήσεις την παραίτησή του, όπως έχουν δηλώσει χαρακτηριστικά στενοί συνεργάτες του κ. Τσίπρα, δεν αποτελεί από μόνο του τορπίλη στην όποια προσπάθεια διαλόγου επάνω στα κρίσιμα ζητήματα της χώρας;
O διάλογος, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, επιβάλλεται, παρά τις διαφορές. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο πρωθυπουργός τον φοβάται τόσο πολύ και τον αποφεύγει «όπως ο διάβολος το λιβάνι». Ο Αλ.Τσίπρας πρότεινε σύγκληση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών με αντικείμενο τη συμφωνία στον χρόνο διεξαγωγής εκλογών, πριν από την υπογραφή νέας δεσμευτικής συμφωνίας με τους δανειστές, τη διερεύνηση δυνατότητας συμφωνίας στο πρόσωπο του επόμενου Προέδρου της Δημοκρατίας, που θα εκλέξει η νέα Βουλή, και τη συζήτηση ενός εθνικού σχεδίου διαπραγμάτευσης και ανασυγκρότησης. Σε ένα τέτοιο τραπέζι διαλόγου θα ήταν χρήσιμο να καταθέσει και η κυβέρνηση τις δικές της προτάσεις. Η χώρα χρειάζεται κανόνες και κλίμα δημοκρατικής ομαλότητας. Θεωρώ λάθος τη σπουδή της κυβέρνησης να απορρίψει κάθε πρόταση επικοινωνίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, την οποία υποστηρίζουν άλλωστε, δημόσια, και κορυφαία στελέχη της ΝΔ.
Είναι φανερό ότι ο κ.Σαμαράς προσβλέπει σε μια παρατεταμένη περίοδο πόλωσης, έντασης και κινδυνολογίας, με στόχο τη συνέχιση της λιτότητας και στο μέλλον, με νέα δεσμευτική συμφωνία, χωρίς συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων.
Το κόμμα σας βάλλει κατά της «προληπτικής γραμμής πίστωσης» και έχετε προεξοφλήσει ότι αυτή θα συνοδεύεται από νέο Μνημόνιο. Θεωρείτε, δηλαδή, ότι η Ελλάδα μπορεί, εν μέσω τόσων αναταράξεων, να βγει στις αγορές και να ρισκάρει το αν θα βρει χρήματα ή όχι;
Η ίδια η κυβέρνηση διαφήμιζε το τέλος των μνημονίων και την επιστροφή στις αγορές, για να προσγειωθεί ανώμαλα, από την εκτίναξη του κόστους δανεισμού. Τώρα, αποδέχεται την «προληπτική γραμμή στήριξης», για την οποία ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ο ESM, προβλέπει αυστηρά και κατηγορηματικά, την υπογραφή νέου Μνημονίου. Το δε Eurogroup ζητά και την παραμονή του ΔΝΤ. Παζαρεύουν τώρα απλώς μεταξύ τους τη «συσκευασία» του πακέτου, με βάση τις πολιτικές σκοπιμότητες των δανειστών και τις εκλογικές αντοχές της κυβέρνησης. Η Τρόικα ζητά, προκειμένου να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, να ψηφιστεί το «πακέτο» με τα προαπαιτούμενα, στο οποίο έχει ήδη δεσμευτεί η κυβέρνηση. Η δε κυβέρνηση ζητά παράταση για κάποια θέματα, μπροστά και στο φόβο της συντριβής στις εκλογές που πιθανότατα θα έχουμε αρχές του 2015. Με δυο λόγια, το ζητούμενο είναι αλλαγή «συσκευασίας», αλλά όχι ουσίας.
Ο «κόμπος» όμως είναι, ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο. Εκεί πρέπει να στηρίξει τις θέσεις της μία κυβέρνηση που θα διεκδικήσει μία βιώσιμη και ελπιδοφόρα λύση.
