Υπέρ της συγκρότησης «ενός μονιμότερου "Προοδευτικού Φόρουμ Διαλόγου και Κοινής Δράσης", με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεων της ανανεωτικής αριστεράς, της οικολογίας, της κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού κέντρου, που επιθυμούν να εργαστούν μαζί, με κοινούς στόχους για το μέλλον της χώρας μας και για τις αναγκαίες αλλαγές στην Ευρώπη» τάσσεται με συνέντευξή του στο news24/7 ο Δημήτρης Παπαδημούλης.
«Υπάρχουν πολλά "ρυάκια" που καλούνται, μέσω διαλόγου, να συγκλίνουν σε ένα πρόγραμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η θετική κινητικότητα μπορεί να πάρει και χαρακτηριστικά ενός πολύμορφου συμμαχικού "αστερισμού" με τη συμμετοχή πολιτικών κινήσεων και προσωπικοτήτων» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Παράλληλα, ο αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου και επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ τονίζει ότι είναι «ευπρόσδεκτα στο διάλογο» κινήσεις όπως η ΔΗΜΑΡ, παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ο Σπύρος Λυκούδης, αλλά και δυνάμεις από το Ποτάμι, ενώ επιτίθεται στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη, την οποία κατηγορεί ότι παραμένει εγκλωβισμένη σε μια ακραία αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, που την οδηγεί όχι μόνο σε σύμπλευση με τη ΝΔ αλλά και σε συνεχή «αιμορραγία και συρρίκνωση».
«Όσο πιο γρήγορα ξεκολλήσει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ από την αντι-ΣΥΡΙΖΑ εμμονή και από τη ΝΔ, τόσο το καλύτερο για τη χώρα, αλλά και για τους ίδιους» αναφέρει. Ο Δ. Παπαδημούλης, με τη συνέντευξή του, προβλέπει ότι ο Μάνφρεντ Βέμπερ δεν θα είναι τελικά ο διάδοχος του Γιούνκερ στην Προεδρία της Κομισιόν. «Είναι πολύ πιο δεξιός από τον Ζ. Κ. Γιούνκερ και την Άνγκελα Μέρκελ και θεωρώ απίθανο η Αριστερά, οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι ή ακόμη και οι Φιλελεύθεροι να στηρίξουν μια τέτοια επιλογή» εκτιμά, ενώ προσθέτει: «Και ευτυχώς, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν εφιαλτικό σενάριο για την Ευρώπη». Τονίζει μάλιστα πως «Ο Βέμπερ έχει τόση σχέση με τον Γιούνκερ, όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο».
Τέλος ο Δ. Παπαδημούλης στηρίζει την υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη για τη θέση του ΓΓ του Συμβουλίου της Ευρώπης: «Ως ο μόνος Έλληνας Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, συνομολογώ ότι κάθε υποψηφιότητα Ελληνίδας ή Έλληνα για μια διακριτή θέση στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, είναι θετική για την πατρίδα μας».
Η συνέντευξη του Δημήτρη Παπαδημούλη στο NEWS24/7 έχει ως εξής:
Είστε από τους πρώτους που έχουν ταχθεί υπέρ της συγκρότησης του προοδευτικού πόλου. Ήθελα κατ’ αρχήν να σας ρωτήσω γιατί όχι διάλογος με την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ και αν αυτός μπορεί να γίνει έστω και μετεκλογικά.
