Αφού μας τα πρήξανε δεκατόσα χρόνια με τις ετικέτες, τις ειδικές σημάνσεις, τις πιστοποιήσεις ποιότητας και ό,τι μπούρδα ανέβαζε την υπεραξία του προϊόντος (σε έναν ανηλεή αγώνα κατά του "δολοφονικού" χύμα-που-δεν-ξέρεις-καν-πότε-λήγει) κι αφού διαβάσαμε οκτώ εκατομμύρια και κάτι φορές ότι ΠΑΝΤΑ να κοιτάμε την ημερομηνία λήξης ειδάλλως κινδυνεύουμε κι εμείς και η οικογένειά μας, τώρα που γύρισε το πράγμα μας χαλαρά-χαλαρά μας λένε ούτε λίγο ούτε πολύ "έλα, μωρέ, υπερβολές, πάρ' το, μύρισέ το, κι αν δε βρομάει όλα ΟΚ -το χαλασμένο κάνει μπαμ από μακριά". Αυτό θα πει "ευελιξία και αντανακλαστικά" της Αγοράς. Υποκλίνομαι.
