«Με τον νόμο για την ιθαγένεια καταφέραμε νέα σημασιοδότηση στο ‘Τι είναι το ελληνικό έθνος’. Κάθε σώφρων πολιτικός χώρος θα πρέπει να υπηρετήσει μεταρρυθμίσεις όπως αυτή ή η Συμφωνία των Πρεσπών», εκτιμά ο πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου Δημήτρης Χριστόπουλος.
Ο νόμος για την ιθαγένεια είναι από τις επιτελικές στιγμές, ένα εξαιρετικά θετικό βήμα με επίπτωση στις ζωές χιλιάδων ανθρώπων, χιλιάδων παιδιών. Πρώτα απ’ όλα απαντά στο βασικό ερώτημα «τι είμαστε οι Έλληνες». Είμαστε μόνο οι Χιώτες, οι Λαμιώτες κλπ; Όχι, βέβαια. Με τον νόμο αυτόν καταφέραμε την νέα σημασιοδότηση στο «Τι είναι το ελληνικό έθνος».
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε το 2010 επί υπουργίας Γ. Ραγκούση, αλλά τα επόμενα χρόνια έγινε μεγάλη προσπάθεια να αναχαιτιστεί αυτή η μεταρρύθμιση, κυρίως μέσω του ΣτΕ και η τελική λύση δόθηκε με νόμο τον Ιούλιο του 2015. Γυρίζοντας στο παρελθόν, αν συγκρίνουμε τις αντιδράσεις της Ν.Δ. το 2010 για την ιθαγένεια και το 2015, διαπιστώνουμε άμβλυνση της ρητορικής της, που προδικάζει – νομίζω – πως θα υπηρετήσει αυτήν την μεταρρύθμιση όπως και την Συμφωνία των Πρεσπών. Ο κάθε σώφρων πολιτικός χώρος θα πρέπει να τις υπηρετήσει, όπως έκαναν και στην Ευρώπη δεξιά κόμματα που διαδέχθηκαν πιο προοδευτικές κυβερνήσεις και υπηρέτησαν αυτού του είδους τις μεταρρυθμίσεις.
Κάθε νόμος παράγει έννομα αποτελέσματα αλλά ταυτόχρονα παράγει και εκπαιδευτικά μηνύματα. Όταν λέει ότι τα παιδιά των μεταναστών πρέπει να παίρνουν την ελληνική ιθαγένεια, αυτομάτως αυτά τα παιδιά βγαίνουν από το περιθώριο. Μπορεί οι νόμοι αυτοί να μην παράγουν αυτόματα αποτέλεσμα λόγω των καθυστερήσεων στην προσαρμογή της Διοίκησης, όμως αφήνουν αποτύπωμα στην κοινωνία. Το ίδιο συνέβη και με τους νόμους για το σύμφωνο συμβίωσης και τα ομόφυλα ζευγάρια.
Θεωρώ πως οι δισταγμοί στην υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων του ΣΥΡΙΖΑ για τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν άσκοποι, γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε ανοίξει περισσότερο την ατζέντα χωρίς πολιτικό κόστος. Αυτό αποδεικνύει και η Συμφωνία των Πρεσπών, που όπως έδειξε το εκλογικό αποτέλεσμα, δεν κόστισε στον ΣΥΡΙΖΑ με την έννοια ότι όσο ποσοστό έχασε στην Β. Ελλάδα τόσο έχασε και σε άλλες περιοχές. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση αυτή με την Συμφωνία των Πρεσπών μπήκε στην πλευρά των υπεύθυνων πολιτικών δυνάμεων.
Αυτό που έχει σημασία είναι τα μακρομεγέθη πίσω από τον κονιορτό των γεγονότων κι εγώ τάσσομαι πάντα μ’ αυτά.