Στην Ευρώπη, αυτή η προσπάθεια προχωρεί θετικά εδώ και τρία χρόνια. Ο διάλογος και η κοινή δράση μεταξύ Αριστεράς, Πρασίνων και ενός σημαντικού τμήματος των Σοσιαλιστών είναι μονόδρομος για τη διαμόρφωση μιας ευρύτερης Προοδευτικής Συμμαχίας κόντρα στην οπισθοδρόμηση που εκφράζει η σύμφυση του νεοφιλελευθερισμού και της ανερχόμενης ακροδεξιάς. Στην Ελλάδα, η έξοδος από τα μνημόνια, η Συμφωνία των Πρεσπών, τα πρώτα θετικά μεταμνημονιακά μέτρα και κυρίως οι αναπτυξιακές και δημοκρατικές προκλήσεις της νέας περιόδου, επιβάλλουν να επιταχύνουμε τις πρωτοβουλίες για τη διαμόρφωση και στη χώρα μας μιας ευρείας, προοδευτικής, δημοκρατικής συμμαχίας με κορμό, αλλά όχι μόνη δύναμη, τον ΣΥΡΙΖΑ. Με διάλογο, σεβασμό της πολυμορφίας του χώρου, και με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας νικηφόρας πλειοψηφίας, για την υλοποίηση ενός προοδευτικού προγράμματος για τη χώρα. Δυστυχώς η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, σε πλήρη αναντιστοιχία με τους Ευρωσοσιαλιστές, παραμένει εγκλωβισμένη σε μια ακραία αντι-ΣΥΡΙΖΑ ρητορική, που την οδηγεί όχι μόνο σε σύμπλευση με τη ΝΔ αλλά και σε συνεχή «αιμορραγία» και συρρίκνωση. Λυπάμαι όταν ακούω ότι η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αρνείται ακόμη και να παραστεί σε μια εκδήλωση διαλόγου των προοδευτικών δυνάμεων που οργανώνεται στις 4 Μαρτίου στην Αθήνα με πρωτοβουλία των Ευρωσοσιαλιστών και με συμμετοχή του Προέδρου τους, Ούντο Μπούλμαν. Όσο πιο γρήγορα ξεκολλήσει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ από την αντι-ΣΥΡΙΖΑ εμμονή και από τη ΝΔ, τόσο το καλύτερο για τη χώρα, αλλά και για τους ίδιους.
Ο προοδευτικός πόλος με ποιες δυνάμεις και με ποια πρόσωπα θα μπορούσε να συγκροτηθεί έως τις εκλογές; Η ΔΗΜΑΡ, π.χ., θα μπορούσε; Ο Σπ. Λυκούδης; Δυνάμεις από το Ποτάμι ή παλαιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και μόνο;
Η Προοδευτική Συμμαχία με κορμό, αλλά όχι μόνη δύναμη, τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει ήδη αρχίσει να συγκροτείται, με διάλογο και γύρω από κοινούς στόχους. Υπάρχουν ήδη δυνάμεις, πολύμορφες πρωτοβουλίες και έντονη θετική κινητικότητα προς αυτή την κατεύθυνση. Όσες δυνάμεις ή πρόσωπα αναφέρετε, είναι ευπρόσδεκτα σε ένα τέτοιο διάλογο. Αυτή η δυναμική αναπτύσσεται ήδη από τα κάτω - με όρους κοινωνίας, καθώς η νέα περίοδος που διανύουμε επιταχύνει τη διαμόρφωση ενός νέου ισχυρού πολιτικού και κοινωνικού διπολισμού, που θα ενισχύεται όσο πλησιάζουμε προς τις εθνικές εκλογές.
Μήπως, όμως, για να διευκολυνθούν αυτές οι διεργασίες, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει και να αλλάξει ή να τροποποιήσει το όνομά του; Το εξετάζετε ως ένα ενδεχόμενο;
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν σκοπεύει να αλλάξει το όνομά του, ούτε τη φυσιογνωμία του, ως κόμμα της σύγχρονης Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Και φυσικά, λαμβάνουμε υπόψη μας όσα προβλέπει ο εκλογικός νόμος για τους εκλογικούς συνασπισμούς. Είμαι ωστόσο βέβαιος ότι θα βρούμε τους τρόπους, όχι μόνο να αποτυπωθεί αλλά και να αναδειχθεί η ευρύτερη προοδευτική συμμαχία που ήδη οικοδομεί ο ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με ευρύτερες δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις. Όταν υπάρχει η βούληση, βρίσκεται και ο τρόπος.
