to top
  • βρείτε μας στο Twitter
  • βρείτε μας στο Facebook
  • βρείτε μας στο YouTube
  • στείλτε μας email
  • εγγραφείτε στο RSS feed
  • international version

11:31 | 30.11.2012

Κοινωνία

Το bullying στα ελληνικά σχολεία

"Το bullying στην Ελλάδα προέρχεται συνήθως από εξωγενείς παράγοντες. Και μέχρι στιγμής, περιορίζεται στον έμμεσο εκφοβισμό, την λεκτική βία, τα πειράγματα, τις απειλές και τα κοροϊδευτικά βίντεο κατά συμμαθητών ή εκπαιδευτικών" δηλώνει ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΟΛΜΕ), Νικηφόρος Κωνσταντίνου.


Όσο μεταβάλλεται το κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον, τόσο η συμπεριφορά των μαθητών θα αλλάζει προς το χειρότερο. Σε λίγο καιρό ακόμα και το σάντουιτς που θα κρατάει κάποιος μαθητής, θα αποτελεί αφορμή για ξέσπασμα καβγά λόγω του ότι η ασιτία είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο στα ολοήμερα σχολεία", αναφέρει ο κ Κωνσταντίνου σε συνέντευξη στο news247.


Το bullying στη μέση εκπαίδευση… σε αριθμούς


Η διεξαγωγή ερευνών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήδη από το 2002, αποδεικνύει ότι γονείς και παιδαγωγοί πλέον εκφράζουν εντονότερη ανησυχία απέναντι σε φαινόμενα "τραμπουκισμών" που εισέβαλαν στις σχολικές αίθουσες με το "έτσι θέλω".


Σε έρευνα που διεξήχθη το 2012 από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (αναμένεται να παρουσιαστεί στα τέλη του 2012) μελετήθηκαν 852 μαθητές από 25 σχολεία της Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Ιωαννίνων.


"Αναπάντητο όμως παραμένει ποια περιοχή πρωταγωνιστεί σε ανάλογα φαινόμενα", λέει χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντίνου.


Η έρευνα αποκαλύπτει ότι:


* Στις χώρες του Νότου, ο εκφοβισμός είναι περισσότερο έμμεσος, γεγονός που οφείλεται στις στενότερες οικογενειακές σχέσεις, ενώ στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, οι θύτες μετατρέπονται σε επιθετικότερες φιγούρες.


* Στην Ελλάδα, ο εκφοβισμός, η λεκτική και σωματική βία, οι απειλές και ο τραμπουκισμός μεταξύ συμμαθητών προέρχεται συνήθως από εξωγενείς παράγοντες, όπως οι ισορροπημένες ή μη σχέσεις στην οικογένεια, η αύξηση της εγκληματικότητας, της μετανάστευσης, ενώ και οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες επηρεάζουν την σχολική συμπεριφορά.


* Οι θύτες το 2002 άγγιζαν το 9,1% της σχολικής κοινότητας, το 2010 το 15%, ενώ το 2012 υπολογίζεται ότι θα υπερβεί το 16%.


* 2 στους 3 μαθητές έχουν γίνει θεατές περιστατικών ξυλοδαρμού, το 26% έχει πέσει θύμα βίας τουλάχιστον μία φορά στην ζωή του, 3 στα 10 παιδιά σιωπούν απέναντι σε φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, ενώ 1 στα 10 έχει ασκήσει βία εις βάρος συνομηλίκων ή συμμαθητών του.


* Το 30% των μαθητών έχει δει αυτοσχέδιο βίντεο με υβριστικούς χαρακτηρισμούς κατά μαθητών ή εκπαιδευτικών (ιντερνετικό bullying).


* Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι 8 στα 10 παιδιά νεαρής ηλικίας δεν θεωρούν την βία δικαιολογημένη.


Όσον αφορά στο προφίλ του  θύτη και του θύματος, η εν λόγω έρευνα καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:


* Το 24% των αγοριών συμμετέχουν σε καβγάδες τρεις φορές τον χρόνο, ενώ οι μαθήτριες μόλις μία φορά. Άρα, συνήθως το bullying είναι γένος αρσενικού.


* Η έξαρση των φαινομένων λεκτικής ή σωματικής βίας είναι πιο συνήθης στο Γυμνάσιο και σε ηλικίες από 13 έως και 15 ετών, όπου οι μαθητές κάνουν το πρώτο βήμα της πλήρους αποδέσμευσης από την παιδική ηλικία.


* Ο μαθητής – θύμα είναι συνήθως χαμηλού οικονομικού επιπέδου, αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας ή έχει γενετική δυσμορφία, που δεν του επιτρέπει να επιβληθεί σε παρέες. Το αίσθημα κατωτερότητας προκαλούν και επίκτητα προβλήματα, όπως η ακμή. Τα περισσότερα παιδιά – θύματα δεν είναι εκ φύσεων κοινωνικά και δεν συμμετέχουν στα σχολικά κοινά.


* Στους θύτες αναγνωρίζεται το χαρακτηριστικό του μειωμένου ενδιαφέροντος για το σχολείο, οι συχνές απουσίες, το "ανήκειν" σε σχολικές συμμορίες, αλλά και το γεγονός ότι προέρχονται συνήθως από αυστηρούς ή αυταρχικούς γονείς.


Μίλα... Μην φοβάσαι


Δεκάδες σύλλογοι διδασκόντων προβαίνουν καθημερινά σε αναφορές και καταγγελίες για την "εκτός ελέγχου"κατάσταση που επικρατεί στα σχολεία.
Εθελοντές παιδοψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι και ειδικοί ερευνητές απαντούν σε δύο τηλεφωνικές γραμμές όλο το 24ωρο, προκειμένου να βοηθήσουν όσους τολμούν να μιλήσουν κατά της νέας μάστιγας και να βοηθηθούν.
Από την μία, η γραμμή "Μίλα, μην φοβάσαι" (11 - 6111) της Εταιρείας Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου και από την άλλη, το 801 - 8011177 που λειτουργεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο.


Διαβάστε έρευνα της VPRC (2012) για την ενδοσχολική βία


Πηγή: news247.gr

2024 © left.gr | στείλτε μας νεα, σχόλια ή παρατηρήσεις στο [email protected]
§ Όροι χρήσης για αναδημοσιεύσεις Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 3.0 Μη εισαγόμενο (CC BY-NC 3.0)