Ο Guthrie καταγόταν από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ. Εξοικειώθηκε με τους ρυθμούς των φολκ τραγουδιών της αμερικάνικης δύσης, τα τραγούδια των Ινδιάνων και με τα σκοτσέζικα λαϊκά τραγούδια. Με τους Matt Jennings και Cluste Baker o Guthrie κάνει τις πρώτες απόπειρες για μια μουσική καριέρα. Δημιούργησαν το τρίο "CornCob" και αργότερα το συγκρότημα "Pampa Junior Chamber of Commerce". Η οικονομική ύφεση δημιούργησε δυσκολίες στον Guthrie για να στηρίξει την οικογένειά του, οι σφοδρές σκονοθύελλες που έπληξαν την περιοχή των Μεγάλων Πεδιάδων κατά το 1935 του εξάλειψαν κάθε δυνατότητα οικονομικής επιβίωσης. Ο Guthrie όπως και εκατοντάδες άλλοι «πρόσφυγες της σκονοθύελλας» παίρνουν το δρόμο 66 (Route 66) αναζητώντας ένα τρόπο να στηρίξει την οικογένειά του, η οποία είχε παραμείνει πίσω στη Πάμπα.
Μέχρι τη στιγμή που έφτασε στη Καλιφόρνια του 1937, ο Guthrie έχει βιώσει έντονη περιφρόνηση, μίσος ακόμα και τον φυσικό ανταγωνισμό των Καλιφορνέζων, που αντιτάχθηκαν στη μαζική μετανάστευση των «Όκι» (δηλαδή των κατοίκων της Οκλαχόμα).
Στο τοπικό ραδιόφωνο του Λος Άντζελες ο Guthrie πιάνει δουλειά στο ραδιόφωνο τραγουδώντας παλιά παραδοσιακά τραγούδια και μερικά άλλα που τα έγραφε ο ίδιος. Το ραδιόφωνο παρείχε ένα βήμα από το οποίο τροφοδότησε το ταλέντο του για επικριτικά κοινωνικά σχόλια και κριτική. Τα θέματα κυμαίνονταν από τους διεφθαρμένους πολιτικούς, δικηγόρους, επιχειρηματίες μέχρι τους επαίνους για τις ανθρωπιστικές αρχές του Ιησού Χριστού, τον φυγόδικο ήρωα Boy Floyd, και αυτούς που διοργάνωσαν τα συνδικάτα των εργαζομένων στις αγροτικές κοινωνίες της Καλιφόρνια.
Στη συνέχεια κατευθύνθηκε προς τα Ανατολικά φθάνοντας στη Ν. Υόρκη στα 1940. γρήγορα αγκαλιάστηκε για την Σταϊνμπεκιανή σοφία του και για τη μουσική του αυθεντικότητα από κοινωνικές ριζοσπαστικές οργανώσεις, καλλιτέχνες, συγγραφείς, μουσικούς και μαχητές διανοούμενος. Δημιούργησε ένα συγκρότημα που λεγόταν "The Almanac Singers" το οποίο καταπιάστηκε με τους κοινωνικούς αγώνες όπως η οργάνωση εργατικών σωματείων, ο αντιφασισμός, η ειρήνη (για την ακρίβεια οι φίλοι του Guthrie που δημιούργησαν το συγκρότημα).
Κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Guthrie παρακινούμενος από το αντιφασιστικό του πάθος, υπηρέτησε στο Εμπορικό Ναυτικό και στο Στρατό. Συνέθεσε εκατοντάδες αντιχιτλερικά τραγούδια, ιστορικές μπαλάντες για να εμψυχώσει τα στρατεύματα.
Στις αρχές του 50 με τον Μακαρθισμό στις ΗΠΑ ο Guthrie κι άλλοι που έγραψαν τραγούδια για τα συνδικάτα, τα ίσα δικαιώματα, την ελευθερία του λόγου, μπήκαν στη «μαύρη λίστα», όπως και ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μπ. Μπρέχτ, ο Χανς Άϊσλερ κ.α.
Αποτέλεσμα όλης αυτής της μουσικής και κοινωνικής δράσης του Guthrie ήταν να βγει μια νέα γενιά μουσικών που υπηρέτησε τη μουσική φόλκ. Ήταν οι: Joan Baez, Bob Dylan, Greenbriar Boys, Phil Ochs που πήγαιναν στο νοσοκομείο που νοσηλευόταν ο Guthrie και του τραγουδούσαν.
Ο Guthrie πέθανε στις 3 Οκτωβρίου του 1967 στο Κρατικό Νοσοκομείο Greedmoor στο Queens της Ν. Υόρκης. Η τέφρα του σκορπίστηκε στα ανοικτά των ακτών αυτού του νησιού.
Ένα μήνα αργότερα την ημέρα των Ευχαριστιών ο γιος του Arlo κυκλοφόρησε την πρώτη εμπορική του ηχογράφηση, το δίσκο Alice 's Restaurant που έγινε ο ύμνος κατά του πολέμου της επόμενης γενιάς.
Κατά τη διάρκεια της ζωής του ο Gurthie έγραψε περίπου 3.000 στίχους τραγουδιών, δημοσίευσε δύο μυθιστορήματα, δημιούργησε έργα τέχνης, έγραψε πολυάριθμα δημοσιευμένα και ανέκδοτα, ποιήματα, θεατρικά έργα, μυθιστορήματα και εκατοντάδες επιστολές και άρθρα που συγκεντρώθηκαν στα αρχεία του Woody Guthrie στην πόλη της Νέας Υόρκης.
(από τις "Αναγνώσεις" της Αυγής)