Και ο διάλογος με τις άλλες κινήσεις και τις προσωπικότητες, προκειμένου να υπάρξει συμφωνία, πώς θα διεξαχθεί; Ποια είναι η δική σας πρόταση;
Αναπτύσσονται ήδη πολύμορφες συγκλίνουσες πρωτοβουλίες για την υπό διαμόρφωση ευρύτερη συμμαχία. Υπάρχουν πολλά «ρυάκια» που καλούνται, μέσω διαλόγου, να συγκλίνουν σε ένα κοινό πρόγραμμα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η θετική κινητικότητα μπορεί να πάρει και χαρακτηριστικά ενός πολύμορφου συμμαχικού «αστερισμού» με τη συμμετοχή πολιτικών κινήσεων και προσωπικοτήτων. Θα μπορούσε αυτό να οδηγήσει, όπως έχω ήδη προτείνει, και εφόσον υπάρξει η αναγκαία συναίνεση, στη συγκρότηση ενός μονιμότερου «Προοδευτικού φόρουμ διαλόγου και κοινής δράσης», με τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεων της ανανεωτικής αριστεράς, της οικολογίας, της κεντροαριστεράς, του δημοκρατικού κέντρου, που επιθυμούν να εργαστούν μαζί, με κοινούς στόχους για το μέλλον της χώρας μας και για τις αναγκαίες αλλαγές στην Ευρώπη.
Το ΕΛΚ, όπως όλα δείχνουν, θα έρθει πρώτο στις ευρωεκλογές και, άρα, αυτομάτως, ο Μ. Βέμπερ θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Κομισιόν. Μήπως είναι λάθος να του επιτίθεστε;
Από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο Μάνφρεντ Βέμπερ θα είναι ο νέος Πρόεδρος της Κομισιόν και μάλιστα «αυτομάτως». Για να γίνει κάποιος Πρόεδρος της Κομισιόν, χρειάζεται να πάρει ψήφο εμπιστοσύνης από την πλειοψηφία του νέου Ευρωκοινοβουλίου που θα εκλεγεί στα τέλη Μαϊου. Ο κ. Βέμπερ συγκεντρώνει σε σχετική έρευνα, την υποστήριξη μόλις του 4% για να γίνει διάδοχος του Γιούνκερ. Είναι πολύ πιο δεξιός από τον Ζ. Κ. Γιούνκερ και την Άνγκελα Μέρκελ και θεωρώ απίθανο η Αριστερά, οι Σοσιαλιστές, οι Πράσινοι ή ακόμη και οι Φιλελεύθεροι να στηρίξουν μια τέτοια επιλογή.
Ναι, αλλά με δεδομένο ότι το ΕΛΚ θα είναι πρώτο κόμμα, πώς δεν είναι ο επικεφαλής του ο διάδοχος του Γιουνκέρ;
Το ίδιο το ΕΛΚ θα έχει σύμφωνα με τις προβλέψεις πτώση ποσοστών στο νέο Ευρωκοινοβούλιο. Θα πάει γύρω στο 25%. Ακόμη κι αν ψηφιστεί από σύσσωμη την άκρα δεξιά -με προξενητή τον Όρμπαν, ο οποίος ήδη εργάζεται γι’ αυτό- και πάλι δεν μπορεί να συγκεντρώσει πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και ευτυχώς, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν ένα εφιαλτικό σενάριο για την Ευρώπη. Το 2014, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ έγινε πρόεδρος της Κομισιόν γιατί συναίνεσαν και στήριξαν την εκλογή του οι ανθυποψήφιοί του από τις άλλες πολιτικές οικογένειες. Δηλαδή ο Τσίπρας, ο Σουλτς, η Κέλλερ και ο Φέρχοφσταντ. Αυτό τώρα αποκλείεται να συμβεί γιατί πολύ απλά, ο Βέμπερ έχει τόση σχέση με τον Γιούνκερ, όση έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Κατά τη γνώμη σας η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να στηρίξει τη Ντόρα Μπακογιάννη για τη θέση του Γενικού Γραμματέα του Συμβουλίου της Ευρώπης; Ως ο μόνος Έλληνας Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, συνομολογώ ότι κάθε υποψηφιότητα Ελληνίδας ή Έλληνα για μια διακριτή θέση στους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς, είναι θετική για την πατρίδα μας.