Εστιάζοντας, περαιτέρω στα οικονομικά ζητήματα, μία γενναία επιμήκυνση πολλών δεκαετιών, σε συνδυασμό με ένα κλειδωμένο επιτόκιο στο 1-1,5% δεν ισοδυναμεί με «κούρεμα» χρέους; Δε θα σας κάλυπτε μία τέτοια λύση;
Η ελάφρυνση του τεράστιου δημόσιου χρέους της χώρας θα ήταν ανεπαρκής, με αυτό το σενάριο. Η Ελλάδα οφείλει να διεκδικήσει μια πιο ουσιαστική ελάφρυνση του δημοσίου χρέους. Αυτό αποτελεί σαφή δέσμευση και των δανειστών από το Νοέμβρη του 2012. Τώρα τελευταία, με πρωτεργάτη την κυβέρνηση Μέρκελ, προσπαθούν να αθετήσουν αυτή τους τη ρητή δέσμευση. Και η κυβέρνηση Σαμαρά, διεκδικώντας «πιστοποιητικό βιωσιμότητας», αντί για το αναγκαίο «κούρεμα», δυστυχώς διευκολύνει αυτή την επιδίωξη.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν παραδεχθεί ότι ο στόχος, για να καταστεί το χρέος βιώσιμο είναι εθνικός. Θεωρώ πως σε σχέση με την κυβέρνηση, αυτό που διαφέρει είναι η προσέγγιση απέναντι στους δανειστές μας. Εσείς, λόγω και της ευρωπαϊκής εμπειρίας σας, θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει, αν όχι κοινή γραμμή, μία μίνιμουμ συμφωνία επάνω σε αυτό το ζήτημα;
Είναι κάτι που θα μπορούσε να διερευνηθεί από τους αρχηγούς σε ένα τραπέζι διαλόγου. Δυστυχώς όμως, αυτή η πρόταση τορπιλίστηκε από τον πρωθυπουργό. Την ίδια ώρα που ο κ. Σαμαράς κάνει λόγο για αναγκαία συναίνεση, αναιρεί τα λεγόμενά του, αρνούμενος έστω και την ελάχιστη επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα. Είναι φανερό ότι έχει επιλέξει τη στρατηγική της έντασης μέχρι τις εκλογές.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ, οποιαδήποτε προσπάθεια συνεννόησης για το χρέος έχει ως αυστηρή προϋπόθεση να συμφωνηθεί κατ’ αρχήν, ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο. Σε κάθε περίπτωση, μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα διαπραγματευτεί με ρεαλισμό αλλά και αξιοπρέπεια, επιδιώκοντας μετεκλογικά την ευρύτερη δυνατή συναίνεση στο εσωτερικό της χώρας καθώς και ευρύτερες συμμαχίες στην Ευρώπη.
Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν τον ΣΥΡΙΖΑ να προηγείται. Ωστόσο, η αυτοδυναμία μοιάζει να είναι δύσκολος στόχος. Εάν από την κάλπη δεν προκύψουν 151 βουλευτές, για εσάς τι προέχει; Νέες εκλογές ή σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας; Εάν αναζητήσετε συνεργασίες, αυτές με ποια κριτήρια θα γίνουν;
Στις επερχόμενες εκλογές θα διεκδικήσουμε την αυτοδυναμία. Ωστόσο, με ή χωρίς αυτοδυναμία, αλλά πάντα με βάση το πρόγραμμά μας, θα επιδιώξουμε ευρύτερες συνεργασίες σε Βουλή και κοινωνία προκειμένου να υπάρξει ισχυρή και αποτελεσματική κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε ότι όλες οι σημαντικές νίκες της Αριστεράς υπήρξαν αποτέλεσμα συμμαχίας με σημαντικά τμήματα των μεσαίων τάξεων, τα συμφέροντα των οποίων συναρθρώθηκαν με τα συμφέροντα των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, μια τέτοια συμμαχία είναι ζωτικής σημασίας για τη διαμόρφωση ενός ριζοσπαστικού αλλά και ρεαλιστικού σχεδίου ανασύνταξης της κοινωνίας και ανάπτυξης της οικονομίας.
Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο νικητής των εκλογών, τότε η κυβέρνηση που θα κληθεί να συγκροτήσει, ασφαλώς θα γίνει με κορμό το πρόγραμμα και την πολιτική του και με έντιμα, ικανά και αξιόπιστα πρόσωπα, που ασφαλώς θα εκφράζουν ένα ευρύτερο πολιτικό, ιδεολογικό και κοινωνικό φάσμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να συνεργαστεί μετεκλογικά με τους Ανεξάρτητους Έλληνες; Σας ερωτώ γιατί μέσα στο κόμμα σας υπάρχουν φωνές, που υποστηρίζουν συχνά πυκνά πως με τον κ. Καμμένο σας χωρίζουν πολλά.
Μας χωρίζουν πολλά με τους ΑΝΕΛ, γι’ αυτό και δεν υπάρχει κάποια προνομιακή σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με αυτό το κόμμα. Απλά, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτός σε ευρύτερες συνεργασίες, σε επιμέρους ζητήματα, με τις άλλες πολιτικές δυνάμεις, πλην φυσικά της Χ.Α, αρκεί να συμφωνούμε σε κάποιους στόχους. Η κουλτούρα διαλόγου και συνεργασίας είναι χρήσιμη και πρέπει να συμβάλλουμε ώστε να ενισχυθεί και στη χώρα μας.
Θεωρείτε πως με το «Ποτάμι» υπάρχουν περιθώρια συνεργασίας ή οι τελευταίες εξελίξεις -με την ανταλλαγή κατηγοριών και το ναυάγιο της συνάντησης των κυρίων Τσίπρα και Θεοδωράκη- έκοψαν κάθε γέφυρα επικοινωνίας;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πάντα ανοιχτός στο δημόσιο διάλογο για συγκεκριμένα θέματα με επικεφαλής άλλων πολιτικών δυνάμεων, ανεξάρτητα από τον βαθμό συμφωνίας ή διαφωνίας με τις συνολικές θέσεις τους. Δεν συμβαίνει το ίδιο με τον κ. Θεοδωράκη, όπως έδειξαν οι πρόσφατες παλινωδίες του σχετικά με τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι «ίσες αποστάσεις» εγκαταλείφθηκαν προς χάριν ενός, κατά βάση, μονομέτωπου αντι-ΣΥΡΙΖΑ αγώνα. Είμαι πάντως βέβαιος ότι θα υπάρξει συνάντηση Τσίπρα – Θεοδωράκη, πιθανόν μετά από αίτημα και πάλι του επικεφαλής του «Ποταμιού».
Ανεξάρτητοι βουλευτές, που εξελέγησαν το 2012 με το ΠΑΣΟΚ και τη Δημοκρατική Αριστερά έχουν θέση στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ; Εάν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;
Η κατάρτιση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ γίνεται από τα συλλογικά όργανα και σε επαφή με το κοινό αίσθημα. Ασφαλώς επιδιώκουμε πολιτικά ανοίγματα και αξιόπιστες, στέρεες συνεργασίες με δυνάμεις πέραν του ΣΥΡΙΖΑ. Τα πρόσωπα που θα επιλεγούν πρέπει να συμβάλουν στην ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ –του κύρους του, της επιρροής του, του ηθικού του πλεονεκτήματος και του προγράμματός του– μέσα στην κοινωνία. Θα τα δούμε όλα, συλλογικά και στην ώρα τους.
Ποιες θα είναι οι βασικές προτεραιότητες του ΣΥΡΙΖΑ, σε περίπτωση νίκης στις εκλογές και σχηματισμού κυβέρνησης;
Όσα είπε ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Το στοίχημα για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι απλά να κερδίσει τις εκλογές, αλλά να κυβερνήσει αποτελεσματικά, με συνέπεια λόγων και έργων. Χωρίς ίχνος επανάπαυσης ή αλαζονείας και έχοντας πλήρη επίγνωση των δυσκολιών, απλώνουμε το χέρι σε όλες τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, πέρα από ιδεολογικά σύνορα, που θέλουν να εργαστούμε μαζί, για να ανορθώσουμε βήμα-βήμα την κοινωνία και να αναπτύξουμε την οικονομία.
